Mahakala

The Second Fall

Independent (2017)
Από τον Κώστα Πολύζο, 08/03/2017
Με ξεκάθαρη στροφή προς πιο κλασικές metal φόρμες, οι Αθηναίοι επιστρέφουν πιο ώριμοι και κατασταλαγμένοι
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Τα τέσσερα χρόνια που μεσολάβησαν από το "Devil’s Music" μάλλον είναι πολλά. Αν ειδικά αναλογιστεί κάποιος πως μιλάμε για μια νέα μπάντα και πως θα έπρεπε να εκμεταλλευτεί τον όποιο ντόρο είχε δημιουργήσει το ντεμπούτο της κυκλοφορώντας όσο το δυνατόν πιο άμεσα την νέα τους δουλειά. Τελικά, εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, αυτή η αναμονή φαίνεται πως άξιζε τον κόπο.

Το "The Second Fall" δείχνει ένα συγκρότημα που έχει πάρει μια ξεκάθαρη στροφή σε πιο κλασικές metal φόρμες σε σχέση με το ντεμπούτο του. Αυτό από μόνο του δεν λέει και πολλά, βέβαια, καθώς είναι άπειρες οι μπάντες εκεί έξω με παρόμοια συνθετική προσέγγιση. Αυτό όμως που τους διαφοροποίησε στα αυτιά μου είναι πως οι εννέα συνθέσεις του δίσκου μας προσφέρονται μέσω μιας μοντέρνας προσέγγισης, με την πολύ καλή παραγωγή να βοηθάει σε αυτό και να εκσυγχρονίζει υπό μια έννοια τις παρελθοντικές του τάσεις.

Το άλμπουμ αποτελείται από εννέα τραγούδια τα οποία φαίνεται πως έχουν δουλευτεί αρκετά μέχρι να ολοκληρωθούν. Αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό από την πρώτη ακρόαση, πόσο μάλλον αν βουτήξεις στα βαθιά νερά συνθέσεων όπως "War Against Mankind" το οποίο θα αποτελέσει μια από τις κορυφαίες στιγμές του "The Second Fall".

Γενικότερα μιλώντας, υπάρχει έντονο το επικό αίσθημα (π.χ. "Purgatorioum"), κάποια doom περάσματα ("Better To Reign In Hell") και το στοιχείο που ξεχωρίζει είναι η πολύ καλή riff θεματολογία -και γενικότερα οι κιθάρες- που μπορεί και εναλλάσσει τη διάθεση ακόμα και μέσα στο ίδιο κομμάτι. Πάρε για παράδειγμα το "Unholy Fight", που θα βρεις αναφορές μέχρι και στους Five Finger Death Punch. Ειδικής μνείας χρίζει και ο τραγουδιστής, που ενώ δεν έχει καμία φωνάρα, έχει την ικανότητα να γράφει καλές και «έξυπνες» φωνητικές γραμμές που κρύβουν τις όποιες αδυναμίες του και που ταυτόχρονα ταιριάζουν γάντι στις συνθέσεις.

Υπάρχει κάτι πάνω στο οποίο θα ήθελα να δουλέψουν λίγο περισσότερο και αυτό είναι στο να ισχυροποιήσουν τον μουσικό τους χαρακτήρα -αν και ήδη το έχουν καταφέρει εν μέρει. Να παίζεις τη μελλοντική κυκλοφορία τους και να καταλαβαίνεις πως αυτό που ακούς είναι οι Mahakala. Τέλος, μικρό προσωπικό παράπονο είναι πως ήθελα το πολύ όμορφο "Darkness In Their Eyes" να το εξερευνήσουν σε μεγαλύτερο βάθος, καθώς όλο αυτό το επικό συναίσθημα σε συνδυασμό με τη χρήση βιολιού νομίζω πως είχε πολλά ακόμα να δώσει. Ελπίζω να κοιτάξουν προς αυτήν την κατεύθυνση στο μέλλον.

Το "The Second Fall" είναι ξεκάθαρα ένα βήμα μπροστά και αυτό που μου βγάζει έντονα, είναι έναν -καλώς εννοούμενο- επαγγελματισμό. Από την πολύ καλή παραγωγή, μέχρι τις καλοδουλεμένες συνθέσεις του δίσκου, οι Mahakala δείχνουν πως δεν αφήνουν τα πράγματα στην τύχη τους και πως στο διάστημα που μεσολάβησε από το ντεμπούτο τους ψάχτηκαν και ωρίμασαν με ωραίο τρόπο.

  • SHARE
  • TWEET