Vuur

In This Moment We Are Free

InsideOut Music (2017)
Από τον Αντώνη Μαρίνη, 16/10/2017
Η αιώνια λιακάδα μιας υπέροχης φωνής
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Όλοι εδώ γύρω ξέρουμε και αγαπάμε την Anneke van Giersbergen. Κι εσύ εκεί που κάνεις τον ξινισμένο, το καταλάβαμε ότι είσαι της πνευματικής ελίτ. Είναι αδύνατο να ακούσεις τη φωνή αυτής της αξιολάτρευτης Ολλανδής και να σου περάσει απαρατήρητη. Εξίσου απίθανο είναι να την δεις ζωντανά και να μην ανατριχιάσεις, συνειδητοποιώντας ότι αυτή η φωνή είναι απολύτως πραγματική και όχι αποτέλεσμα "δουλειάς στο στούντιο". Μιλάμε για μια παρουσία που στιγμάτισε όσο λίγες τον χώρο του ατμοσφαιρικού metal των περασμένων δύο δεκαετιών. Κι αν εδώ και αρκετό καιρό κράτησε τις αποστάσεις της από αυτόν, οι δουλειές της πάντα ήταν αξιοπρόσεκτα ποιοτικές.

Οι σόλο κυκλοφορίες, είτε κάτω από την ταμπέλα των Agua de Annique είτε κάτω από το όνομά της, είχαν πάντα όμορφες στιγμές, ενώ έδωσαν την ευκαιρία στην πιο κεφάτη/pop πλευρά της δημιουργού τους να βγει στην επιφάνεια. Αν ρωτάτε εμένα, θα ήταν πολύ ευχάριστο δίσκοι σαν το "Drive" να έκλεβαν λίγο χρόνο από τα rock ραδιόφωνα του κόσμου τούτου. Από την άλλη, στο σανίδι τα πράγματα δεν ήταν τόσο προφανή· λίγο το background της καλλιτέχνιδας και του κοινού, λίγο η απόσταση ανάμεσα στο ύφος των δύο περιόδων, οι ισορροπίες διατηρούνταν, αλλά όχι πάντα με όση άνεση φαινόταν. Από τις αρκετές φορές που είχαμε την τύχη να τη δούμε, ποτέ δεν υπήρξαν παράπονα, όμως ποτέ δεν μείναμε άφωνοι. Από το όλο πακέτο, γιατί οι ερμηνείες ήταν πάντα εκεί.

Κάποιος που παρατηρεί την πορεία της Anneke θα μπορούσε να διακρίνει μια σταδιακή (επι)στροφή σε πιο γνωστά για εκείνη μονοπάτια. Αρχικά ήταν η περιοδεία με τις Liv Kristine και Kari Rueslatten, λίγο αργότερα η σύμπραξη με τον Arjen Lucassen ως The Gentle Storm και τον περασμένο χρόνο η συνεργασία με τους Arstidir στο υπέροχο "Verloren Verleden". Αυτός ο όχι-ακριβώς-κύκλος έρχεται να ολοκληρωθεί με τη μορφή των Vuur, μιας ολοκληρωμένης heavy/progressive μπάντας. Η απουσία του "ατμοσφαιρικού" όρου δεν είναι τυχαία, κι όσοι περιμένετε τη λογική συνέχεια του "Home" μάλλον θα απογοητευτείτε. Αν έπρεπε να παραλληλίσω τον ήχο του σχήματος με κάτι από το παρελθόν της μπροστάρισσας, αυτό θα ήταν το πρόσφατο "The Diary".

Οι γκριζαρισμένες ατμόσφαιρες δεν απουσιάζουν, αλλά βρίσκονται χαμηλότερα από εκεί πού πολλοί ίσως να περιμένουν. Το βιογραφικό του σχήματος, με την παρουσία μελών της touring εκδοχής των Gentle Storm και ονόματα με προϋπηρεσία σε Ayreon και Stream Of Passion, είναι μια σαφής υπόδειξη για το πού κινείται η πεντάδα. Οι ογκώδεις κιθάρες και η σχεδόν-prog αισθητική κυριαρχούν, ενώ η επιρροή του Devin Townsend γίνεται εμφανής ήδη από το εισαγωγικό "My Champion". Για τον πρωταγωνιστικό ρόλο, βέβαια, δεν τίθεται ζήτημα· από το ανθεμικό "The Martyr And The Saint" στις πανέμορφες γραμμές του "Freedom" κι από 'κει στις ιδιότροπες εναλλαγές του "Your Glorious Light Will Shine", οι ερμηνείες της Anneke ακούγονται τρομακτικά φυσικές, λες και κάνει το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο.

Το "In This Moment We Are Free" δεν είναι ο πιο τεχνικός ή απαιτητικός δίσκος που κυκλοφορεί εκεί έξω, αλλά δεν είναι τόσο εύπεπτος όσο μπορεί να φανεί στις πρώτες ακροάσεις. Οι μελωδίες δεν είναι τόσο απλές ώστε να γίνονται άμεσα κολλητικές, ενώ το δέσιμο των ρυθμικών με τις φωνητικές γραμμές είναι από τα ελάχιστα στοιχεία που συνειρμικά παραπέμπουν σε Gathering. Η σχετική με μεγαλουπόλεις κι εσωτερική ελευθερία θεματολογία είναι μια απολύτως καλοδεχούμενη λεπτομέρεια και οι συνθετικές πινελιές των Mark Holcomb και Esa Holopainen έρχονται ως κερασάκι στην τούρτα. Οι Vuur δεν ανακαλύπτουν τον τροχό, ούτε μπαίνουν στη δισκογραφία με φασαρία και hype. Δείχνουν, όμως, να έχουν όλα όσα χρειάζεται για να επαναφέρουν μια τεράστια φωνή στο χώρο που την καθιέρωσε.

  • SHARE
  • TWEET