Sunburst, Oria, Corrupted Symmetry @ Κύτταρο, 16/11/25

Με το εξαιρετικό "Manifesto" να έχει κάνει τους Sunburst πρωταγωνιστή στον ευρύτερο χώρο του progressive metal, μετά από μερικές πολύ καλές εμφανίσεις τους τόσο στην Αθήνα όσο και στο Βόλο, είχε έρθει πλέον η στιγμή να τους δούμε και headliners όπως τους αξίζει. Παρέα με δυο πολύ δυνατές προσθήκες στο πακέτο, τους Θεσσαλονικείς Oria και τους Corrupted Symmetry, κατάφεραν να μετατρέψουν τη βραδιά σε μια μουσική γιορτή.

Ξεκίνημα με τους Corrupted Symmetry, μια prog-power μπάντα που είχαμε δεί πέρσυ παρέα με τους Need και είχαμε αποκομίσει πολύ θετικές εντυπώσεις. Με ένα νέο δίσκο στα σκαριά, απέδωσαν το υλικό τους με μεγάλη όρεξη και δέσιμο επί σκηνής, με τον Φραγκίσκο στην κιθάρα να πρωταγωνιστεί όχι μόνο με το άρτιο και δεξιοτεχνικό παίξιμό του, αλλά και με το μεταδοτικό του χαμόγελο που ανέβασε την ενέργεια σε όλη τη μπάντα και το κοινό, που είχε μαζευτεί από νωρίς να τους δει. Σε σχέση με την προηγούμενη φορά ήταν εμφανώς πιο άνετοι, ενώ και ο Χρήστος στα φωνητικά παρά το εμφανές του άγχος έκανε μια πολύ καλή προσπάθεια. Δέν έλλειψε και ένα μικρό easter-egg με το "A Fortune In Lies" να κλείνει το μάτι στους Dream Theater ως φόρος τιμής στους μεγιστάνες του prog metal. Συνολικά, μια πολλά υποσχόμενη μπάντα για τους fans του "παραδοσιακού" prog-power αλα Symphony X, που δείχνει πεπεισμένη να έχει μια δυναμική παρουσία στα τεκταινόμενα. Με άριστη απόδοση από όλους, αναμένουμε και το ντεμπούτο τους με υψηλές προσδοκίες.

Στη συνέχεια αλλαγή σκηνικού και ύφους με τους Θεσσαλονικείς Oria, για τους οποίους ομολογώ δεν είχα έρθει υποψιασμένος. Μάλλον καλύτερα, γιατί εντυπωσιάστηκα πραγματικά πάρα πολύ και από το υλικό αλλά και από την απόδοσή τους. Με εμφανή αγάπη στους Meshuggah και τους Gojira, και σύμμαχό τους τον στιβαρό ήχο δεν χρειάστηκαν πολύ χρόνο για να μας παρασύρουν και να κάνουν το Κύτταρο να σειστεί με συλλογικό headbanging.

Με το set τους να είναι βασισμένο στο νέο τους άλμπουμ "The Future Wants Us Dead" , παρουσιάστηκαν πολύ δεμένοι παικτικά, με φοβερή όρεξη, ενώ όλη η μπάντα συμπλήρωνε τον Λεωνίδα στα φωνητικά φτιάχνοντας σε φάσεις μια ωμή χορωδία (παράδειγμα στο εξαιρετικό "Clouds of Anatta"). H guest εμφάνιση του Κωνσταντίνου Τόγκα (Nightrage / Herta) ήταν μια όμορφη στιγμή που έδειξε και την αλληλεγγύη που υπάρχει στο χώρο της ελληνικής σκηνής, ξεσηκώνοντας ακόμη περισσότερο τον κόσμο. Πολλά δυνατά κομμάτια στο σετ, και οι Oria σε διαβολεμένη όρεξη. Ξεχώρισα επίσης το "Guided by the Hand of G.O.D.S." αλλά και το "From Wastelands to Vile Hands" με τα κοφτερά του riffs αλλά και το throat singing(!). Πραγματικά ισοπεδωτική εμφάνιση από τους Oria, που τους έβαλε για τα καλά στα ραντάρ μας.

Η ώρα των Sunburst έφτασε με τις πρώτες νότες του "The Flood", και το κινηματογραφικο intro έκανε το ξεκίνημα με ορμή για τη μπάντα. Αναμενόμενα αψεγάδιαστοι παικτικά, και με τον Βασίλη Γεωργίου να "κεντάει" στα φωνητικά, φάνηκε από νωρίς ότι θα είχαμε να κάνουμε με μια μεγάλη εμφάνιση. Το "Out of the World" από το "Fragments Of Creation" ανέβασε τις ταχύτητες, ενώ στο "Perpetual Descent" ο λυρισμός έδειξε μια πιο εκφραστική και συναισθηματική πλευρά της μπάντας. Ο Gus Drax πέρα από το άψογο παίξιμο του, δεν έχανε ευκαιρία να αλληλεπιδρά με τον κόσμο και να κάνει προφανές ότι έχει γράψει πολλά συναυλιακά χιλιόμετρα.

Η παρεϊστικη χροιά της βραδιάς είχε άλλη μια ξεχωριστή στιγμή στο "Break The Core", όπου ο Λεωνίδας των Οria ανέβηκε στη σκηνή και με την ορμητική του ενέργεια και τα brutal φωνητικά του συμπλήρωσε ιδανικά μια εκρηκτική εκτέλεση του κομματιού. Δεν μπορώ να μην ξεχωρίσω και το "Inimicus Intus" που είναι και προσωπική αδυναμία, ενώ στο υπέροχο "Dementia" κοινό και μπάντα έγιναν ένα. Συγκινητική στιγμή η αφιέρωση στον Χρήστο Μακρή, πρώτο δάσκαλο του Κώστα Μυλωνά στα τύμπανα που έφυγε από τη ζωή.Όπως ανέφερε ο Gus, η σχέση μαθητή και δασκάλου είναι ιερή, κι έτσι η μπάντα ήθελε να αποτίσει ένα φόρο τιμής σε έναν άνθρωπο που έδωσε τη βάση για ένα δημιουργικό μέλλον.

Φυσικά, σε ένα prog live αναμενόμενα περιμένουμε να δούμε και λίγο εντυπωσιασμό, και τo "Βeyond The Darkest Sun" μας το έδωσε και με το παραπάνω, με τον Gus να βάζει φωτιά στην ταστιέρα του και τον Κώστα στα τύμπανα να είναι καταιγιστικός. Στο "From The Cradle To The Grave" με το τρομερό ρεφραιν, ο Βασίλης έδωσε μια από τις πιο συναισθηματικές του ερμηνείες, ενώ το "Nocturne" ηλέκτρισε την ατμόσφαιρα. Μικρή προσωπική παραφωνία η έντονη παρουσία του backing track στα πλήκτρα, που βέβαια πλέον είναι απαραίτητη εφόσον η μπάντα δεν έχει εντάξει πληκτρά στο δυναμικό της. Το "Hollow Lies" παραμένει ένα κομμάτι τρομερά πιασάρικο που "παντρεύει" τους δυο δίσκους της μπάντας, και αποδόθηκε φανταστικά, ενώ φάνηκε να τραγουδιέται από αρκετούς στο κοινό.

Το κλείσιμο του show έγινε με το δωδεκάλεπτο "Remedy Of My Heart" ήταν αυτό που έπρεπε, μια κινηματογραφική, επική σφραγίδα σε μια αναμφίβολα εξαιρετική μουσική βραδιά. Οι Sunburst απέδειξαν (ξανά) ότι όχι μόνο είναι μια ικανή μπάντα, αλλά είναι άνθρωποι που μέσα από την τέχνη τους θέλουν να συγκινήσουν και να δεθούν συναισθηματικά με τον ακροατή. Τα κατάφεραν περίφημα.

Φωτογραφίες: Christina Alossi