Συνέντευξη: Rotting Christ

01/02/2010 @ 12:19
Λίγες μέρες προτού ξεκινήσει η κυκλοφορία του καινούριου πονήματος των δικών μας Rotting Christ, ο τραγουδιστής της μπάντας Σάκης ανοίγει στο Rocking.gr την καρδιά του και μας μιλά για το "Aealo", που με τόση αγωνία περιμένουμε, για τα σχέδια της μπάντας και για την πολύχρονη πορεία του μέσα σε αυτή. Ένας πολύ ευχάριστος και απολαυστικός άνθρωπος μιλά για όλους και για όλα. Απολαύστε τον!



Αρχικά, το "Aealo" μιλάει για τα συναισθήματα ενός πολεμιστή κατά τη διάρκεια μάχης. Ποιο ήταν το ερέθισμά σου, ώστε να δημιουργήσεις ένα άλμπουμ που αναφέρεται στον πόλεμο;

Καταρχήν το βασικό ερέθισμά μου είναι η μουσική metal. Πάνω απ’ όλα όταν παίζεις metal νιώθεις αυτό το πολεμικό αίσθημα, που έχει αυτή η μουσική, να τρέχει μέσα στο αίμα σου. Από την άλλη, μη νομίζει ο κόσμος ότι έγραψα ένα δίσκο πολεμικό ή φιλοπόλεμο και τέτοιες αηδίες. Ίσα- ίσα που όταν λέω τη λέξη πόλεμο δεν εννοώ τον πόλεμο με το μαχαίρι και το πιστόλι. Είναι ο πόλεμος που ζούμε καθημερινά στη ζωή μας και ήθελα να αναφερθώ σε ένα concept που θα μπορέσει να σε ταξιδέψει παράλληλα με τη μουσική, σε ένα δυνατό πεδίο μάχης θα έλεγα, για να σε ταρακουνήσει. Γι’ αυτό και έγραψα τον δίσκο πάνω σε αυτό το concept.

Δηλαδή θεωρείς ότι αυτό το στοιχείο του πολέμου που αποδίδεις στο άλμπουμ απεικονίζει τη σύγχρονη πραγματικότητα.

Ακριβώς, ναι! Δεν το βλέπεις; Τα πάντα γύρω σου είναι ένας πόλεμος. Όταν ξεκινάει μια νέα μέρα, είναι ένας πόλεμος. Η ζωή έχει γίνει ένας πόλεμος σε όλους τους τομείς, στα πάντα που διαπραγματεύεσαι κάθε μέρα.



Όπως έχει αναφερθεί, η φετινή κυκλοφορία θα έχει να κάνει και αυτή με έναν ethnic χαρακτήρα. Θεωρείς ότι το "Aealo" είναι η συνέχεια του "Theogonia";
Είναι μια συνέχεια του "Theogonia", αλλά είναι ένα step forward, είναι ένα σκαλί παραπάνω. Δηλαδή, δεν είναι ακριβώς όπως το "Theogonia". Θα ήθελα να σου πω ότι ήταν για μένα ένας εφιάλτης το να μπορέσω να βρω και να καταλάβω κάποιες πτυχές του εαυτού μου, τις οποίες δεν έχω ανακαλύψει ακόμα, ώστε να φτάσω στο σημείο να μπορέσω να γράψω αυτό τον δίσκο. Και πραγματικά αυτός ο εφιάλτης πιστεύω ότι τελικά μου βγήκε σε καλό, γιατί πιστεύω ότι έχω φτιάξει ένα δίσκο ο οποίος δεν είναι σαν το "Theogonia". Έχει να κάνει με το "Theogonia" αλλά δεν είναι σαν αυτό και είμαι πολύ χαρούμενος που μπορώ ακόμα και παράγω έργο. Άμα ξυπνήσω μια μέρα και συνειδητοποιήσω ότι δεν έχω να πω κάτι καινούριο στον κόσμο, τότε θα διαλύσω την μπάντα, έτσι; Πιστεύω ότι έχω να δώσω ακόμα μερικά πράγματα.

Θέλεις να μας περιγράψεις τις διαδικασίες της ηχογράφησης και της παραγωγής;
Γενικά, ήθελα να είναι πολύ ήσυχα και γι' αυτό επέλεξα να πάω εκτός Αθηνών. Έμεινα τρεις μήνες μόνος μου σε ένα δωμάτιο και κατάφερα και εξέφρασα αυτό που πραγματικά ήθελα. 

Από το "Sanctus Diavolos" και έπειτα έχεις αναλάβει κατά αποκλειστικότητα την παραγωγή κάθε δίσκου. Θεωρείς ότι δεν σας εκφράζει το να στιγματίζεται ένα άλμπουμ; Πώς και πήρατε αυτή την απόφαση;
Έχω συνεργαστεί με πάρα πολλούς παραγωγούς. Αλλά είμαι μεγαλωμένος της γενιάς του '80, δηλαδή τέλος του '80 με αρχές του '90, όταν η σκηνή άρχισε να δημιουργείται και όπως επίσης είμαι οπαδός του motto “do it yourself”, κάντο μόνος σου. Κάποια στιγμή είπα... «Ωραία, υπάρχουν πολύ καλοί professionals που κάνουν τα πάντα, αλλά κάνεις δεν μπορεί να αγαπήσει τη μπάντα σου ή μάλλον να καταλάβουν ακριβώς τί θέλεις να εκφράσεις». Οπότε σιγά σιγά άρχισα να μαθαίνω μερικά πράγματα περί εξοπλισμού, να μαθαίνω μερικά πράγματα πάνω στην τεχνολογία και τέλος έφτασα στο σημείο που κατάφερα να μπορώ να δημιουργήσω τα πάντα μόνος μου, διότι έτσι εκφράζομαι και εκείνο είναι αυτό που θέλω να μεταδώσω. Δεν πιστεύω βέβαια ότι είμαι ο καλύτερος παραγωγός του κόσμου, αλλά τουλάχιστον βάζω κάτι στο οποίο κάποιος άλλος παραγωγός δεν θα του έδινε σημασία. Και για μένα είναι πολύ σημαντικό αυτό.



Αυτή τη φορά οι guest συμμετοχές είναι πιο πολλές από ποτέ! Ανάμεσα σε όλους είναι η Δαιμόνια Νύμφη, οι Dirty Granny Tales και η Diamanda Galas. Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με όλους αυτούς;
Είναι φίλοι μου όλοι προσωπικά. Οπότε μόλις τελείωνα ένα κομμάτι σκεφτόμουν ποιος από τους φίλους μου θα μπορούσε να βάλει με τις δικιές του ιδέες και καλλιτεχνικές ανησυχίες το δικό του στίγμα σε αυτό το κομμάτι. Το θέμα είναι, ότι από αυτούς που ανέφερες ο καθένας με τον τρόπο του κατάφεραν  να βάλουν κάποιο extra στο κομμάτι, να δώσουν μια νέα διάσταση έτσι όπως την είχα φανταστεί εγώ. Ειδικά η Diamanda Galas, η οποία είναι πασίγνωστη performer παγκοσμίως και ήταν μεγάλη τιμή για μας. Γενικά, ήταν τιμή για μας να συνεργαστούμε με όλους αυτούς.

Και ειδικά, όπως είπες και εσύ, η συμμετοχή της Diamanda δίνει μια ιδιαίτερη dark λάμψη, θα έλεγα, στο δίσκο.
Ακριβώς, ακριβώς! Όταν της είπα ότι θα ήθελα να κάνω ένα cover σε κομμάτι της και να γράψω μουσική περίμενα να ακούσω μια αρνητική απάντηση, διότι κανείς δεν έχει καταφέρει να κάνει μια διασκευή της Diamanda Galas, επίσημα βέβαια και με την αποδοχή της ίδιας. Και η ίδια μου είπε ότι θα ήθελε να συνεργαστούμε, πράγμα το οποίο με έκανε πραγματικά πολύ χαρούμενο και περήφανο που έχουμε μια από τις μεγαλύτερες τραγουδίστριες θα έλεγα.

Μπράβο και όντως είναι πολύ σημαντικό αυτό!
Ναι, είναι! Και πραγματικά της αρέσει και το καλό είναι ότι δεν ήθελε και δεν το έκανε για τα λεφτά. Δηλαδή, η εταιρία της έδινε κάποια λεφτά, αλλά της άρεσε αυτό το πράγμα που έκανε, κατάλαβες; Είναι και εντυπωσιασμένη από τη διασκευή και χάρηκε πολύ για το ότι μια ελληνική μπάντα μπόρεσε να την βοηθήσει να κάνει αυτό το πράγμα, καθώς λατρεύει την Ελλάδα και σαν ιδέα.

Και έκανες διασκευή στο "Orders From The Dead" της Diamanda. Γιατί επέλεξες το συγκεκριμένο κομμάτι;
Γιατί είναι το πιο ατμοσφαιρικό κομμάτι που έχω ακούσει στη ζωή μου και μάλιστα δεν είχα δει αρχικά τους στίχους! Μετά κατάλαβα ότι μιλάει για την Μικρασιατική Καταστροφή. Σίγουρα το ήξερα το κομμάτι και ήξερα ότι είναι στη δισκογραφία της. Πάντα με στιγμάτιζε το συγκεκριμένο μόλις το άκουγα, μου μαύριζε την ψυχή ο τρόπος που το λέει! Οπότε είχα στην άκρη του μυαλού μου την περίπτωση να το κάνω διασκευή, αλλά έλεγα... «Πώς μπορείς να κάνεις διασκευή σε ένα κομμάτι τελείως άμετρο και ειδικά όταν είναι απαγγελία;» Τελικά τα κατάφερα και είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτό.



Λόγω της διαφορετικότητας και του πειραματισμού του "Aealo", πιστεύεις ότι μπορεί να υπάρξει κάποιο είδος διχασμού μεταξύ των fans, και ειδικά από τους παλιούς;
Οι πιο παλιοί έτσι κι αλλιώς πάντα διχάζονται κι έχουν μάθει ότι οι Rotting Christ  είναι μια μπάντα η οποία δεν θα φτιάξει κάθε φορά 100% τον ίδιο δίσκο. Πιστεύω ότι ο δίσκος είναι πολύ δυναμικός, είναι ίσως ο πιο δυναμικός που έχουμε κυκλοφορήσει, ο πιο δυνατός και ο πιο metal δίσκος θα έλεγα. Άμα είσαι ανοιχτόμυαλος δεν νομίζω να σε διχάσει μια τέτοια κυκλοφορία.

Μέχρι στιγμής έχετε παίξει σε κανένα από τα live σας καινούρια κομμάτια;
Ναι, παίξαμε τώρα στην Αυστραλία και στο Ισραήλ που είχαμε πάει.

Ποια ήταν η αντίδραση του κοινού;
Ένα κομμάτι παίξαμε. Ειδικά στο Ισραήλ δεν το περίμενα να δεχτεί έτσι ένα καινούριο κομμάτι που δεν είχαν ακούσει ποτέ! Αυτό είναι πολύ θετικό vibe. Είναι η πρώτη μας περιοδεία και η περιοδεία στη οποία θα δουλέψουμε τώρα θα είναι βασισμένη σε αυτό.

Αλήθεια, μιας και ανέφερες τώρα το Ισραήλ, έχετε παίξει σε κάποιες χώρες (όπως και η Τουρκία) οι οποίες δεν φημίζονται τόσο για το metal κοινό τους.
Μας αρέσει πολύ. Παίζουμε σε δύσκολες χώρες, σε χώρες από τις οποίες φυσικά δεν βγάζουμε λεφτά, για το ρόλο του «κυνηγού». Να βάλουμε, δηλαδή, κατά κάποιο τρόπο τη σημαία μας, ότι πατήσαμε το πόδι μας εδώ πέρα. Χώρες όπως το Ισραήλ, η Ρωσσία στην Σιβηρία, το Εκουαδόρ, το Περού, η Μάλτα, η Μολδαβία στις οποίες δεν γίνονται εύκολα live. Μας αρέσει αυτό το πράγμα και αυτό σημαίνει metal.



Υπάρχει απήχηση του κοινού σε τέτοιες χώρες;
Ναι, μα αυτό μας παραξενεύει. Το ότι υπάρχει μεγάλη απήχηση και γνωρίζουν τα κομμάτια. Κι αυτό πιστεύω βασίζεται πολύ στο γεγονός ότι τώρα με το internet ο καθένας έχει πρόσβαση στους Rotting Christ. Οπότε όταν έρχεται ο κόσμος στα live ξέρει τα κομμάτια.

Πρόκειται μήπως να κυκλοφορήσει το "Aealo" σε διαφορετική έκδοση, όπως για παράδειγμα σε βινύλιο;
Ναι θα κυκλοφορήσει σε πολλές εκδόσεις. Σε cd, σε digipack, σε ειδική έκδοση που θα έχει μέσα μια αγκράφα και ένα πέτσινο για τα χέρια και σε βινύλιο... Πάρα πολλές κυκλοφορίες, τις οποίες μπορείς να τις μαθαίνει ο κόσμος μέσα  από τη σελίδα μας.

Και όλα αυτά ταιριάζουν πολύ στο concept του δίσκου.
Ακριβώς. Θέλαμε και κάναμε πιστεύω έναν epic δίσκο. Δεν είναι Manowar, μην μπερδευτούμε. Δηλαδή, έχει epic-ουρα μέσα του και μου αρέσει αυτό το πράγμα.

Εντάξει, το ότι έχει επικά στοιχεία δεν σημαίνει ότι είναι ένας epic δίσκος. Και των Marduk το τελευταίο (Wοrmwood) είχε πολλά επικά στοιχεία, αλλά δεν έχει να κάνει με το epic, καμία σχέση.
Ακριβώς, έχεις απόλυτο δίκιο.



Ποια είναι τα σχέδια σας για την προώθηση του άλμπουμ; Θα πραγματοποιηθεί κάποιο tour στην Ελλάδα;
Ναι, και στην Ελλάδα αλλά θα είναι το γνωστό τροπάριο. Δηλαδή, παίρνουμε τον δρόμο και αρχίζουμε... Ξεκινάμε από την Αμερική, μετά παίζουμε με Bolt Thrower, μετά πάμε σε καλοκαιρινά φεστιβάλ και ακολουθούν πάρα πολλά καινούρια πράγματα, τα οποία θα ανακοινωθούν σύντομα στη σελίδα μας. Το βασικό είναι να παίξουμε live, το οποίο βέβαια μας έχει κουράσει, δε λέω. Δηλαδή για τον προηγούμενο δίσκο κάναμε 250 live, πολύ μεγάλο νούμερο και όσο μεγαλώνουμε είναι λίγο δύσκολο. Αλλά αυτή θα έλεγα ότι είναι η μοίρα μας και θα το παλέψουμε να σπρώξουμε όχι μόνο τους δίσκου μας, αλλά και την ελληνική σκηνή όσο μπορούμε πιο μακριά.

Τώρα ακολουθεί μια σειρά έντεκα συνεχόμενων εμφανίσεων στην Πολωνία. Πώς και επιλέξατε να κάνετε περιοδεία στη συγκεκριμένη χώρα;
Βασικά η συγκεκριμένη χώρα μας επέλεξε. Αυτοί ήθελαν μια σειρά από δικά μας live, γιατί έχουμε ένα πολύ καλό όνομα στην Πολωνία και περιμένουμε πως και πώς να παίξουμε εκεί! Το έχουμε ξανακάνει βέβαια αυτό και συνεχίζουμε να το κάνουμε από τη στιγμή που το θέλει και το αγαπάει ο κόσμος. Κάτι τέτοιο θα γίνει και στην Ελλάδα, κάποιο πακέτο, μια περιοδεία που θα πούμε ότι θα παίξουμε από την Αλεξανδρούπολη ως την Κρήτη. Με το ίδιο πακέτο, τις ίδιες μπάντες, με αφίσα κτλ.



Ποιο είναι το αγαπημένο σου άλμπουμ των Rotting Christ;
Δύσκολα πράγματα με ρωτάς! Πολύ δύσκολα! Τα έχω όλα σαν παιδιά μου. Εσύ άμα είχες παιδιά θα μπορούσες να διαλέξεις κάποιο; Εξαρτάται φυσικά από το τί θέλει ο καθένας. Άμα θέλεις old school κυκλοφορία θα έλεγα το "The Mighty Contract", άμα θέλεις κάτι πιο heavy metal θα έλεγα το "A Dead Poem", άμα ήθελες κάτι πιο ατμοσφαιρικό θα πρότεινα το "Sanctus Diavolos", άμα ήθελες κάτι πιο ethnic θα έλεγα το "Theogonia" ή το φετινό "Aealo". Εξαρτάται πραγματικά από το τί θέλει ο καθένας. Για μένα προσωπικά, κάθε δίσκος εκφράζει κάποια πτυχή του εαυτού μου, το πώς ήμουν εκείνη την περίοδο και πραγματικά δεν μπορώ να διαλέξω ποια περίοδο περνούσα καλύτερα ή όχι.

Πάμε τώρα στον αγαπημένο μας διαγωνισμό της Eurovision!
Ααα! Μάλιστα, για πες μου.

Πιστεύω ότι ξέρεις ποιοι είναι υποψήφιοι για την εκπροσώπηση της Νορβηγίας στον διαγωνισμό αυτό, έτσι;
Όχι, δεν έχω ακούσει κάτι γιατί ήμουν στο Ισραήλ και στην Αυστραλία τόσο καιρό. Για πες μου...

Σε πληροφορώ ότι είναι υποψήφιοι οι Keep Of Kalessin!
Πλάκα κάνεις τώρα! (γέλια) Πλάκα κάνεις, δε μπορεί! Κάτσε, αυτό που λες είναι φήμη, αποκλείεται να ισχύει!

Όχι, είναι υποψήφιοι μαζί με μια άλλη τύπισσα για την εκπροσώπηση της χώρας. Υπάρχει και στο επίσημο site της Eurovision. Μου φαίνεται ότι έπρεπε να σου πω να καθίσεις πρώτα!
Μα με τους Keep Of Kalessin θα παίξουμε σε περιοδεία τώρα! Ρε συ Μελίνα δεν είχα επαφή με τα πράγματα γιατί ήμουν σε ένα συνεχές τρέξιμο. Σοβαρά μιλάς τώρα; Πώς και έτσι ρε συ;



Θα σε ρωτούσα πώς σου φαίνεται αυτό! Και ειδικά όταν είδα και τα σχετικά videos γι’ αυτό έμεινα κανονικά!
Ναι! Μα είπαμε... εντάξει... τους Lordi τους ξέραμε. Παίζουν ένα hard rock... λες... ok! Οι Keep Of Kalessin τι θα παίξουν ας πούμε;

Μήπως δεν έχουν ιδέα για το πώς έχει καταλήξει πλέον αυτός ο διαγωνισμός και το τί συμμετοχές παίρνουν μέρος;
Έλα μωρέ τώρα! Δεν μπορεί να μην έχουν ιδέα το τι εστί Eurovision και να πηγαίνουν να παίξουν. Φαντάζομαι... ξέρω γω; Είναι δυνατό να μην ξέρουν τί είναι; Πέρσι πήρε το έπαθλο η Νορβηγία. Δεν γίνεται να μην ξέρουν τίποτα!

Πώς σου φαίνεται αυτή τους η κίνηση;
Κοίταξε, οι Rotting Christ δεν θα έπαιρναν ποτέ μέρος σε διοργανώσεις που έχουν να κάνουν με τη μάζα, με τον μικροαστισμό και με το σύστημα γενικά. Οι Rotting Christ είναι μια μπάντα, η οποία είναι εναντίον του συστήματος και αυτό το έχουμε αποδείξει όχι μόνο με τις πράξεις μας αλλά και με τον τίτλο του ονόματός μας. Και μόνο που λεγόμαστε Rotting Christ. Είναι ένα πανηγυράκι με το οποίο μας βρίσκεις εναντίον. Δεν λέω να μην γίνεται, απλά εμείς σαν μπάντα δεν θα παίζαμε ποτέ σε ένα τέτοιο πράγμα.



Πώς βλέπεις το Σάκη, μετά από αυτά τα 20 σχεδόν χρόνια στους Rotting Christ;
Ax... μεγάλη ανάσα, άκου! (γέλια) Βλέπω τον Σάκη σαν έναν μαχητή θα έλεγα, ο οποίος ακόμα πιστεύει για κάποιες ιδέες του, για κάποια πιστεύω του, για όσα ακούγονται γραφικά από κάποιους συνομήλικους του. Αλλά βλέπω επίσης τον Σάκη σαν έναν άνθρωπο, ο οποίος έχει θυσιάσει πάρα πολλά πράγματα από τα οποία έχει ανταμειφτεί βέβαια. Πολλές φορές βέβαια αυτός ο τρόπος ζωής σε βγάζει σε αδιέξοδο, αυτό το μονοπάτι που διαλέγεις και έχεις θυσιάσει τόσα πολλά πράγματα. Παράλληλα όμως βλέπω τον Σάκη και ως ένα πλούσιο άνθρωπο, όχι οικονομικά όμως, αλλά ψυχικά γιατί η σωτηρία της ψυχής του είναι το πιο σημαντικό πράγμα για αυτόν και πραγματικά δουλεύει μόνο και μόνο για αυτό. Οπότε μπορώ να πω ότι είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος, αν όχι σύμφωνα με τα δεδομένα του κόσμου, αλλά σύμφωνα με τα δεδομένα ορισμένων ανθρώπων που «ψάχνονται» σε αυτή τη ζωή.

Πώς βλέπεις τους Rotting Christ στο μέλλον;
Όσο έχουμε υγεία θα παίζουμε. Όσο θα έχουμε αντοχές να κάνουμε head banging θα παίζουμε. Όσο έχουμε όρεξη να δημιουργούμε θα παίζουμε. Οπότε, βλέπω πολλά χρόνια ακόμα... ελπίζω δηλαδή.



Μακάρι! Όλοι το ευχόμαστε!
Το εύχομαι και εγώ. Γιατί ο τελευταίος δίσκος με κούρασε πολύ, διότι το να βγάλεις έναν καλό δίσκο που θα έχει θετική ανταπόκριση από τον κόσμο είναι μεγάλη υπόθεση για κάποιον, ειδικά αν είναι για αυτόν ο ενδέκατος δίσκος του. Πόσο μάλλον όταν μεγαλώνει κάποιος. Θυμάμαι πιτσιρικάς καθόμουν 10-12 ώρες και έπαιζα κιθάρα. Μου άρεσε και δεν είχα πρόβλημα με αυτό. Αλλά όσο μεγαλώνεις έχεις προβλήματα, υποχρεώσεις. Είναι δύσκολο το να μπορείς να έχεις επικοινωνία με το απώτερο, να συνεχίσεις να ψαχτείς. Αλλά θα συνεχίσω να το κάνω, όπως έκανα με αυτό τον δίσκο. Ήμουν εγκαταλειμμένος, ήμουν μόνος μου, είπα όχι στα εγκόσμια, για να μπορέσω να διαλογιστώ και να δω αν μπορούσα να βγάλω κάτι. 

Κλείνοντας, θα ήθελες να πεις δυο λόγια προς τους αναγνώστες του Rocking.gr;
Συνεχίστε να είστε αυτό που είστε. Να μάχεστε για τα πιστεύω σας. Η ζωή είναι ένας πόλεμος, αλλά να είστε σίγουροι ότι θα επιβιώσουμε και όπως είπα και πιο πριν να μάχεστε για τα πιστεύω σας και μην μπείτε ποτέ σε αυτό το καλούπι που θέλουν πολλοί άνθρωποι να μας βάλουν.

Σε ευχαριστώ πολύ Σάκη!
Να σαι καλά ρε Μελίνα! Και εγώ σε ευχαριστώ πολύ!


Μελίνα Αδαμαντίδη
  • SHARE
  • TWEET