Running Wild

Τρία χρόνια μετά το άλμπουμ - επιστροφή στη φόρμα "Rapid Foray", ο καπετανιος Rock ‘N’ Rolf ξαναβγάζει το πειρατικό των Running Wild στις δισκογραφικές θάλασσες, με το φετινό "Crossing The Blades" EP να φαντάζει ως μια αναγνωριστική βόλτα σε ήδη χαρτογραφημένα - τόσο για τους ίδιους, όσο και για τους ακροατές τους - νερά του είδους.

Έτσι κι αλλιώς, η τωρινή υπόσταση των Running Wild τους βρίσκει στην - θεωρητικά - καλύτερη κατάσταση τους από την εποχή του "The Brotherhood", με τους πειραματισμούς των ενδιάμεσων χρόνων να είναι παρελθόν, το mainman Kasparek να επιλέγει σταθερούς (;) συνεργάτες και για το rhythm section της μπάντας και το νέο άλμπουμ να αναμένεται με προσδοκίες που χρόνια είχαν να υπάρξουν για κάποια δουλειά τους.

Στο EP-προπομπό της νέας τους full length κυκλοφορίας, που θα έρθει στο φως στις αρχές του νέου έτους, απολαμβάνουμε τρεις καινούριες συνθέσεις και μια γουστόζικη διασκευή στο "Strutter" των Kiss, υλικό που επιτελεί ιδανικά το σκοπό του να μας προσφέρει μια πρόγευση για το τί μέλλει γενέσθαι σε εκείνη. Το ομότιτλο τραγούδι, που θα υπάρχει και στον επερχόμενο δίσκο (σε διαφορετική εκτέλεση απ’ ότι εδώ), είναι μια μάλλον τυπική Running Wild σύνθεση, με κολλητική βασική μελωδία και λειτουργικό ρεφρέν, η οποία απογειώνεται στο lead κιθαριστικό τμήμα της, ενώ το "Stargazers" παρουσιάζει μια rock ‘n’ roll διάθεση, όντας σαφώς πιο ρυθμικό και στακάτο.

Η τρίτη νέα σύνθεση, το "Ride On The Wild Side" θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα τίμιο filler-άκι, το οποίο ακούγεται δίχως κόπο σε συνθήκες EP, αλλά θα χανόταν εύκολα εάν έβρισκε θέση σε κάποιο δίσκο. Συνολικά, πάντως, θεωρώντας τα δύο πρώτα τραγούδια ενδεικτικά των πιο πρόσφατων εμπνεύσεων του Rock 'N' Rolf, οδεύουμε για έναν εξίσου δυνατό διάδοχο για το "Rapid Foray", με παρόμοιο ταβάνι, συγκεκριμένες δυνατότητες, αλλά και αρκετή απόσταση από τις σκοτεινές εποχές των "Shadowmaker" και "Resilient".

Με μια μικρή παρατήρηση σχετικά με τον ήχο του υλικού και τη συνολική υπόσταση των drum parts, τα οποία φαντάζουν παιγμένα από κάποιον... Ιάπωνα συνάδελφο (sic) του Michael Wolpers (επίσης στους Victory) παρά από τον ίδιο τον Γερμανό ντράμερ, το "Crossing The Blades" φαντάζει ως μια κυκλοφορία που απευθύνεται καταρχάς στους φανατικούς οπαδούς των Running Wild που θέλουν να έχουν τα πάντα από εκείνους. Ουσιαστικά, η ύπαρξη του κερδίζει χρόνο και δημιουργεί εντυπώσεις, προετοιμάζοντας κατάλληλα το έδαφος για μια δισκογραφική επιστροφή που στις αρχές τις δεκαετίας που σε λίγο φεύγει, φάνταζε απίθανο πως θα αφορά πολλούς και θα συζητείται για όλους τους σωστούς λόγους.