«10»: Μεγάλες στιγμές του Alvin Lee

Από τον Αντώνη Μουστάκα, 08/03/2013 @ 13:43
Ο Alvin Lee έφυγε από τη ζωή στις 6 Μαρτίου του 2013 αλλά πρόλαβε να αφήσει πίσω του μια σημαντική μουσική κληρονομιά, κυρίως με τους blues rockers Ten Years After αλλά και ως σόλο καλλιτέχνης.

Ο σπουδαίος αυτός κιθαρίστας και συνθέτης εμφανίστηκε στην χώρα μας το 2001 στα πλαίσια του Athens Blues Festival στο θέατρο Λυκαβηττού.

Παρακάτω οι δέκα -από τις αρκετές μεγάλες στιγμές του- που με σημάδεψαν περισσότερο με χρονολογική κατάταξη.  Ένας μικρός φόρος τιμής.

Ten Years After - Undead  
10   Spider In My Web
Από το "Undead" (1968)

Αργό και υπνωτιστικό αυτό το ηλεκτρικό blues κομμάτι αποτελεί ένα από τα πολλά ωραία δείγματα συνδυασμού ατμόσφαιρας και κιθαριστικής επίδειξης που μας προσέφερε ο Alvin Lee ανά τα χρόνια.
 


Ten Years After - Hear Me Calling / I'm Going Home  
9   Hear Me Calling
Από το "Stonedhenge" (1969)

Μια ξεχωριστή στιγμή που συνδυάζει πετυχημένα το blues rock με το ψυχεδελικό στοιχείο δείχνοντας εκτός των άλλων πόσο ανοιχτοί ως συγκρότημα υπήρξαν οι Ten Years After.
 


Ten Years After - Stonehenge  
8   A Sad Song
Από το "Stonedhenge" (1969)

Από τα τραγούδια που η ατμόσφαιρα και η ερμηνεία του Lee μπαίνουν μπροστά από την κιθάρα του. Καθαρός πόνος χωρίς ίχνος επίδειξης.
 


Ten Years After - Ssssh  
7   Good Morning Little Schoolgirl
Από το "Ssssh" (1969)

Η σύνθεση αυτή του Sonny Boy Williamson παίρνει φωτιά στα χέρια του Alvin Lee αλλά και του μπασίστα Leo Lyons με τον πρώτο να εντυπωσιάζει με το σόλο του και τον δεύτερο να σφυροκοπά τα αυτιά μας σε όλη τη διάρκεια της. To blues rock στα καλύτερά του.
 


Ten Years After - Ssssh  
6   I Woke Up This Morning
Από το "Ssssh" (1969)

Απλό και κατάμαυρο (κατά Σακκαλή) με τα σόλο του Alvin Lee να σκεπάζουν το σύμπαν. Τα blues είναι ναι μεν απλά αλλά κάποιοι τα παίζουν καλύτερα από τους υπόλοιπους.
 


Ten Years After - I'm Going Home (Woodstock performance)  
5   I'm Going Home
Από την εμφάνιση στο φεστιβάλ Woodstock (1969)

Όλοι περίμεναν τον Hendrix. Το προηγούμενο βράδυ όμως ο Alvin και οι αφιονισμένοι Ten Years After πήραν τα μυαλά των hippies και αργότερα όλων των μουσικόφιλων λόγω της προβολής του ντοκιμαντέρ για το Woodstock στη μεγάλη οθόνη. Η εκπληκτική αυτή εμφάνιση -κορυφαία για τους Ten Years After- είναι αυτή για την οποία κυρίως θα μνημονεύεται ο μεγάλος αυτός κιθαρίστας καθώς και αυτή στην οποία οφείλει την ταμπέλα του πιο γρήγορου κιθαρίστα της εποχής.
 


Ten Years After - Love Like A Man  
4   Love Like A Man
Από το "Cricklewood Green" (1970)

Μεγάλη επιτυχία στο Ηνωμένο Βασίλειο αυτό το κλιμακούμενης έντασης διαμάντι παρουσιάζει όλες τις αρετές του συγκροτήματος και φυσικά του Alvin Lee ο οποίος οργιάζει συνεπικουρούμενος από τον πληκτρά Chick Churchill.
 


Message To Love - The Isle Of Wight Festival 1970  
3   I Can't Keep From Crying, Sometimes
Από την εμφάνιση στο φεστιβάλ Isle Of Wight (1970)

Οι Τen Years After αφού εντυπωσίασαν στο Woodstock εμφανίζονται και στο Isle Of Wight festival. Καταιγιστικοί και πάλι προκαλούν ενθουσιασμό στους θεατές κάτι που αποτυπώθηκε και στην αντίστοιχη ταινία. Ο Alvin Lee σαν γνήσιος guitar hero «ψαρώνει» τους επίδοξους οργανοπαίχτες παίζοντας σε σημεία με τα κλειδιά της Gibson του αντί για την ταστιέρα.
 


Ten Years After - I'd Love To Change The World  
2   I'd Love To Change The World
Από το "A Space In Time" (1971)

Ένα τραγούδι που έκανε επιτυχία την εποχή που κυκλοφόρησε αλλά είδε ξανά μεγάλη προβολή στη χώρα μας λόγω ενός διαφημιστικού. Μια υπέροχη σύνθεση που ο Lee δεν ήθελε να εκτελεί ζωντανά. Πάντως η χίπικη ατμόσφαιρα που σου περνά η μουσική δεν ταιριάζει με τους καθόλου politically correct στίχους οι οποίοι μιλούν για την «χαμένη σύνεση» και ένα κόσμο γεμάτο «φρικιά και μαλλιάδες, αδελφές και λεσβίες».
 


Alvin Lee - Nineteen Ninety-Four  
1   The Bluest Blues
Από το "Nineteen Ninety-Four" (1994)

Η μοναδική σόλο δημιουργία του Lee στην λίστα μου είναι και μια από τις πιο μαγικές. Ένα συναισθηματικό blues πασπαλισμένο με τη slide αστρόσκονη του George Harrison αποτέλεσε μια από τις τελευταίες κορυφαίες στιγμές του καλλιτέχνη. Όταν τα blues πραγματικά «σε κόβουν σαν μαχαίρι».
 

  • SHARE
  • TWEET