Underground Express #28 - Ο νομάδας εαυτός

Το αθέατο τρένο του Rocking σκαρώνει ένα ταξίδι κάθε μήνα, ανακαλύπτει τους καλύτερους νέους underground δίσκους και αλητεύει στις ομορφότερες πόλεις

Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 09/06/2021 @ 12:48

 "All the world’s a stage". Ο μεσαιωνικός στίχος του Shakespeare γίνεται όλο και πιο επίκαιρος σε κάθε περαστικό αιώνα, πάντα όμως πέρα από τα λαμπερά φώτα και τις μεγάλες σκηνές, σε κακοφωτισμένα προβάδικα, σε μικρά υπόγεια και γκαράζ, σε κάθε γωνιά αυτής της τρελής σφαίρας, η μουσική του αύριο παίζεται ήδη σήμερα.

Το τρένο της φαντασίας μας που βαφτίσαμε Underground Express θα κάνει ένα ταξίδι κάθε μήνα προς κάθε πιθανό και απίθανο προορισμό με μόνο σκοπό να ανακαλύψει μουσικές χωρίς σύνορα και συμβάσεις, ρίχνοντας φευγαλέες ματιές στον πολιτισμό των πόλεων που επισκέπτεται.

Ταξίδι #28 - Ιούνιος 2021: Πάνε πέντε θερινά ηλιοστάσια από τότε που πακετάρισα βαλίτσες και πόθους για ν’ αλλάξω χώρα κατοικίας κι αν κάτι έμαθα, πέραν του ότι πετάμε και βουλιάζουμε σαν τον ήλιο, είναι ότι όλοι είμαστε λίγο νομάδες. Αν ξεκινήσεις να κινείσαι, τότε τα πόδια έχουν μια παντοτινή φαγούρα κάθε φορά που σταματάς.

Η συγκυρία ήθελε σε αυτό το 28ο ταξίδι να συναντήσουμε τους μεγαλύτερους και παλιότερους ταξιδιώτες του κόσμου. Με το πνεύμα των Romani στο μυαλό, βαλθήκαμε να ταξιδέψουμε ως την κοιλάδα της Atriz στις Άνδεις, να ανακαλύψουμε industrial πρωτοπορίες του παρελθόντος, θα θυμηθούμε τα blues του Chicago, να βρούμε stoner/gospel ήχους, να ακούσουμε σύγχρονο rock που ενώνει τους παραλογισμούς του παρόντος και διαλύει τα σημεία του ορίζοντα.


Στάση 1η: Leeds, Αγγλία
Καλλιτέχνης: Voronoi
Άλμπουμ: The Last Three Seconds
Είδος: Progressive/Jazz/Metal
Εταιρεία: Art As Catharsis/Small Pond Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 05-05-2021
Bandcamp
YouTube

Voronoi - The Last Three Seconds

Είναι εμφανές από τις πρώτες νότες ότι οι μουσικοί που απαρτίζουν τους Voronoi έχουν jazz/fusion υπόβαθρο και δέχτηκαν την επιφοίτηση να εξερευνήσουν το prog metal. Σύνθετοι, αλλοπρόσαλλοι ρυθμοί συντροφεύουν κοφτά (συχνά στα όρια του djent) riffs, ενώ τα keyboards απλώνουν ένα χνουδωτό jazzy υπόστρωμα. Η συνταγή λειτουργεί εξαιρετικά και το όλο άκουσμα θυμίζει μια τρομερά εξευγενισμένη εκδοχή των Meshuggah - ή ακόμα καλύτερα μια πιο metal εκδοχή της θεόρατης τέχνης του Tigran Hamasyan. Το "The Last Three Seconds" είναι ένα τρομερά ενδιαφέρον instrumental prog άλμπουμ που θα ανταμείψει τους επίμονους αναζητητές των πιο σύγχρονων κι επίκαιρων prog εκφράσεων.

Voronoi

Επίσκεψη μετά από καιρό στη μουσικομάνα του Leeds.

• Η μεγάλη αυτή πόλη αποτελεί τη «μητρόπολη» του West Yorkshire εδώ και αρκετούς αιώνες. Πριν τη βιομηχανική επανάσταση, ήταν το μεγαλύτερο κέντρο επεξεργασίας μαλλιού. Την πόλη διαπερνά ο ποταμός Aire - αν κι όταν την επισκέφτηκα, δεν τον είδα πουθενά…

• Οι Sketchshow είναι ένα ακόμα πολύ ενδιαφέρον και φρέσκο math rock γκρουπ, από αυτά που συχνά μας προσφέρει η Γηραιά Αλβιόνα. Ωραίος συγκερασμός ανάμεσα στη math riff-οπλασία και τα indie κοριτσίστικα φωνητικά.


Στάση 2η: Νορβηγία/Σλοβακία
Καλλιτέχνης: Angrusori
Άλμπουμ: Live At Tou
Είδος: World/Experimental
Εταιρεία: Hudson Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 07-05-2021
Bandcamp
YouTube

Angrusori - Live At Tou

Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια από αυτές τις σπάνιες πολιτισμικές εμπειρίες που μόνο η τέχνη της μουσικής μπορεί να καταθέσει τόσο εύγλωττα. Το σχήμα των Angrusori αποτελεί ένα κοινό project ανάμεσα στους Νορβηγούς Kitchen Orchestra και σε Σλοβάκους Roma μουσικούς, με απώτερο στόχο την εύρεση μιας κοινής γλώσσας ανάμεσα στη σύγχρονη αυτοσχεδιαστική μουσική και την πανάρχαια παράδοση των τσιγγάνων. Όπως πάντα, η εύρεση του κοινού στοιχείου δεν είναι ποτέ δύσκολη - όταν υπάρχει η διάθεση - και η μουσική εδώ μας παρασέρνει σε ένα άχρονο ταξίδι που διαπερνάει τους αιώνες και τις ηπείρους. Τα μοιρολόγια, οι χαρές και τα βάσανα των Roma είναι γνωστά σε όλους μας μέσα από το πάθος και τη ζωντάνια των μελωδιών τους, τη στιγμή που η νορβηγική ματιά προσφέρει ένα διαφορετικό είδος χώρου στην έκφραση τους. Μια παντογνώστρια ορχήστρα μουσικών με ελεύθερο πνεύμα σε περιμένει να αφουγκραστείς τις αλήθειες που ακόμα κάποιοι τολμούν να παραγνωρίζουν.

Angrusori


Romani: οι βασιλιάδες της μουσικής

Ας υποθέσουμε ότι διαβάζουμε ένα βιβλίο φαντασίας, τοποθετημένο σε κάποιο εναλλακτικό παρόν ή μέλλον κάποιου άλλου κόσμου. Ας υποθέσουμε ότι σε αυτόν τον φανταστικό κόσμο, ανάμεσα στα κράτη και τα έθνη που το απαρτίζουν, υπάρχει κι ένας λαός που δεν του ανήκει κάποιος συγκεκριμένος χώρος - κοινώς δεν έχει «χώρα». Αυτός ο λαός είναι νομαδικός για πολλές χιλιάδες χρόνια. Το ταξίδι του δεν σταματάει ποτέ παρά συνεχίζει να κινείται σε καραβάνια και μικρές κοινότητες, διαφυλάσσοντας ταυτόχρονα τον πανάρχαιο τρόπο ζωής του. Προσθέστε ότι αυτός ο εσαεί μετακινούμενος λαός, αναπόφευκτα, γνωρίζει κι ενσωματώνει τους πολιτισμούς που επισκέπτεται μέσα στη μουσική του. Νομίζω ότι ένας τέτοιος λαός θα μας φαινόταν ΕΠΙΚΟΣ.

Αυτοί είναι οι Romani, αλλιώς γνωστοί ως Roma. Πίσω από τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις της «κοινής μας συνείδησης», η ιστορία και οι λειτουργίες των φυλών Romani είναι συγκλονιστικές. Είναι πολλοί και σύνθετοι οι κοινωνικοπολιτικοί λόγοι για τους οποίους οι Romani αντιμετωπίζουν συχνά τον χλευασμό, την καχυποψία και τον φόβο των υπολοίπων, η αλήθεια είναι πάντως πως το δικό μας πλαίσιο είναι απίστευτα μακριά από το δικό τους. Δεν είμαστε καν κοντά στο να τους καταλάβουμε. Αυτή εδώ είναι η σημαία τους, η σημαία μιας χώρας που δεν υπάρχει:

Romani

Τουλάχιστον η σύγχρονη λαογραφία έχει αρχίσει να καταλαβαίνει τον απίστευτο ρόλο που έχουν παίξει οι Romani μουσικοί - είναι γνωστό επίσης το εκπληκτικό μουσικό τους ταλέντο - στη διατήρηση της μουσικής κληρονομιάς αναρίθμητων τόπων και εποχών. Δεν πρόκειται για μουσικούς μιας κλειστής νοοτροπίας: αντίθετα, ενσωματώνουν στην τεχνική, στις σκάλες και στην έκφραση τους όλα όσα συγκεντρώνουν στο μεγάλο τους ταξίδι. Και αυτοσχεδιάζουν. Πρόκειται για παγκόσμιους μουσικούς θεματοφύλακες, των οποίων ο ρόλος και η σπουδαιότητα έχει μόλις αρχίσει να αναγνωρίζεται.

Είναι πολλά που θα μπορούσαν να ειπωθούν, δεν υπάρχει εδώ όμως ο χώρος. Αντί επιλόγου, προτείνω την ταινία "Latcho Drom" του Tony Gatlif, ταινία που ακολουθεί τα βήματα μιας οικογένειας Romani στο μεγάλο της ταξίδι από την Ινδία ως την Ισπανία. Η μουσική, τα βλέμματα, ο χορός και η παράδοση τους ίσως και να σε στοιχειώσουν. Και ας θυμόμαστε: όπως έχουν αποφασίσει οι ίδιοι στα παγκόσμια συνέδρια που έχουν διοργανώσει, δεν λέγονται ούτε «γύφτοι», ούτε «τσιγγάνοι». Λέγονται Romani.


Στάση 3η: Lyon, Γαλλία
Καλλιτέχνης: A Better Tomorrow
Άλμπουμ: Spiritual Crossing
Είδος: Stoner/Doom/Soul/Jazz
Εταιρεία: Self-released
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 17-05-2021
Bandcamp
YouTube

A Better Tomorrow - Spiritual Crossing

Κάθε μήνα ορκίζομαι στον εαυτό μου ότι δεν θα γράψω για Γαλλία και κάθε μήνα με προδίδω. Σε αυτήν την περίπτωση, μου φάνηκε παντελώς αδύνατο να αγνοήσω το απίθανο στυλ των A Better Tomorrow, ένα τρομερό αμάλγαμα από «κανονικό» doom/stoner rock με jazz, gospel και soul ήχους. Έχουμε διαπιστώσει κι άλλες φορές ότι το doom μπορεί να δουλέψει καλά με την jazz, δεν μας κάνουν λοιπόν εντύπωση τα σαξόφωνα που ουρλιάζουν πάνω από ευθέως desert riffs, περισσότερο όμως εκπλήσσουν τα soul γυναικεία φωνητικά και το πόσο ταιριάζουν σε αυτό το υπόβαθρο. Εντάξει, όλα αυτά κατάγονται από καθαρές πεντατονικές μουσικές και η όλη φάση βγάζει νόημα, αξίζει όμως να επαινέσεις την όμορφη δουλειά των A Better Tomorrow και να θαυμάσεις την ελεύθερη τραγουδοποιία τους. Τα πέντε μακροσκελή τραγούδια που συνιστούν το θαυμάσιο ντεμπούτο τους είναι γεμάτα από τη heavy soul που περήφανα δηλώνουν πως κατέχουν - κι εγώ δεν μπόρεσα να μην μεταφερθώ πνευματικά σε υπέροχα καταγώγια με ανθρώπους που γιορτάζουν τη μουσική και τη διαφορετικότητα.

A Better Tomorrow

• Να 'μαστε λοιπόν ξανά στην όμορφη Lyon!

• Η πόλη μαζί με τα περίχωρα της έχει πληθυσμό 2,5 εκατομμυρίων κατοίκων, κάνοντας την τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Γαλλίας, μετά την πρωτεύουσα.

• Στη ρωμαϊκή περίοδο ήταν η πρωτεύουσα των Gauls, ενώ ο ρόλος της αναβαθμίστηκε ξανά κατά την Αναγέννηση.

• Είναι η κοιτίδα του κινηματογράφου! Από τη Lyon κατάγονται κι εργάστηκαν οι αδελφοί Lumiere. Ευχαριστούμε!


Στάση 4η: Chicago, ΗΠΑ
Καλλιτέχνης: FACS
Άλμπουμ: Present Tense
Είδος: Post-punk/Indie
Εταιρεία: Trouble In Mind Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 21-05-2021
Bandcamp
YouTube

FACS - Present Tense

Οι FACS δεν είναι καθόλου η post-punk μπάντα που έχεις συνηθίσει. Δεν είναι καθόλου δέσμιοι του φορμαλισμού τους, ούτε αισθάνονται συνεχιστές κάποιας παράδοσης. Αντίθετα, μπολιάζουν τη μουσική τους με τρομερές δόσεις ενός άσχημου noise και με ένα σκοτάδι που είναι πραγματικό κι όχι μέρος κάποιου ρόλου. Την ίδια στιγμή, είναι ικανοί να γράψουν πιο προσβάσιμες indie κομματάρες και, πάνω σε αυτήν την αντίθεση, να προσδώσουν στο τέταρτο άλμπουμ τους μια συναρπαστική και απρόβλεπτη ροή. Από αυτήν την άποψη, το "Present Tense" είναι στ' αλήθεια ένα άλμπουμ που αφορά το παρόν της rock μουσικής, όντας ταυτόχρονα πειραματικό αλλά και κατανοητό, επιθετικό αλλά και έξυπνο. Στο Bandcamp τους αναφέρουν τη φράση «αφηρημένο, μοντέρνο art rock» και απλά τους λάτρεψα περισσότερο για την ευστοχία και την καλαισθησία της φράσης. Μιας φράσης που θεωρώ πως τους ταιριάζει γάντι. Εξαιρετικότατο. ‘Άλμπουμ του μήνα, ενός πολύ ταξιδιάρικου μήνα!

FACS

• Απίστευτο! Μετά από 28 μηνιαία ταξίδια, ερχόμαστε για πρώτη φορά στο Sweet Home Chicago!

• Πρόκειται για την πρωτεύουσα του Illinois και Τρίτη μεγαλύτερη πόλη στις ΗΠΑ, μετά από Νέα Υόρκη και Los Angeles. Είναι χτισμένη στις όχθες της λίμνης Michigan.

• Η λέξη Chicago προέρχεται από τη λέξη των ιθαγενών Shikaakwa που σημαίνει «άγριο κρεμμύδι»!


Στάση 5η: Mons, Βέλγιο
Καλλιτέχνης: La Jungle
Άλμπουμ: Fall Off The Apex
Είδος: Noise/Electronica
Εταιρεία: A Tant Rever Du Roi/Black Basset/Rockerill
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 21-05-2021
Bandcamp
YouTube

La Jungle - Fall Off The Apex

Η ενέργεια που διοχετεύεται από το τέταρτο άλμπουμ αυτού του βέλγικου ντουέτου, είναι πηχτή. Σχεδόν μπορείς να την αγγίξεις, σχεδόν μπορεί να σε σπρώξει πίσω με δύναμη. Αυτό οφείλεται σε κάτι που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ιδανική συνύπαρξη του noise rock με μια electronica δυναμική και το αποτέλεσμα αυτής της ένωσης είναι tribal- ίστικο, ορμητικό και σχεδόν ζωώδες. Είναι ξεκάθαρο πως οι λούπες, οι φωνητικές επικλήσεις και τα επιθετικά riffs έχουν μια εντελώς no genre φιλοσοφία. Αντί να αναλώνονται σε αυτό, περισσότερο αφοσιώνται στη σκιαγράφηση ενός κόσμου που δείχνει να έχει χάσει την μπάλα και τον προσανατολισμό του. Αναφέρομαι φυσικά στον κόσμο που ζούμε, και το "Fall Off The Apex" μοιάζει να αιχμαλωτίζει ηχητικά τον παραλογισμό και τον θόρυβο, με τρόπο τέλειο. Μαζί με το παράλογο, κάπου δίπλα παραμονεύει μια αινιγματική κάθαρση. Ίσως την καταλάβουμε καλύτερα αν χορέψουμε τον τρελό χορό των La Jungle.

La Jungle

• Το Mons είναι μια όμορφη και μικρή γαλλόφωνη πόλη στο κεντρικό Βέλγιο.

• Θα θυμηθούμε δύο αιματηρά γεγονότα ιστορικής σημασίας:

• To 1893 στις ταραχές του Mons σκοτώθηκαν επτά άτομα. Ήταν μία από τις πρώτες γενικές απεργίες που γίνονταν σε εθνικό επίπεδο.

• Το 1914 έλαβε χώρα η Μάχη του Mons, η πρώτη μάχη στην οποίαν συμμετείχαν οι Βρετανοί στον Μεγάλο Πόλεμο. Οι Βρετανοί αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν και το Mons έμεινε σε γερμανική κατοχή, μέχρι την απελευθέρωση του από καναδικά στρατεύματα.


Ένα τραγούδι για το θερινό ηλιοστάσιο

Large Plants

Large Plants - The Carrier
Bedford, UK

Υπάρχουν εδώ γύρω ψυχές που αγαπούν τους Wolf People; Αν ναι, καλοί μου ομοϊδεάτες, ιδού οι Large Plants, το νέο solo project του τραγουδιστή Jack Sharp. Το "The Carrier" γεννήθηκε σε μια φάρμα στο Bedford κι έρχεται να μας προϋπαντήσει με τις γνώριμες psych folk/rock μελωδίες που απαιτούμε από τον Sharp. Μια γλυκιά ψυχεδέλεια ξεπηδάει μέσα από το τραγούδι, κουβαλώντας μια ταξιδιάρικη μελαγχολία που μοιάζει αδύνατο να μην αγγίξει τους ρομαντικούς. Μακάρι να υπάρξει και άλμπουμ, ως τότε όμως θα ψηφίσω αυτό ως επίσημο ήχο του φετινού summer equinox.


Ο εξωτικός προορισμός του μήνα

Pasto, Κολομβία

Pasto, Κολομβία

Sorry κιόλας αλλά δεν είχα καν ακουστά την πόλη Pasto της Κολομβίας. Βρίσκεται στη νότια πλευρά της μεγάλης αυτής χώρας και έχει πληθυσμό που προσεγγίζει το μισό εκατομμύριο. Η λέξη Pasto έρχεται μάλλον από την ομώνυμη φυλή των Ισπανών conquistadores που αποίκισαν την περιοχή. Αποτελεί μέρος της κοιλάδας Atriz στην ευρύτερη περιοχή των Άνδεων, βρίσκεται δε στο πόδι του ηφαιστείου Galeras. Η όλη σκληράδα κι επικότητα που αναδύει το μέρος και μόνο κοιτώντας τον χάρτη και τα μυστηριακά του τοπία, έχουν περάσει για τα καλά και στον συνδυασμό τραχύτητας/μελωδικότητας που αναδύει το μονολιθικό black metal των Niadh, το ντεμπούτο "Our Victory Is Eternal" των οποίων επανακυκλοφόρησε πρόσφατα σε βινύλιο από την Eternal Death Records. Γη για παράξενους ταξιδιώτες, μουσική για αγνούς πιστούς/άπιστους.


Από reissues παίζει τίποτα;

Πριν από 30 χρόνια, το μυθικό 1991, οι εφιάλτες είχαν εντελώς διαφορετικό ήχο. Οι επίσης μυθικοί Schloss Tegal ήταν ένα πρωτοποριακό για την εποχή τους γκρουπ και το ντεμπούτο τους "Musick From Madness" ήταν πολύ κοντά σε αυτό που λέει ο τίτλος του, σε ατμόσφαιρα και συναίσθημα. Ένα θεοσκότεινο, φρικιαστικό, απελπισμένο feeling παραμονεύει μέσα στις ambient/industrial συνθέσεις του δίσκου, η αίσθηση μιας τέχνης ρεαλιστικής και κακόβουλης. Αυτό το ντεμπούτο επανακυκλοφορεί τόσα χρόνια μετά από την Eighth Tower Records του τεράστιου Raffaele Pezella κι όσοι αρέσκεστε σε τέτοιου είδους ηχητικές εμπειρίες, αξίζει να γνωρίσετε ένα διαμάντι από το παρελθόν με ακέραια λάμψη. Αφήστε και κανένα φωτάκι ανοιχτό. Σας προειδοποιήσαμε.


Pure Underground Love

Coscradh - Mesradh Machae (The Heads of the Men Who Have Been Slaughtered)

Μόνο αγάπη και αλληλεγγύη για το δαιμονικό underground έργο της τεράστιας Invictus Productions - κατά την άποψη μου, μιας από τις αγνότερες εταιρείες παγκοσμίως. Οι Coscradh είναι Ιρλανδοί μάστορες του black/death και αυτό εδώ το EP δεν αστειεύεται καθόλου. Απλώνει πίσσα στα πόδια, πετάει κατράμι στα μάτια και φυτεύει έναν σκοτεινό σπόρο και στα φωτεινότερα λιβαδάκια της ψυχής σου, με δύο μόνο tracks και δεκατρία λεπτά διάρκεια. Αρκούν... Οι Coscradh είναι γκρουπάρα - και δεν έχουν ακόμα κυκλοφορήσει full length... Επτάιντσο βινύλιο, μόνο. Η ζωή είναι καλύτερη όταν είναι απλή. 

  • SHARE
  • TWEET