Pridian

Η Εσθονία πλέον μπορεί να καυχιέται ότι παράγει metalcore. Βασικά, με κάνα δυο μόνο εξαιρέσεις, δεν έχω ιδέα αν παράγει κάποιο άλλο είδος metal, ή core. Οι Pridian όμως είναι από εκεί και με την πρώτη τους δουλειά τραβούν αρκετά το βλέμμα μας ώστε να τους σημειώσουμε στα τεφτέρια μας τόσο για μελλοντικές όσο και για αυτή τη φετινή κυκλοφορία τους.

Ο ήχος είναι ταυτόχρονα μοντέρνος αλλά και ιδιαίτερα σκοτεινός. Οι επιρροές από Meshuggah, Tesseract, Northlane και Architects μπαίνουν σε ένα πλέγμα που δέχεται industrial, progressive και post αναφορές για να καταφέρει να σχηματίσει ένα δυνατό σύνολο με ακραίο και μουντό χρωματισμό. Οι μελωδίες δεν κινούνται σε pop ύφος αλλά κρατούν πιο σκληρές γραμμές, παρά το ότι πιάνουν μεγάλο φάσμα του μοντέρνου core. Το ίδιο και τα φωνητικά. Ο Laur Lindmäe ερμηνεύει πολύ καλά είτε επιλέγει brutal, καθαρά ή σχισμένα και σίγουρα ξεχωρίζει από τη μεγάλη, άχρωμη πλειοψηφία της σκηνής.

Αυτό που κάνει το djenty-prog-core των Pridian διαφορετικό είναι ακριβώς ότι ακόμα και στις πιο καθαρές και μελωδικές στιγμές τους, δε μειώνουν το βάρος και τη σκληρή δομή της μουσικής τους. Θα έλεγα ότι μέχρι κι εκεί που λοξοκοιτούν προς την EDM όπως στο, περίπου χιτάκι, "Out For Blood" κρατούν μια «αξιοπρέπεια» που δεν τους αφήνει να γίνουν ξεδιάντροπα εμπορικοί. Οι στιγμές που γίνονται καλύτεροι όμως είναι όταν φτιάχνουν πιο ατμοσφαιρικές, περίεργες συνθέσεις, κοντά στο στυλ των Spiritbox και των Architects, όπως στο δεύτερο single του δίσκου, "Near Dark". Μικρή παρατήρηση εδώ, τα video της μπάντας δε μου άρεσαν καθόλου. Μικρό κακό, αλλά δε βοηθάει.

Τα πιο ωραία τραγούδια του δίσκου προσωπικά είναι στο δεύτερο μισό, από το "Ruin" και μετά δηλαδή. Εκεί υπάρχουν μάλιστα και κάποιες σκόρπιες επιρροές από σύγχρονους While She Sleeps. Το κλείσιμο με το "Endless" βασικά, είναι από τις πιο δυνατές συνθέσεις του ντεμπούτου των Pridian.

Γενικά υπάρχουν αρκετά καλά αλλά και κάποια λιγότερο ιδιαίτερα σημεία στο "Venetian Dark". Είναι όμως αρκετά υπαρκτός ο χαρακτήρας και τόσο καθαρές οι δυνατότητες που θα περιμένουμε το μέλλον των Εσθονών με προσδοκίες πλέον. Ακόμα κι αν αυτό είναι ένα δυστοπικό, πολύ σκοτεινό μέλλον.