Isis

In The Absence Of Truth

Ipecac (2006)
22/11/2006
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Θυμάμαι πρέπει να ήταν κάπου μέσα στο 2002 όταν ένας φίλος μου δάνεισε ένα cd για να του πω μια άποψη. Μου είχε πει ότι η μουσική που έπαιζε το εν λόγω γκρουπ ήταν καλή, αλλά τα φωνητικά δεν του άρεσαν καθόλου. Θυμάμαι ακόμα τι έγραφε το αυτοκόλλητο πάνω στο cd. Είχε μια φράση του στυλ «αυτός ο δίσκος θα σας αλλάξει για πάντα τη ζωή» ή κάτι παρόμοιο. Θυμάμαι ακόμα την αντίδραση μου όταν το διάβασα: «κοίτα τι υπερβολές κάθονται και γράφουν για διαφήμιση...». Πρέπει να έχουν περάσει 4 χρόνια από τότε. Για να είμαι ειλικρινής, ο εν λόγω δίσκος δε μου άλλαξε τη ζωή. Μου άλλαξε όμως τον τρόπο με τον οποίο βλέπω τη μουσική. Ο δίσκος αυτός ήταν το "Oceanic" των Isis.

Έτσι, λοιπόν, έχω αναλάβει αυτή τη φορά να γράψω για το νέο έργο των Isis. Το "Oceanic" όπως καταλάβατε έπαιξε βασικό ρόλο στη διαμόρφωση των μουσικών μου γούστων. Εξ' άλλου αναμφισβήτητα ήταν μία από τις μεγάλες επιτυχίες του γκρουπ. Το επόμενο τους βήμα που λέγεται "Panopticon" ήταν όντως ένα βήμα μπροστά. Ενώ το "Oceanic" ήταν πιο γήινο, το "Panopticon" ήταν πιο 'αιθέριο' καθότι κινούταν σε post rock ύφος. Σου έδινε την εντύπωση ότι ενώ το προηγούμενο ήταν πιο άμεσο αλλά και πιο συμβατικό σε κάποια σημεία, αυτό είχε μία πιο πλήρη και σφαιρική άποψη για τη μουσική, πέρα από το metal. Θεωρώ και τις δύο αυτές κυκλοφορίες ως αριστουργήματα για το χώρο της rock / metal μουσικής. Έχουν επηρεάσει αρκετά γκρουπ και πρόκειται να επηρεάσουν αρκετούς ακόμη.

Η αποστολή που έπρεπε να φέρουν εις πέρας αυτή τη φορά οι Isis ήταν να κρατήσουν ψηλά την ποιότητα των συνθέσεων. Το "In The Absence Of Truth" με λίγα λόγια έπρεπε να τους εδραιώσει ως ένα από τα πιο δυνατά ονόματα στο χώρο της πειραματικής σκηνής. Αναφέρω τη λέξη "έπρεπε", επειδή στην πραγματικότητα το νέο τους έργο με απογοήτευσε...

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ομολογώ ότι η μουσική τους ακούγεται πιο ώριμη από ποτέ. Κινούνται πάνω - κάτω στο ίδιο post rock κλίμα σε σχέση με το "Panopticon", αν και αυτή τη φορά τα πλήκτρα είναι αρκετά πιο 'μπροστά', χρησιμοποίησαν πιο πολλά φωνητικά (ως επί το πλείστον μελωδικά και λιγότερο brutal) και έχουν εισάγει κάποιες ανατολίτικες μελωδίες στον ήχο τους καθώς και κάποια ambient στοιχεία. Η παραγωγή είναι άψογη και βοηθά πολύ στο συνολικό αποτέλεσμα.

Παρ' όλα αυτά, έχω ακόμη την αίσθηση ότι κάτι λείπει. Έδωσα αρκετό χρόνο στο δίσκο, αλλά όσο τον ακούω, τόσο κατώτερος μου φαίνεται από τις προηγούμενες δουλειές του γκρουπ. Οι συνθέσεις δε με ενθουσίασαν. Κρίμα, γιατί το "Dulcinea", που είναι το καλύτερο κομμάτι του δίσκου, είναι και ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια Isis γενικά αυτή τη στιγμή και αυτό μου λέει ότι το γκρουπ μπορούσε πιθανότατα για ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Δυστυχώς όμως, αν εξαιρέσουμε το συγκεκριμένο τραγούδι, μόνο στιγμές ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου...

Ίσως να νιώθω έτσι επειδή προηγήθηκαν τρομερές κυκλοφορίες. Ίσως οι προσδοκίες μου να ήταν πολύ υψηλές. Ένα είναι σίγουρο πάντως. Πολλοί θα προσέξουν το "In The Absence Of Truth" επειδή το έβγαλαν οι Isis και όχι κάποιο μικρό άγνωστο γκρουπ. Συγκρινόμενο με τις παλιές δουλειές τους είναι απογοητευτικό κατά τη γνώμη μου. Χίλιες φορές καλύτερα να κάτσω να ακούσω το "Enter" των Russian Circles που είναι θεωρητικά του ίδιου μουσικού ιδιώματος και πιστεύω πως είναι πολύ καλύτερο. Για μένα, οι Isis στην προσπάθεια τους να εξελιχθούν και να βγάλουν έναν πιο κατασταλαγμένο ήχο, έχασαν την ουσία στην πορεία. Και για μένα, η ουσία είναι αυτό που έχει σημασία...

  • SHARE
  • TWEET