«10»: Το Hard Rock στα χρόνια του Grunge

Γιατί μερικά από τα καλύτερα hard rock album βγήκαν την πενταετία 1990-1994...

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 04/11/2014 @ 11:04
Όντας μουσικό παιδί των '90s, θεωρώ τώρα μπορώ να δω πιο ξεκάθαρα κάποια πράγματα που λάμβαναν τότε χώρα στον μουσικό μου κόσμο και τον συγκλόνιζαν μέρα με την ημέρα. Πολλοί λένε ότι το grunge ήρθε και ισοπέδωσε ότι καλό και κακό κυριαρχούσε στα τέλη της δεκαετίας του '80, αλλά πάντα μου έμοιαζε μια φτηνή δικαιολογία. Χάθηκαν οι Metallica του "Black Album"; Δεν νομίζω! Μειώθηκε καθόλου η υστεροφημία των Guns N' Roses; Ούτε καν! Στο μυαλό των μουσικόφιλων τότε δεν υπήρχαν διαχωρισμοί τέτοιου είδους και 20 χρόνια μετά, επίσης δεν υπάρχει λόγος για τέτοιες φιλονικίες ή φιλοσοφικές συζητήσεις.

Το πρόβλημα ήταν με το σύστημα που ήταν στημένο με βάση τα όσα είχαν περάσει οι δισκογραφικές εταιρείες και τα πολλά λεφτά που είχε ο χώρος της μουσικής βιομηχανίας. Πολλές rock μπάντες ήταν τόσο αφοσιωμένες στον άστατο και αχόρταγο τρόπο ζωής που τους δινόταν η ευκαιρία να κάνουν, σε βαθμό που είχαν παραμελήσει εντελώς το επιχειρηματικό κομμάτι της υπόθεσης. Η ειρωνεία βέβαια είναι πως οι πωλήσεις που έκαναν τότε και τα λεφτά που πέρασαν από τα χέρια τους αποτελούν όνειρο θερινής νυκτός για τα σημερινά δεδομένα, αλλά το lifestyle που ακολουθούσαν τους έκανε εν τέλει να ξοδεύουν περισσότερα από όσα έβγαζαν και όταν η βιομηχανία βρήκε αλλού πιο αποδοτική επένδυση, πολλοί είτε κατέρρευσαν, είτε έφυγαν από το προσκήνιο.

Στην πρώτη πενταετία της δεκαετίας του 1990 έλαβαν χώρα σημαντικές αλλαγές, όμως αυτό δεν αναιρεί ότι κάποια hard rock σχήματα, με την φόρα που είχαν από το τέλος της προηγούμενης δεκαετίας, έβγαλαν, αν όχι τις καλύτερες, κάποιες δουλειές που ακόμα και σήμερα είναι αξεπέραστες.

Παρατηρώντας τα επιμέρους χαρακτηριστικά των περισσοτέρων συγκροτημάτων θα βρει πολλά κοινά σημεία. Εκκεντρικοί, larger than life τραγουδιστές, βιρτουόζοι κιθαρίστες, επιτυχημένα single, μεγάλες παραγωγές να υποστηρίζουν τις συναυλίες και τα video clip και τα τελευταία απομεινάρια του στιλιστικού μοντέλου των '80s. Όμως, είναι παράλληλα εμφανής και μια αλλαγή σε πιο διαφοροποιημένα, άλλοτε ώριμα, άλλοτε πιο σκληρά κι άλλοτε πιο εσωστρεφή μουσικά χαρακτηριστικά.

Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να υπενθυμίσει το πόσο ποιοτική και σπουδαία υπήρξε η πρώτη πενταετία της δεκαετίας του 1990 για την hard rock μουσική, μακριά από την μικρή (και σπουδαία συνάμα) μουσική επανάσταση που λάμβανε χώρα στα περίχωρα του Seattle.

Μερικά από τα καλύτερα άλμπουμ της hard rock μουσικής βγήκαν την πενταετία 1990-1994, και σας παρουσιάζουμε 10 αδιάψευστα τεκμήρια του ισχυρισμού αυτού.

Extreme - Pornograffiti  
10   Extreme - Pornograffiti (1990)
 

Οι Extreme είναι το συγκρότημα του κιθαρίστα Nuno Betencourt, ο οποίος έμελλε να γίνει πιο επιτυχημένος ως βιρτουόζος και session μουσικός από ότι η μπάντα του. Ενδεχομένως και όχι, καθώς αν μιλάμε για δείκτες επιτυχίας στη μουσική βιομηχανία, το ότι το δεύτερο άλμπουμ των Extreme "Pornograffiti" έφτασε στο top 10 του Αμερικάνικου Billboard και η μπαλάντα "More Than Words" στο νούμερο 1 των single, ίσως είναι μεγαλύτερα επιτεύγματα από τις συνεργασίες με τον Robert Palmer και την Rihanna μεταξύ άλλων. Ακούστε το και ίσως να αναθεωρήσετε την άποψή σας περί «κιθαριστικού» rock. Αξίζει να αναφερθεί ότι από τις τάξεις του συγκροτήματος πέρασε πιο μετά και ο Mike Mangini.

The Song: "More Than Words"
 


Mr. Big - Lean Into It  
9   Mr. Big - Lean Into It (1991)
 

Η ιστορία των Mr. Big θα μπορούσε να συνοψίζεται στο πασίγνωστο τραγούδι "Big In Japan", καθώς ήταν τέτοια η πέραση τους στην χώρα του ανατέλλοντος ηλίου, που έμοιαζαν να παίζουν στον υπόλοιπο κόσμο μόνο για τη διασκέδασή τους. Με τους Paul Gilbert (κιθάρα) και Billy Sheehan (μπάσο) σε πιάνει δέος, ενώ η φωνή του Eric Martin είναι απόλυτα χαρακτηριστική. Στο δεύτερο και πιο επιτυχημένο άλμπουμ τους, "Lean Into It", αποδεικνύουν πως η απαράμιλλη τεχνική κατάρτιση μπορεί να λειτουργήσει σε όφελος των εμπορικών και groovy συνθέσεων. Περιλαμβάνει πολλά εξαιρετικά τραγούδια, αλλά θα μνημονεύεται πάντα για τη μπαλάντα "To Be With You", η οποία κατέκτησε την κορυφή των single εκείνης της εποχής με σχετική άνεση.

The Song: "To Be With You"
 


Pride & Glory - Pride & Glory  
8   Pride & Glory - Pride & Glory (1994)
 

Στις αρχές των '90s το “No More Tears” του Ozzy, όντας η πιο «αμερικάνικα επιτυχημένη» δουλειά του, εκτόξευσε την δημοτικότητα του κιθαρίστα του Zakk Wylde στα ύψη. Όπως αποδείχθηκε στο μέλλον, η καρδιά του τελευταίου ήταν στα μούσια, στις μπύρες και στα μεγάλα riff. Και στο Νότο αδέρφια μου. Πριν υπάρξουν οι Black Label Society, ο Zakk έβγαλε αυτόν εδώ τον υπέρ-δίσκαρο, που μέσα από τα ψεγάδια του βγαίνει όπως πρέπει να βγει. Γεμάτος ψυχή. Με την αγριοφωνάρα του Zakk, τις αρμονικές στα βαριά riff, τις ωραίες ακουστικές κιθάρες, το πιάνο και τις αγελάδες στο εξώφυλλο. Τότε το ψάχναμε απεγνωσμένα και δεν το βρίσκαμε, τώρα έχω την αίσθηση δεν το εκτιμάμε όπως του αξίζει.

The Song: "Troubled Wine"
 


Firehouse - Firehouse  
7   Firehouse - Firehouse (1990)
 

Βραβείο καλύτερης πρωτοεμφανιζόμενης μπάντας το 1990 στα American Music Awards, για την κατηγορία hard rock / heavy metal με αντίπαλους κάποιους Nirvana και Alice In Chains. Να τι προσέφερε τότε το ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ των Firehouse, την εποχή που η λακ είχε ακόμα κάποια πέραση. Οι Firehouse μπορεί να μην κατάφεραν να προσεγγίσουν αντίστοιχα στάνταρ εμπορικής επιτυχίας έκτοτε, αλλά ακόμα και σήμερα  μνημονεύεται ως ένα από τα τελευταία μεγάλα άλμπουμ της sleaze σκηνής πριν την φάει η μαρμάγκα. Περιλαμβάνει μόνο κομματάρες, με σημείο αναφοράς το "All She Wrote" φυσικά και για πολλούς σηματοδοτεί το τέλος «της εποχής της περούκας» στη rock μουσική...

The Song: "All She Wrote"
 


Cinderella - Heartbreak Station  
6   Cinderella - Heartbreak Station (1990)
 

Οι Cinderella μνημονεύονται κυρίως για το "Night Songs", άντε και μια μερίδα του rock κόσμου να αναγνωρίζει την αξία του "Long Cold Winter". Δεκτό, αλλά το δικό μου αγαπημένο άλμπουμ του Tom Keifer και της παρέας του είναι τούτο εδώ. Ποτισμένο με αμερικάνικες μουσικές, τραγούδια που εξυμνούν τον rock 'n' roll τρόπο ζωής, slide κιθάρες, σαξόφωνα όπου χρειάζεται και ερμηνείες που στάζουν bourbon, περιέχει μερικά από τα πιο διασκεδαστικά (με την καλή έννοια) hard rock τραγούδια των '90s, όπως τα "Shelter Me", "One For Rock 'N' Roll" και "The More Things Change" αλλά και «κοφτερές» μπαλάντες σαν το ομώνυμο τραγούδι που είναι ισάξιο, αν όχι καλύτερο, του "Nobody's Fool".

The Song: "Heartbreak Station"
 


Ugly Kid Joe - America's Least Wanted  
5   Ugly Kid Joe - America's Least Wanted (1992)
 

Άλλη μια μπάντα της γενιάς του MTV, οι Ugly Kid Joe ήταν στα μάτια μου η πιο cool μπάντα της εποχής. Απεχθάνονταν τόσο το glam κίνημα, που το όνομά τους ουσιαστικά κοροϊδεύει τους Pretty Boy Floyd, ενώ πάντα αγαπούσαν τους Motorhead και το metal, όσο κι αν το κινούνταν προς πιο εμπορικές κατευθύνσεις. Το "America's Least Wanted" είναι ένα άλμπουμ που περιέχει μόνο τραγουδάρες ατόφιου hard rock, όπως το "Neighbor", το "Madman", ακόμα και την υπέρ-επιτυχημένη διασκευή στο "Cats In The Cradle". 20 χρόνια και βάλε μετά με κάνει να αισθάνομαι και πάλι λίγο έφηβος και να το ακούω σερί από το πρώτο ως το τελευταίο τραγούδι, χωρίς ίχνος σκέψης για κάποιο skip.

The Song: "Everything About You"
 


Skid Row - Slave To The Grind  
4   Skid Row - Slave To The Grind (1992)
 

Κάπου ανάμεσα στα καλύτερα ντεμπούτα της rock μουσικής βρίσκεται και το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ των Skid Row, κάτι που τους «κατατρέχει» ακόμα και σήμερα. Πράττοντας σωστά, δεν προσπάθησαν να βγάλουν ένα δεύτερο ίδιο άλμπουμ και σκληραίνοντας τον ήχο τους, έφτιαξαν ένα κατ' εμέ ισάξιο άλμπουμ, το "Slave To The Grind". Όσο κι αν υστερεί σε instant ύμνους και τσαχπινιά, το αναπληρώνει σε νεύρο και τσαμπουκά, με δυναμίτες σαν το ομώνυμο, το bluesy "Monkey Business" το punkικο "Get The Fuck Out" ή το groovy "Psycho Love". Αντίστοιχα, η μελωδική πλευρά της μπάντας δεν υστερεί με τα "Quicksand Jesus", "In A Darkened Room" και "Wasted Time" να αποτελούν μπαλάντες που συγκλονίζουν ακόμα και σήμερα.

The Song: "Psycho Love"
 


Bon Jovi - Keep The Faith  
3   Bon Jovi - Keep The Faith (1992)
 

Τα '90s ήταν μια διαφορετική δεκαετία για τους Bon Jovi. Όσο εξωστρεφή ήταν '80s, τόσο «μαζεμένους» και εσωστρεφείς για τα δεδομένα τους, τους βρήκε η επόμενη δεκαετία, κάτι που έγινε όμως ομαλά, χωρίς απότομες διαφοροποιήσεις, όπως φαίνεται και από την απόσταση μεταξύ του "Keep The Faith" και του "New Jersey". Πρόκειται για ένα μεστό άλμπουμ, με τραγούδια που ακόμα και σήμερα θεωρούνται κλασικά στο ρεπερτόριο της μπάντας, όπως το ομώνυμο, το "In These Arms", το "I'll Sleep When I'm Dead" και φυσικά το "Bed Of Roses". Όμως, στο ανεπανάληπτο "Dry County" αντιλαμβάνεσαι ότι η μπάντα ήταν ακόμα στα καλύτερά της.

The Song: "Dry County"
 


Aerosmith - Get A Grip  
2   Aerosmith - Get A Grip (1993)
 

Τω καιρώ εκείνω η τηλεόραση ήταν διαρκώς αναμμένη και γυρισμένη στο MTV, καθώς ήταν η μόνη πηγή μαζικής μουσικής πληροφόρησης, σε εποχές που το internet άνηκε ακόμα στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Αδυνατώ να κάνω υπολογίσω πόσες φορές παρακολούθησα τα video των "Cryin'", "Crazy" και "Amazing", τα οποία βρίσκονταν σε διαρκές rotation στο πρόγραμμα του καναλιού. Όσο κι αν ξεχωρίζουν τα εν λόγω τραγούδια, η αλήθεια είναι πως το "Get A Grip" αποτελεί ένα εξαιρετικό hard rock άλμπουμ στο σύνολό του, που κατάφερε να προσελκύσει πολύ νεαρό κόσμο στην rock μουσική και παραμένει ως και σήμερα το τελευταίο μεγάλο άλμπουμ των Aerosmith.

The Song: "Amazing"
 


Guns N' Roses - Use Your Illusion  
1   Guns N' Roses - Use Your Illusion (1991)
 

Αυτή η διπλή, επική κυκλοφορία είναι κάτι που θεωρώ πως δεν θα επαναληφθεί ποτέ στο χώρο της (rock) μουσικής. Βγαλμένη μέσα από την απόλυτη extravaganza της ζωής των μελών της μπάντας και ποτισμένη με το μεγαλεπήβολο όραμα του Axl Rose, περιλαμβάνει λίγο-πολύ τα πάντα. Το πνεύμα του "Appetite For Destruction" ("You Could Be Mine"), μεγάλες μπαλάντες ("Don't Cry"), ανεπανάληπτα σε έμπνευση και εκτέλεση έπη "November Rain", "Estranged"), punk στοιχεία, southern πινελιές κι ό,τι άλλο μπορεί να ζητήσει κανείς, όλα στο μάξιμουμ και όσο καλύτερα πάει. Το απόγειο μιας rock ιστορίας που τέλειωσε άδοξα μεν, άξιζε να συμβεί δε.

The Song: Αδύνατο να επιλεχθεί ένα μόνο τραγούδι
 


  • SHARE
  • TWEET