Unverkalt: «Ποτέ δεν μας άρεσαν οι ταμπέλες στη μουσική»

Μέσα σε μια δύσκολη περίοδο, η διέξοδος προς τη μουσική, είτε ως δημιουργοί είτε ως ακροατές, είναι αναπόφευκτη. Έτσι, το νέο post-rock/metal σχήμα που ακούει στο όνομα Unverkalt και προέρχεται μέσα από τα δημιουργικά σπλάχνα των Foray Between Ocean, αποτελεί ακόμη μια εγχώρια προσπάθεια που τραβάει την προσοχή μας. Ο Θέμης Ιωάννου αποδείχτηκε ιδανικός συνομιλητής, μιλώντας μας για το ντεμπούτο άλμπουμ τους και τα μελλοντικά τους σχέδια, σε μια κουβέντα με το δικό της ενδιαφέρον.

Αφού σας καλωσορίσω στις σελίδες μας, θεωρώ οι συστάσεις είναι απαραίτητες. Γιατί Unverkalt και πώς ξεκίνησε η ιδέα πίσω από το project;

Η ιδέα των Unverkalt τρέχει πολλά χρόνια πίσω αφού ήταν μια μεγάλη μου επιθυμία να γράψω post μουσική. Είμαι λάτρης αυτού του είδους. Κάθε επιθυμία ολοκληρώνεται εάν το θέλεις αρκετά. Βρήκα εύκολα ανθρώπους (που είναι πάνω από όλα φίλοι μου) για να γράψουμε και που τους άρεσε η μουσική αυτή.

Η αρχή έγινε πριν από τρία χρόνια με τη Δήμητρα στις φωνές, καθώς η φωνή της για εμένα ήταν κάτι ξεχωριστό και μου ταίριαζε σε κάτι τόσο διαφορετικό και εναλλακτικό. Οι φίλοι μου - μέλη της μπάντας είναι ο Γιώργος Στάμκος και εγώ στις κιθάρες, Γιάννης Τούσσας στο μπάσο (που είναι ο τραγουδιστής των Foray Between Ocean), Γιάννης Δημητρίου στα τύμπανα και η Δήμητρα Καλαβρέζου στις φωνές.

Έχετε έναν πολύ ιδιαίτερο ήχο, κάπου μεταξύ της εμβέλειας των δικών μας Universe 217 και των Oceans Of Slumber, η μουσική σας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως post-rock. Αποδέχεστε αυτήν την ταμπέλα και αν σε ρωτούσαν σχετικά με τις επιρροές σας που εκδηλώνονται μέσω των Unverkalt, ποιες θα ξεχώριζες;

Θα έλεγα πως είμαστε μια Post-Metal/Rock μπάντα. Ποτέ δεν μου άρεσαν οι ταμπέλες στις μουσικές, οπότε μπορώ να πω ότι είμαστε μια μπάντα που προσπαθούμε να έχουμε κάτι δικό μας, κάτι που να μας χαρακτηρίζει και κάτι που να ξεχωρίζει. Δεν θεωρώ ότι έχουμε τόσα κοινά στοιχεία με τους Oceans Of Slumber και Universe 217 απλά νομίζω ότι κυμαινόμαστε ίσως μέσα στα ίδια μονοπάτια επιρροών. Είμαστε πολύ κοντά σε άλλες μπάντες αλλά συγχρόνως όπως είπα νομίζω ότι έχουμε και ένα δικό μας στυλ έκφρασης στη μουσική.

Ο ήχος μας είναι πολύ πιο κοντά στους Cult Of Luna, Battle of Mice, Mogwai, Madrugada, Obscure Sphinx καθώς και επιρροές από Bjork, Fever Ray και γενικότερα ένα πάντρεμα πολλών επιρροών από διαφορετικά είδη.

H μουσική αυτή για εμένα είναι μια μουσική εικόνων, λειτουργεί όπως ένα soundtrack

Η μουσική σας βγάζει ένα συναίσθημα μελαγχολίας και μια μινόρε αισθητική που, σε συνδυασμό με τα φωνητικά της Δήμητρας καταλήγει σε ένα συντριπτικό πάντρεμα, μια «ηχητική απελπισία» αν θες. Προσωπικά βρίσκω ιδιαίτερα θελκτικό το μπλέξιμο τους αλλά θεωρώ γεγονός πως αποτελεί ένα love it or hate it χαρακτηριστικό σας. Ποια η δική σου οπτική, από την πλευρά τόσο του δημιουργού όσο και του ακροατή;

Όπως ανέφερα και παραπάνω η δημιουργία αυτού του δίσκου και η δημιουργία αυτής της μπάντας ήταν ανέκαθεν μια μεγάλη επιθυμία που είχα μέσα μου. Το κυριότερο και δυσκολότερο σημείο ήταν η φωνή. Δεν ήθελα δυνατά brutal φωνητικά και ούτε δυνατές παραμορφώσεις στους Unverkalt. Ήθελα και θέλαμε να δημιουργήσουμε κάτι τελείως διαφορετικό από αυτά που έχω κάνει και έχουμε κάνει έως τώρα.

Το πάντρεμα του διαφορετικού που μπόρεσε να πραγματωθεί μέσα από τις επιρροές όλων των μελών της μπάντας καθώς και η έκταση που παίρνει όταν αυτό ακούγεται μέσα από τα ηχεία με έκανε και αγάπησα ακόμη περισσότερο όλο αυτό το εγχείρημα.

Γενικότερα η μουσική αυτή για εμένα είναι μια μουσική εικόνων, λειτουργεί σαν soundtrack όπως θα μπορούσα να πω. Ήθελα να βγει η μελαγχολία και η θλίψη με έναν πιο αρτιστικό τρόπο. Νομίζω πως τα καταφέραμε σε αυτό και είμαι πολύ ευτυχής. Το αν είναι love it or hate it δεν θα το κρίνω εγώ. Νομίζω είναι κάτι που πρέπει να κάνουν όσοι ακούσουν τον δίσκο αυτό. Επίσης δεν πιστεύω στις έννοιες αγαπώ ή μισώ την μπάντα/μουσική αυτή. Είναι μου αρέσει ή δεν μου αρέσει για τα δικά μου γούστα.

Με τίτλο παρμένο από τον πίνακα του Gustave Courbet, "L' Origine du monde", θα ήταν ορθό να υποθέσουμε ένα ενιαίο θεματικό concept των τραγουδιών του ντεμπούτου σας; Με τί πραγματεύεται η στιχουργική σας προσέγγιση και ποιος είναι υπεύθυνος για τους στίχους;

Σε αυτήν την ερώτηση θα απαντήσει η Δήμητρα αφού εκείνη έχει γράψει τους στίχους.

Δήμητρα: Ήθελα αυτός ο δίσκος να λειτουργήσει ως καθαρτήριο συναισθημάτων, σκέψεων και πράξεων ανθρώπινων και μη. Η προέλευση του κόσμου για εμάς πήρε διαφορετική τροπή από εκείνη του Γάλλου ζωγράφου, αν και αποτέλεσε μεγάλη έμπνευση για εμάς.

Ο δίσκος μας έχει έντονη ανθρωποκεντρική προσέγγιση αλλά παράλληλα αναδεικνύει και τα δεινά που αντιμετωπίζει ο πλανήτης μας, και όλες οι μορφές ζωής εξαιτίας του ανθρώπινου νου και των ανθρώπινων πράξεων. Κάθε κομμάτι ξεκινάει μια διαφορετική ιστορία με τελικό προορισμό τη συνειδητοποίηση και την αφύπνιση του πραγματικού εαυτού και της αλήθειας που υπάρχει μέσα μας.

Το άλμπουμ κυκλοφορεί εν μέσω μιας πολύ δύσκολης παγκόσμιας συγκυρίας, σε συνθήκες που φαινομενικά δεν ευνοούν τη «φυσιολογική» του διάδοση και προώθηση. Πώς κι επιλέξατε να μην καθυστερήσετε περαιτέρω την κυκλοφορία του, ώστε να αποφεύγετε αυτό το handicap που δημιουργεί η απαγόρευση ζωντανών εμφανίσεων;

Είναι πολύ λυπηρό αυτό που συμβαίνει σε όλο τον πλανήτη και οι διαστάσεις που έχει πάρει σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Νομίζω ότι απλά επιλέξαμε να βγάλουμε το υλικό μας αυτή την περίοδο χωρίς να σκεφτούμε παραπάνω τις γενικότερες δυσκολίες. Θέλαμε απλά να ακουστεί. Νομίζω είναι μια πολύ καλή περίοδος όπου ο κόσμος ακούει περισσότερο μουσική λόγω του ότι είναι περισσότερο κλεισμένος σπίτι του. Είναι μια καλή διέξοδος για όλους μας να ακούσουμε μουσική και να δούμε καλές ταινίες αυτό το διάστημα. Έτσι είναι σημαντικό να πάρουμε τα θετικά των καιρών αυτών και να επαναπροσδιορίσουμε τις σκέψεις μας.

Τα live σε κάποια στιγμή θα αρχίσουν και όλα καλώς εχόντων των πραγμάτων θα ξεκινήσουν ξανά. Εμείς απλά θα είμαστε εκεί για να το υποστηρίξουμε όλο αυτό και πάνω στη σκηνή.

Οι Unverkalt είναι ένα project που θα μείνει για πολύ καιρό εφόσον θα ζούμε πάντα τις στιγμές μας

Νιώθω πως αυτή η δουλειά αποτελεί περισσότερο μια προσπάθεια προσωπικής σας κάθαρσης μέσω της μουσικής έκφρασης και κατόπιν ένα κοινό μουσικό έργο. Έτσι, αντιλαμβάνομαι το δέσιμο του δημιουργού και τυχόν συγκυρίες που το ανάγουν σε κάτι που «δεν αγγίζεται» από τη στιγμή που πήρε την τελική του μορφή, αλλά, στην υποθετική συζήτηση που σου ζητούσαν να άλλαζες ή να διαφοροποιούσες κάτι σε αυτό, τί θα ήταν;

Ό,τι γράφω είναι οι στιγμές μου. Οι συγκεκριμένες στιγμές αν θες στις οποίες ζω και υποβάλλομαι. Δεν θα άλλαζα κάτι γιατί πολύ απλά είναι επιλογές που έχουν γίνει από τις διάφορες επιρροές που είχα εκείνη τη στιγμή είτε από το περιβάλλον, είτε από ανθρώπους. Νομίζω λίγο πολύ όλοι οι μουσικοί έτσι ενεργούν, βάση συναισθήματος. Οι Unverkalt είναι ένα project που θα μείνει για πολύ καιρό εφόσον θα ζούμε πάντα τις στιγμές μας. Έχει μέσα του εκφράσεις και σκέψεις που είχα και θα έχω πάντα. Είναι όμορφο να διοχετεύεις ενέργειες καλές ή κακές κάπου αλλού. Έχω επιλέξει για πολλά χρόνια τη μουσική. Με βοηθάει πολύ και είναι ο προσωπικός μου ψυχολόγος.

Οι αναφορές σε πίνακες συνεχίζονται και στα ενδότερα του άλμπουμ, με το " Les Fleurs De La Vanité" να ανακαλεί ζωγραφικά έργα των Rachel Ruysch και Philippe de Champaigne, μεταξύ άλλων. Θα θεωρήσω πως αυτές οι παραπομπές δεν είναι τυχαίες, κρίνοντας και από τη συνολική αισθητική του άλμπουμ, οπότε ποιες οι επιδιώξεις σας μέσω αυτών των μικρών λεπτομερειών;

"Les Fleurs de la Vanite" σημαίνει "Τα άνθη της ματαιότητας". Όπως οι πίνακες της νεκρής φύσης συμβόλιζαν το αναπόφευκτο του θανάτου, της παροδικότητας και της ματαιοδοξίας των επίγειων επιτευγμάτων και απολαύσεων έτσι και το κομμάτι αυτό προτρέπει τον ακροατή να σκεφτεί τη βαθύτερη έννοια της ζωής. Στο κομμάτι αναδεικνύεται έντονα ο φόβος του θανάτου και η συνειδητοποίηση της θνησιμότητας μας. Καταδεικνύεται ότι η αλλαγή του εσώτερου εαυτού μας , μας οδηγεί στην πραγματική ουσία της ζωής.

Κοινωνική αποστασιοποίηση, μοναξιά, απομόνωση: κάποιες έννοιες που ακούμε συνεχώς τη φετινή χρονιά και βιώνουμε όλοι μας, ο καθένας στο δικό του βαθμό. Έννοιες, όμως, ταιριαστές με το ενδοσκοπικό συναίσθημα εσωστρέφειας του άλμπουμ, το οποίο φαντάζει το δικό σας soundtrack για την εποχή που ζούμε. Θεωρείς, λοιπόν, πως αυτή η κατάσταση συνέβαλε στο πώς κατέληξε να ηχεί το ντεμπούτο σας, ή αποτελεί μια «ευτυχή» σύμπτωση αυτή η συναισθηματική ταύτιση του υλικού σας με ό,τι συμβαίνει τριγύρω;

Νομίζω πως η μοναξιά και η απομόνωση είναι έννοιες που ο άνθρωπος τις έχει βαθιά ριζωμένες μέσα του. Τώρα απλά βρήκαμε τον χρόνο και τον χώρο να μπορέσουμε να τις βάλουμε μέσα σε ένα κουτί και τις παρατηρήσουμε. Ο άνθρωπος είναι μοναχικό ον από τη φύση του, η χρονιά που πέρασε άφησε και άλλα συνώνυμα της μοναξιάς πίσω της, η έννοια όμως αυτή καθαυτή μένει ίδια.

Η κοινωνική αποστασιοποίηση, η μοναξιά, η λύπη και σε γενικότερο πλαίσιο η τραγικότητα των γεγονότων αλλά και η τραγικότητα στη ζωή μας, προϋπήρχαν της καραντίνας. Θεωρώ ότι ο κορονοϊός είναι απλά ένας μικρός κόκκος στην άμμο σε σχέση με τα δεινά που πέρασε και περνάει ο κόσμος ακόμη και σήμερα. Ο δίσκος μας λοιπόν είναι μια αποτύπωση συναισθημάτων που πάντοτε υπήρχε μέσα μας. Τη μουσική μας δεν τη χαρακτηρίζει ο καιρός αλλά αποτελεί ένα σύνολο πραγμάτων που μας επηρεάζουν.

Οι Foray Between Ocean ήδη γράφουν τον τρίτο επίσημο δίσκο τους

Καλώς εχόντων των πραγμάτων, από τη χρονιά που σύντομα έρχεται τα πράγματα θα ξεκινήσουν να επιστρέφουν σιγά-σιγά στους κανονικούς τους ρυθμούς. Ως Unverkalt, ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι που έχετε να υλοποιήσετε;

Οι στόχοι μας είναι να συνεχίσουμε να γράφουμε μουσική και να κάνουμε Live καθώς είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για κάθε μπάντα. Έχουμε σκεφτεί πως θα κινηθούμε στις ζωντανές μας εμφανίσεις όσον αφορά το σκηνοθετικό τους κομμάτι, και θέλουμε να δώσουμε πολύ σημασία στην παραγωγή τους και την ατμόσφαιρα που θέλουμε να αποπνέουν. Επίσης λατρεύουμε να έχουμε οπτικοακουστικό υλικό και να μπορούμε να περάσουμε και με την εικόνα αυτό που γράφουμε και έχουμε στο μυαλό μας. Έτσι θα προσπαθήσουμε να βγάλουμε όσο το δυνατόν περισσότερα βίντεο καθώς θεωρούμε ότι αυτό μας καθορίζει και δίνει ταυτότητα σε αυτό που κάνουμε.

Βρίσκεσαι επίσης στους Foray Between Ocean, ένα ανερχόμενο όνομα της σύγχρονης ελληνικής σκηνής με ήδη δύο πολύ ενδιαφέροντα δείγματα γραφής στο ενεργητικό σας. Ποια είναι τα νεότερα που σας αφορούν και πότε να αναμένουμε το επόμενο δισκογραφικό σας χτύπημα;
Θα αφήσω ένα μικρό σχόλιο εδώ όπου θα «μαρτυρήσει» και μια μεγάλη είδηση. Οι Foray Between Ocean γράφουν τον τρίτο επίσημο δίσκο τους και μέσα από αυτόν τον δίσκο θα γίνει ένα τεράστιο "reboot" της μπάντας, όπου για εμένα αποτελεί μεγάλη χαρά καθώς θα δυναμώσει περισσότερο την μπάντα σε όλους τους τομείς της.

Αυτά από εμένα. Ευχαριστώ για τις απαντήσεις και το χρόνο σου. Κλείσε την κουβέντα μας όπως θες...

Σε ευχαριστώ για ακόμη μια φορά που μου έδωσες τη χαρά και το βήμα να απαντήσω αυτές τις όμορφες ερωτήσεις καθώς και να μιλήσω και για την αγάπη μου για τη μουσική. Αυτό που λέω πάντα και θέλω να τονίζω συχνά είναι να στηρίζουμε όσο μπορούμε τη μουσική και γενικότερα τις τέχνες και τους καλλιτέχνες. Είμαστε καλλιτεχνικά όντα από τη φύση μας και δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον κόσμο χωρίς καλλιτεχνικές ανησυχίες. Θα ήταν μάλλον πολύ πιο άσχημος από ότι είναι τώρα.

Να αγαπάμε όσο μπορούμε και να είμαστε δίπλα ο ένας στον άλλον. Είναι ένα «χάπι» που μας κάνει πολύ καλό.