Sodom

Decision Day

Steamhammer (2016)
Από τον Γιάννη Δούκα, 29/08/2016
Μέχρι στιγμής η thrash κυκλοφορία της χρονιάς
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Sodom είναι από τις πιο σταθερές δυνάμεις στη metal μουσική. Ειδικότερα για το thrash είναι χαρακτηριστικό ότι αποτελούν το μοναδικό σχήμα που ξεκίνησε από τα '80s και δεν έπαψε ποτέ να παίζει τη μουσική του απαράλλακτα και χωρίς εκπτώσεις. Οι υπόλοιποι είτε το διαλύσανε, είτε αλλάξανε άρδην το στυλ τους. Και φυσικά όταν πέσανε τα μπικικίνια πολλοί άρχισαν τα «επιστρέψαμε και νιώθουμε τη φλόγα πάλι την ίδια», «το thrash δεν έφυγε ποτέ από τις καρδιές μας» κ.τ.λ. Το τρίο από τη Γερμανία, όμως, ήταν πάντα εκεί, ασάλευτο, αδιάλλακτο, προσφέροντας πάντα εξαίρετα άλμπουμ. Έτσι, φαντάζει αρκετά ανούσιο να κριτικάρεις τον νέο δίσκο τους "Decision Day". Πολύ απλά σπέρνει και θερίζει.

Θα προσπαθήσουμε, όμως, να εισχωρήσουμε λίγο παραπέρα, θεωρώντας ότι ο τυχόν αναγνώστης έχει μια σχετική εμπειρία με τους Sodom. Το συγκρότημα το 2010 προχώρησε σε μια κίνηση με αρκετό ρίσκο, παίρνοντας για παραγωγό τον Waldemar Sorychta. Το αποτέλεσμα ήταν το "In War And Pieces", το οποίο μπορεί να πει κανείς ότι παρόλα τα αρκετά καλά τραγούδια που είχε προβλημάτισε κάπως τους φίλους του γκρουπ. Σε κάποια σημεία είχαν μπει πιο μελωδικές πινελιές οι οποίες δεν σχολιάζονταν αρνητικά λόγω της παρουσίας τους καθεαυτό, αλλά λόγω της μη νορμάλ ένταξης στον σκελετό των τραγουδιών. Ταυτόχρονα τα φωνητικά του Tom δεν συμβάδιζαν πάντα ως όφειλαν στο όλο πλάνο. Αυτό, βέβαια, παρατηρούταν σε τρία κομμάτια από το μισό του άλμπουμ και μετά, ίσως αμελητέο γεγονός, αλλά ήταν η πρώτη φορά κατά τη γνώμη μου που κάπου κουραζόσουνα με δίσκο Sodom.

Η συνέχεια όμως με το "Epitome Of Torture" θα δικαιώσει το γκρουπ. Η αγριότητα και η επιθετικότητα θα ανέβει και αυτή τη φορά, στα φωνητικά Tom και Sorychta έκαναν θαύματα αφού δουλεύτηκαν μέχρι εξαντλήσεως. Γιατί, όμως, όλη αυτή η φιλολογία για τα προηγούμενα δύο άλμπουμ;

Καταρχάς, αν τα συγκρίνουμε νομίζω ότι με το "Decision Day" τα ξεπέρασαν κατά πολύ. Ο Sorychta δεν είναι πλέον με το συγκρότημα και ο ήχος έχει μια πιο ωμή προσέγγιση, αλλά ταυτόχρονα δεν απεμπολεί τελείως και το πρόσφατο παρελθόν. Αυτό είναι ξεκάθαρο και στον τρόπο που ο Angelripper έχει κτίσει τα φωνητικά. Προσπαθεί να βγάλει κάτι το διαφορετικό σε κάθε τραγούδι και έτσι να τα κάνει ξεχωριστά. Αυτή η μαγιά πιστεύω από τα προηγούμενα LP έχει αποδώσει καρπούς.

Ένα άλλο βασικό σημείο στο "Decision Day" είναι η συνεχόμενη ποιότητα που σε κρατάει σε τσίτα. Το άλμπουμ μπαίνει με τη μία τραγουδάρα να διαδέχεται την άλλη και εκεί που πιστεύεις ότι θα πέσει λίγο η ποιότητα διαψεύδεσαι. Ενδεικτικό ότι στη μέση βρίσκονται τα "Strange Lost World" και "Vaginal Born Evil" τα οποία είναι hit. Αργό το πρώτο με εκπληκτικές ερμηνείες ενώ το δεύτερο σε στέλνει στο pit χωρίς έλεος. Πέρα από αυτά, όμως, η επιλογή κολλητικών riff σε τραγούδια όπως τα "Rolling Thunder", "Who Is God?", "Belligerence" καρφιτσώνονται στο μυαλό και σε παρασέρνουν. Ακόμα και στο δάνειο του "Ace Of Spades" για το "Caligula" οι τύποι έχουν κάνει θαύματα αφού κτίζοντας πάνω του έχουν γράψει έναν πραγματικό ύμνο. Στο τέλος δε, έχεις ξεχάσει και Motorhead και τα πάντα.

Καθοριστικός παράγοντας, φυσικά, είναι πάλι ο γίγαντας Bernemann στην κιθάρα αφού στα solo έχει πέσει προσοχή, ενώ ακόμα και όταν βγάζει μελωδίες ή αρμονίες ακούγονται εντελώς εναρμονισμένες με τους ρυθμούς από πίσω. Ο Makka δε στα ντραμς είναι πιο καλός από το "Epitome Of Torture" και κάποια μακροσκελή περάσματά του στα "In Retribution" και "Rolling Thunder" φέρνουν προς τον Witchhunter. Τυχαίο; Αυτό το γεγονός μαζί με τον ήχο του μπάσου και την χροιά των φωνητικών σε κάποια songs ίσως δημιουργήσει και την ψευδαίσθηση ότι έχεις μεταφερθεί στην εποχή του "Persecution Mania".

Για άλλη μια φορά οι Sodom έβγαλαν τη δισκάρα τους με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Πάνω από τα μισά τραγούδια εδώ μέσα βρίσκουν πολύ άνετα τον δρόμο στα setlist των συναυλιών τους. Ο Knarrenheinz στέκεται ικανοποιημένος στα χέρια του Petagno (ωραίο εξώφυλλο), αλλά κυρίως είναι υπερήφανος που για άλλη μια φορά η τριάδα από πίσω δεν χαρίζει κάστανα σε κανένα.

 

  • SHARE
  • TWEET