Eleanor Friedberger, Λευτέρης Μουμτζής @ Death Disco, 04/06/16
Την άνευρη και με λιγοστό κόσμο βραδιά έσωσε ο Λευτέρης Μουμτζής
Εν μέσω της καλοκαιρινής φεστιβαλικής φρενίτιδας, το memo για το live της Friedberger πρέπει να παράπεσε σε αρκετούς, με αποτέλεσμα η προσέλευση να είναι αποκαρδιωτική. Αν, όμως, αφήσουμε στην άκρη τις ανησυχίες διοργανωτών και το άβολο των μουσικών, παραδέχομαι πως ήταν αρκετά ανανεωτικό το σπάνιο γεγονός της παρακολούθησης ερμηνειών υπό νεκρική σιωπή. Χωρίς πηγαδάκια και παράταιρους θορύβους, το κοινό ήταν απολύτως συνειδητοποιημένο για την επιλογή της βραδιάς του, αλλά ανταμείφθηκε ανεπαρκώς για εκείνη.
Λίγο μετά τις δέκα, στη σκηνή ανέβηκε ο Λευτέρης Μουμτζής συνοδευόμενος από τον frontman της ανερχόμενης μπάντας The Cave Children, Βασίλη Βλαχάκο. Το κραυγαλέο ταλέντο του τραγουδοποιού απ' τη Λευκωσία ξεδιπλώθηκε στις ονειρώξεις του φετινού του δίσκου "Now Happiness", όσο ο Βλαχάκος πρόσθετε τις ρευστές κιθαριστικές πινελιές στον κρυστάλλινο συναισθηματισμό της ατμόσφαιρας.
Βουτηγμένες βαθιά στον πυρήνα της σύγχρονης indie κουλτούρας, οι μελωδίες τρεμόπαιζαν στη χρωματισμένη dream pop αισθητική και τα ποτισμένα με ρομαντισμό συστατικά αναμνήσεων αιθέρια φωνητικά, αφοπλίζοντας άπαντες με την ευθύτητα και τη λιτότητά τους. Το ομώνυμο του δίσκου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις, ενώ το "Tortured By Light" με τις ανατριχιαστικές αλλαγές στα τάστα που επιλέχθηκε για φινάλε, έπεισε και τον πιο διστακτικό να κινητοποιηθεί να αναζητήσει εκτενώς τον εν λόγω καλλιτέχνη.
Fantasy / No Prologue / Now Happiness / Monumental Lie? / Low Vibrations / Old Soul / Unfulfilled / Tortured by Light
Όταν το ρολόι έδειξε έντεκα, ο κόσμος των περίπου εξήντα ατόμων είχε γεμίσει τον μισό χώρο του Death Disco και η Eleanor έφυγε απ' τη θέση της στο κοινό για να πιάσει εκείνη τη σκηνή. Με ένα φιλικό καλωσόρισμα στα ελληνικά, μας αποκάλυψε ότι έχει μάθει στον ντράμερ και τον μπασίστα που τη συντρόφευαν και τις υπόλοιπες λέξεις που γνωρίζει, προτρέποντάς τους να πουν πώς είναι το "ναι".
Στο επίκεντρο του setlist της ήταν, προφανώς, ο τελευταίος της δίσκος "New View", με το εναρκτήριό του "He Didn’t Mention His Mother" να επιλέγεται για να μας εισάγει στον κόσμο της συνεσταλμένης ερμηνεύτριας. Η μπάντα έδενε όμορφα μεταξύ της και προσπαθούσε να καλύψει την απουσία του πιο γεμάτου δισκογραφικού ήχου, με τον έναν συμπαίκτη της να αλλάζει από κιθάρα σε μπάσο και πίσω. Τα μακροσκελή σόλο μπορεί να βοήθησαν σ' αυτό αλλά τα μικρολαθάκια δεν κρυβόντουσαν τόσο εύκολα στις κατά βάση απλοϊκές συνθέσεις.
Οι δυο προγενέστεροι δίσκοι της λειτούργησαν ως αντίβαρο και πηγή αφιερώσεων, με την Eleanor να κερδίζει με την αμεσότητά της το κοινό. Η ηλεκτροακουστική κιθάρα της διοχέτευε άλλοτε την καυστικότητα των στίχων της προκειμένου να πυροδοτήσει το κοινό να λικνιστεί στον ρυθμό της και άλλοτε τη γλυκόπικρη θλίψη των μπαλαντοειδών κομματιών της για να κάνει τη συναισθηματική επίκληση στις προσλαμβάνουσες του καθενός. Η αμηχανία της ισορροπούσε με τη γλυκιά αθωότητά της, αλλά η ζεστασιά των κομματιών της, αντί να ηλεκτρίζει από θέρμη το δωμάτιο, φλέρταρε με το χλιαρό της απόδοσής της. Αποκορύφωμα στάθηκε το κάπως άτσαλο encore της, στο οποίο αφότου προσποιήθηκαν ότι εγκαταλείπουν τη σκηνή, μιας και το χώρισμα είναι εκείνο της κουρτίνας, προσπάθησαν, ανεπιτυχώς, να διασκευάσουν τη φίλη της, Cate Le Bon, με το "I Think I Knew".
Η βραδιά έκλεισε με το μαγκωμένο "Cathy With The Curly Hair" που έπαιξε σόλο και με τα χαμόγελά της όταν προσπαθούσε να σώσει το κομμάτι, αλλά και με μία αίσθηση ανεκπλήρωτου στομαχιού που περίμενε τον κορεσμό της απολαύσεως πώς και πώς.
Φωτογραφίες: Ντιάνα Καλημέρη
He Didn’t Mention His Mother
Open Season
When I Knew
Your Word
Early Earthquake
My Mistakes
Scenes From Bensonhurst
Because I Asked You
Other Boys
Sweetest Girl
I Am The Past
Does Turqoise Work?
A Long Walk
Stare At The Sun
Encore:
I Think I Knew(Cate Le Bon cover)
Never Is A Long Time
Cathy With The Curly Hair