Solstafir

Αν και δημιουργήθηκαν το μακρινό 1995, έχουν κυκλοφορήσει μόλις έξι δίσκους μαζί με τον φετινό. Έγιναν γνωστοί στο ευρύτερο κοινό με το διπλό "Svartir Sandar" του 2011 και το "Otta" του 2014 όταν και αποφάσισαν να ρίξουν τις ταχύτητες, να απομακρύνουν τα black metal ουρλιαχτά και να αφήσουν τα rock στοιχεία της μπάντας να υπερισχύσουν των ακραίων. Είναι εμφανές ότι παίρνουν τον χρόνο τους, προκειμένου το τελικό αποτέλεσμα να είναι ποιοτικό, κάτι που συμβαίνει για ακόμα μια φορά στο "Berdreyminn", τον πρώτο δίσκο χωρίς τον Palmason με τον οποίο έληξε άκομψα η συνεργασία τους το 2015 έπειτα από είκοσι χρόνια

Η μουσική των Solstafir ήταν ανέκαθεν άρρηκτα συνδεδεμένη με τη φύση της Ισλανδίας. Τα παγανιστικά θέματα των στίχων τους, τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα των μουσικών φράσεων τους, οι παγωμένες μελωδίες τους, τα εκρηκτικά φωνητικά τους, δένουν με έναν ιδιαίτερο τρόπο στα κομμάτια τους, δημιουργώντας εικόνες στο μυαλό όμοιες με αυτές που θα συναντήσουμε στα video clip της μπάντας. O Adalbjorn - χωρίς αμφιβολία - δεν είναι ο καλύτερος τραγουδιστής. Ωστόσο, τραγουδάει με έναν τρόπο που θα μπορούσε να κάνει ένα παιδικό παραμύθι να φαντάζει μοιρολόι εντείνοντας τη μαυρίλα των στίχων.

Σχεδόν όλα τα κομμάτια του "Berdreyminn" ξεπερνούν σε διάρκεια τα επτά λεπτά. Παραδόξως, κανένα από αυτά δεν κουράζει, γιατί αν και ορισμένες φόρμες επαναλαμβάνονται, η κάθε μια σύνθεση έχει κάτι το ιδιαίτερο να προσφέρει στον ακροατή. Το "Silfur-Refur" ξεχωρίζει για τον δυναμισμό του, το "Isafold" για το φουτουριστικό θέμα του και τις Thin Lizzy αναφορές του, που αν και απομακρύνεται από το τυπικό στυλ των Ισλανδών, είναι αρκετά ενδιαφέρον ως άκουσμα, το "Naros" για την όμορφη και ομαλή αλλαγή του tempo του. Σε συνδυασμό με την εξαιρετική παραγωγή του δίσκου, το αποτέλεσμα αποκτά την απόκοσμη αίσθηση στην οποία μας έχουν συνηθίσει οι Ισλανδοί.

Στη διαμάχη με τον πρώην ντράμερ της μπάντας, μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ ποιός έχει δίκιο, αν και προσωπικά τείνω να πιστέψω την πλευρά του μουσικού που εκδιώχθηκε. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι οι Ισλανδοί έχασαν την ικανότητα να δημιουργούν πανέμορφη μουσική, απλά λίγη από τη μαγεία της παρέας που μεγαλουργεί χάθηκε. Με το "Berdreyminn" οι Solstafir εδραιώνονται για τα καλά στον χώρο του ατμοσφαιρικού rock, συνεχίζοντας - και εξελίσσοντας - την απολύτως επιτυχημένη συνταγή του "Otta". Μαζί με τους Sigur Ros συνθέτουν τους κορυφαίους εκπροσώπους μιας χώρας με τρομακτικά ενεργή συμμετοχή στα μουσικά δρώμενα τα τελευταία χρόνια.