«10»: Έπη στα χνάρια του "Halloween"

Watch Out - Beware - Listen - Take Care

Από τους Σπύρο Κούκα, Θοδωρή Ξουρίδα, 02/04/2021 @ 15:02

Τα πολύ μεγάλα σε διάρκεια τραγούδια υπήρξαν διαχρονικά κληρονομιά της rock και metal μουσικής, στη λογική της ανάπτυξης των ιδεών και της εξιστόρησης. Oι Helloween όμως, τόσο με το δεκατριάλεπτο "Halloween", όσο και με το "Keeper Of The Seven Keys Part I", έθεσαν νέα δεδομένα. Καταρχάς με το εν λόγω άλμπουμ συνέβαλαν καθοριστικά στην ανάπτυξη του λεγόμενου ευρωπαϊκού power metal, ή πιο σύντομα europower, ενώ με το παρά ένα γράμμα ομώνυμο έπος τους άγγιξαν την τελειότητα συνθετικά και εκτελεστικά, δίνοντας ένα τρόπο γραφής που αρκετά σχήματα θέλησαν να ακολουθήσουν.

Ενώ κανείς θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι πρόκειται για επιδειξιομανία, αντιτάσσουμε την ανάγκη να ειπωθεί μια ιστορία ολοκληρωμένα και να ξεδιπλωθεί χωρίς περιορισμούς η εκφραστική ικανότητα του καλλιτέχνη. Άλλωστε χωρίς την ύπαρξη οράματος δεν θα πήγαινε μπροστά ο κόσμος και η μουσική. Για το ίδιο το "Halloween" που φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του Kai Hansen, τα λόγια φαντάζουν φτωχά να περιγράψουν το μεγαλείο της σύνθεσης. Τα δεκατρία και κάτι λεπτά κυλάνε νεράκι, με πολλές αλλαγές που κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον, απίστευτες ιδέες, ακαταμάχητες μελωδίες, τρομερή ερμηνεία από τον Kiske και τρομερά παιξίματα από τους Hansen, Weikath, Grosskopf και Schwichtenberg.

Helloween

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς... Τις riffάρες που θα μπορούσαν να στηρίξουν ολόκληρο δίσκο να σκάνε η μία πίσω από την άλλη; Τις σολάρες που σκάνε η μία πίσω από την άλλη με αποκορύφωμα το ξεσάλωμα των Hansen και Weikath επί εκατό δευτερόλεπτα μετά το "all mankind's deliverance and peace of mind"; Την απίθανη μπασογραμμή του Grosskopf μετά το "and you scream... on Halloween"; Τα απίθανα χτυπήματα του μακαρίτη Ingo; Ή την ανατροπή της ανατροπής στο παραπέντε; Το πείραμα ήταν τόσο επιτυχημένο που επαναλήφθηκε από τους ίδιους τους δημιουργούς αρκετές φορές. Ως γνωστόν από τους Helloween στο "Keeper of the Seven Keys Part IΙ" με το "Keeper Of The Seven Keys", στο "Keeper Of The Seven Keys - The Legacy" του 2005 με το εναρκτήριο "Κing Οf Α Τhousand Υears" και φυσικά στο "Sκyfall" που κυκλοφορεί σήμερα, ως προπομπός του πολυαναμενόμενου ομώνυμου άλμπουμ.

Και βεβαίως από τον Kai Hansen, καταρχάς με το "Heading For Tomorrow", στην πρώτη του δισκογραφική προσπάθεια μετά την αποχώρησή του από τους Helloween, και φυσικά το 1995 με το έπος "Rebellion Ιn Dreamland" και τον ίδιο να αναλαμβάνει ξανά τα φωνητικά, στην έναρξη της αξεπέραστης δισκάρας που λέγεται "Land Of The Free" και συντάραξε τότε τον μεταλικό κόσμο. Η σημερινή λοιπόν επίσημη κυκλοφορία του "Sκyfall" αποτελεί μία πολύ καλή αφορμή να θυμηθούμε δέκα ακόμη επικά τραγούδια, σε όρους χρονικής διάρκειας αλλά και ποιότητας, που πάτησαν υφολογικά και δομικά στα χνάρια του "Halloween" και έβγαλαν ασπροπρόσωπους τους δημιουργούς τους.

1
Conception - "Among The Gods"
(1991)
Conception - Among The Gods
Το ντεμπούτο των Νορβηγών από το μακρινό 1991 έμεινε για πάντα στη σκιά όσων σπουδαίων ακολούθησαν, καταδεικνύει όμως το τεράστιο ταλέντο των δημιουργών του και τις ραγδαίες εξελίξεις εκείνα τα χρόνια στον χώρο του ευρωπαϊκού power metal. Υπό την καθοδήγηση του Tore Østby και πριν ο χαρισματικός Roy Khan μπει για τα καλά στο συγκρότημα, δύναμη, τεχνική, μελωδίες και διάθεση συνδυάζονται αρμονικά με αποκορύφωμα το δεκάλεπτο και πλέον "Among The Gods" που κλείνει με τον καλύτερο τρόπο το "The Last Sunset". Η ερμηνεία του Khan είναι σπουδαία, το μείγμα επιθετικότητας και υποτονικότητας που έρχεται από το μέλλον εξαιρετικό και οι εναλλαγές άκρως ενδιαφέρουσες. Την παράσταση όμως κλέβουν οι γενικότερες στο άλμπουμ flamengo επιρροές που τόσο πολύ ταιριάζουν στη metal μουσική, με κερασάκι το συγκλονιστικό διπλό κιθαριστικό σόλο του Østby που προκαλεί αναπόφευκτα τα περίφημα goosebumps. [Θ.Ξ.]
2
Gamma Ray - "Rebelion In Dreamland"
(1995)
Gamma Ray - Rebelion In Dreamland
Ο χαρισματικός τραγουδιστής Ralf Scheepers έχει μόλις αποχωρήσει από τους Gamma Ray αφήνοντας θεωρητικά ένα δυσαναπλήρωτο κενό, ο Kai Hansen όμως, διαισθανόμενος πιθανότατα πόσο ποιοτικό υλικό έχει στα χέρια του δεν πτοείται, τολμά να αναλάβει πρώτα φωνητικά μετά από μία σχεδόν δεκαετία και τολμά επίσης να ανοίξει το "Land Of The Free" με ένα αρκετά μεγάλο σε διάρκεια τραγούδι. Βεβαίως, όταν μιλάμε για τον άνθρωπο που έχει συνθέσει το "Halloween" και για Γερμανούς που είναι πρωτομάστορες στην επιθετικότητα και στις μελωδίες, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι τόσο καλό. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το εν λόγω άλμπουμ ήταν συμφωνικό power metal πριν το συμφωνικό power metal και το "Rebelion In Dreamland" συνοψίζει με τον καλύτερο τρόπο τις μαγικές με μια μικρή δόση υπερβολής ικανότητες του Hansen. Οι φωνητικές γραμμές είναι ακαταμάχητες, οι κιθάρες πρώτης κλάσης, γενικότερα η έμπνευση φαίνεται να περισσεύει και αναμενόμενα ο χαρακτηρισμός μεγαλειώδες δεν φαντάζει εν τέλει υπερβολικός. [Θ.Ξ.]
3
Angra - "Carolina IV"
(1996)
Angra - Carolina IV
Ακόμη και αν ανέμενε κανείς με μεγάλη προσμονή την κυκλοφορία του "Holy Land" πίσω στο 1996, δύσκολα θα μπορούσε να πιστέψει και κατανοήσει πόσο σπουδαίο άλμπουμ αποδείχθηκε. Η διάθεση και το μαγικό νερό που έχουν βάλει οι Βραζιλιάνοι στο ευρωπαϊκού τύπου κατά τα άλλα power metal συντελούν σε μια σχεδόν πρωτόγνωρη εμπειρία ακρόασης, τουλάχιστον για τα δεδομένα της εποχής. Ανάμεσα στα πολλά σπουδαία τραγούδια το "Carolina IV" ξεχωρίζει ως το πιο πληθωρικό δείγμα του τι κατάφεραν να δημιουργήσουν οι Angra. Σαφείς επιρροές από κλασική μουσική, εξωτικός χαρακτήρας με κρουστά που δένουν άψογα με ένα απίθανο riff, κινηματογραφικές speed metal ταχύτητες, ένας μαγευτικός Andre Matos και ένα ασύλληπτο σόλο που προαναγγέλλεται με τυμπανοκρουσίες αποτελούν μερικά από τα χαρακτηριστικά ενός σπονδυλωτού κομματιού που άγγιξε την τελειότητα. [Θ.Ξ.]
4
Stratovarius - "Visions (Southern Cross)"
(1997)
Stratovarius - Visions (Southern Cross)
Στη σπουδαία δισκογραφία των Φινλανδών, το "Visions" αποτέλεσε την κορύφωση μιας σειράς τεσσάρων τρομερών άλμπουμ σε διαδοχικές παρακαλώ χρονιές και το ομώνυμο τραγούδι το ιδανικό κλείσιμο στο φινάλε του. Εμπνευσμένο από τις προφητείες του Νοστράδαμου με αυτούσια αποσπάσματα στους στίχους, περιλαμβάνει σε δέκα και κάτι λεπτά πολλαπλές αποδείξεις της συνθετικής και εκτελεστικής ικανότητας μιας σπουδαίας πεντάδας. Η φοβερή παραγωγή αποτυπώνει ιδανικά το ακαταμάχητο rhythm section των Jari Kainulainen και Jörg Michael, ο Jens Johansson πιστοποιεί τη θέση που κατέχει ανάμεσα στους πληκτράδες αυτού του κόσμου και βεβαίως οι δύο Timo λάμπουν. Καταρχάς ο Kotipelto με την ερμηνεία του, και βεβαίως ο κύριος Tolkki για όλα τα υπόλοιπα. Το τραγούδι φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του, τα riff, τα lead και οι μελωδίες πιστοποιούν τη σπάνια κλάση του, το όλον σε συνεπαίρνει. Αυτό ακριβώς, τίποτε άλλο. [Θ.Ξ.]
5
Edguy - "Theater Of Salvation"
(1999)
Edguy - Theater Of Salvation
Το πιο φιλόδοξο, μεγαλεπήβολο και πομπώδες άλμπουμ των Edguy μέχρι τότε, το νοσταλγικά πανέμορφο "Theater Of Salvation" δεν θα μπορούσε παρά να ολοκληρώνεται με μια εκτεταμένη χρονικά επικολυρική σύνθεση που θα περιέκλυε όλες τις επιρροές της μπάντας μέχρι τότε. Η δεκατετράλεπτη ομότιτλη σύνθεση δανείζεται την τεχνοτροπία των Helloween και Stratovarius στις μακροσκελείς συνθέσεις, ο Tobias Sammet παραδίδει μια από τις καλύτερες και πιο ψυχωμένες ερμηνείες της πρώιμης καριέρας του, πιστοποιώντας έτσι την αλλαγή επιπέδου των Edguy, αλλά και προοικονομώντας τον ερχομό των Avantasia που δεν θα αργούσε... [Σ.Κ]
6
Blind Guardian - "And Then There Was Silence"
(2002)
Blind Guardian - And Then There Was Silence
Προφανώς επηρεασμένοι από τα έργα και τις ημέρες των Helloween, οι Blind Guardian αποτελούν μία από τις περιπτώσεις που ο «μαθητής» κατάφερε να φτάσει, αν όχι να ξεπεράσει, το «δάσκαλο». Με έναν καμβά επιρροών που εκτείνεται από τους Queen και τους Uriah Heep, φτάνουν στο NWOBHM και καταλήγουν στους Helloween, οι αγαπημένοι μας Βάρδοι θα παρέδιδαν ένα μοναδικό magnum opus εν έτει 2002, με το "And Then There Was Silence" να αποτελεί την πεμπτουσία των συνθετικών τους δυνατοτήτων. Πομπώδες, χορωδιακό, πολυφωνικό, με αμέτρητα θέματα να μπλέκονται μαεστρικά μεταξύ τους σε μια απαιτητικότατη χρονική διάρκεια που φτάνει τα δεκατέσσερα λεπτά, το κομμάτι που ολοκληρώνει το “A Night At The Opera” και αποτελεί το κύκνειο άσμα του Thomen Stauch με την μπάντα, στέκεται ως μια από τις πιο ξεχωριστές συνθέσεις που έχει να προσφέρει το ιδίωμα. [Σ.Κ]
7
Rhapsody - "Gargoyles, Angels Of Darkness"
(2002)
Rhapsody - Gargoyles, Angels Of Darkness
Δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι Ιταλοί Ραψωδοί από μια τέτοια λίστα, καθώς οι ίδιοι διακρίνονται ως ένα από τα σχήματα που αποτέλεσαν άμεσους απογόνους των Helloween, με πληθώρα μακροσκελών συνθέσεων στο ενεργητικό τους. Από αυτές, το "Gargoyles, Angels Of Darkness της κλιμακούμενης ανάπτυξης και των σπονδυλωτών συμφωνικών θεμάτων, διακρίνεται ως η πλέον επιτυχημένη επικολυρική τους στιγμή σε αυτές τις χρονικές διαστάσεις, αφού ολοκληρώνει με τον καλύτερο τρόπο τον πιο μεστό δίσκο τους, το εντυπωσιακό "Power Of The Dragonflame". Folk παραπομπές, στομφώδεις απαγγελίες, εξαιρετικές κιθάρες δια χειρός Luca Turilli κι ένας Fabio Lione να διεκδικεί τη θέση του ανάμεσα στους μεγάλους ερμηνευτές, μιλάμε για μια στιγμή που ο οπαδός του ιδιώματος ξεχωρίζει στη συνολική τους δισκογραφία. [Σ.Κ]
8
Helloween - "The King For A Thousand Years"
(2005)
Helloween - The King For A Thousand Years
Ο ερχομός ενός τρίτου "Keeper..." σχεδόν προϋπέθετε την παρουσία τουλάχιστον ενός μακροσκελούς τραγουδιού στο tracklist του, με το εναρκτήριο κομμάτι του να επιβεβαιώνει τις προσδοκίες. Το "King For A Thousand Years" είχε την «ατυχία» να αποτελεί τον επίσημο «διάδοχο» των "Halloween" και "Keeper Of The Seven Keys" στις συνειδήσεις των οπαδών, κάτι που δεν το εμπόδισε από το να ξεχωρίσει ως ένα σύγχρονο αριστούργημα της μπάντας κι ένα fan favorite της Deris περιόδου των Κολοκύθων. Όντας μια σύνθεση όπου και τα πέντε τότε μέλη του σχήματος συνεργάστηκαν σε δημιουργικό επίπεδο, διακρίνεται για την ποικιλόμορφη φύση της, με έντονες εναλλαγές θεμάτων και διαθέσεων μουσικά, αλλά κι έναν Deris σε εξαιρετική φόρμα, ολοκληρώνοντας ιδανικά την Keeper Τριλογία. [Σ.Κ]
9
Masterplan - "Black In The Burn"
(2005)
Masterplan - Black In The Burn
Τα δύο πρώτα άλμπουμ των Masterplan, της μπάντας που ίδρυσε ο Roland Grapow μετά τη φυγή του από τους Helloween, στέκονται αδιαπραγμάτευτα μεταξύ των κορυφαίων στιγμών που έχει να προσφέρει το πολύπαθο power metal ιδίωμα. Καμία έκπληξη, προφανώς, αφού ο Γερμανός κιθαρίστας υπήρξε εξαιρετικός συνθέτης και στη θητεία του στις Κολοκύθες, με το πώς κατέληξε να ηχεί το "Dark Ride" να του πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό. Έτσι, ένα σχεδόν δεκάλεπτο τραγούδι γεμάτο από τα συνθετικά «κόλπα» που παρουσίαζε και τα προηγούμενα χρόνια, με την έμπνευση να περισσεύει και μια από τις καλύτερες φωνές εκεί έξω διαθέσιμη (τον τρομερό – μα και μέγα γυρολόγο Jorn Lande), φαντάζει ως το αποκορύφωμα της κορυφαίας δημιουργικής περιόδου τόσο για τους Masterplan, όσο και για τον ίδιο τον Grapow. [Σ.Κ]
10
Avantasia - "The Scarecrow"
(2008)
Avantasia - The Scarecrow
Το "The Seven Angels" από το δεύτερο μέρος της "Metal Opera" του Tobias Sammet παραήταν προφανής επιλογή, με την εμφανή παρουσία του Michael Kiske να κάνει τους Helloween συνειρμούς ακόμη εντονότερους. Αντιθέτως, το "The Scarecrow" αποτελεί την πιο πομπώδη κι επική στιγμή του ομότιτλου με αυτό δίσκου, μιας δουλειάς που ακόμη και σήμερα στέκεται ως μια από τις πιο ξεχωριστές στιγμές των Avantasia. Η συγκλονιστική ερμηνεία του Jorn Lande μάς στοιχειώνει σε κάθε νέα ακρόαση, σε ένα από τα πιο εντυπωσιακά ντουέτα (με τον Sammet) που είχαμε την τύχη να ακούσουμε στο φοβερό αυτό project, ενω ο προαναφερθέντας «Μιχαλάκης», παρά την περιορισμένη παρουσία του, προσθέτει ευδιάκριτες φωνητικές πινελιές στο εγχείρημα. [Σ.Κ]
  • SHARE
  • TWEET