Hermano

Βρε, βρε καλώς τα παιδιά... Η πενταμελής παρέα των Hermano, στην οποία προεξέχει φυσικά η εμβληματική μορφή του John Garcia στα φωνητικά, είναι και πάλι στην επικαιρότητα του heavy rock ήχου. Αισίως κυκλοφορεί αυτές τις μέρες το τρίτο στούντιο άλμπουμ της μπάντας το οποίο έχει ΚΑΙ αυτό τρεις τελίτσες στον τίτλο... Το όνομα αυτού "...Into The Exam Room".

Σίγουρα πιο ώριμοι, ως σύνολο, από την εποχή του "Dare I Say...", οι Hermano δίνουν ξανά χαρά στους απανταχού οπαδούς τους, παρουσιάζοντας και εδώ τα στοιχεία που τους καθιέρωσαν στην ελίτ της ερήμου (ω, τι χάσιμο το "Bona-Fide"). Στακάτο παίξιμο στα τύμπανα, groovy κιθάρες με όγκο, kyuss-ίλα και μπλουζιά και φυσικά ο βασιλιάς Garcia στο μικρόφωνο. Το ιδιαίτερο heavy blues συναίσθημα είναι και πάλι το κύριο χαρακτηριστικό των συνθέσεων, 12 τον αριθμό, που απαρτίζουν τον δίσκο. Αυτήν τη φορά, πάντως, δε θα συναντήσετε οργισμένες συνθέσεις, σαν τα "Angry American" και "Quite Fucked". Tα παλικάρια μας επιλέγουν μια πιο mid tempo προσέγγιση που οδηγεί σε εκπλήξεις, όπως το "Don't Call Your Mama" που λήγει με την αργόσυρτη μαγευτική φωνή του Garcia ή το μπλουζάρικο ημι-ακουστικό "At The Bar". Όχι, όχι, δεν υπάρχει λόγος να αγχώνεστε, ο δίσκος δεν είναι ούτε μελό ούτε φυσικά του λείπουν τα γκάζια. Απλά ίσως είναι λίγο πιο προσωπικός, αυτός είναι άλλωστε κι ο λόγος που τον ονόμασαν έτσι.

Το βάρος της σύνθεσης έχει αναλάβει και πάλι η τριάδα των Brown / Angstrom / Garcia. Αυτή τη φορά όμως έχουν πετύχει έναν πιο «ξεχωριστό» τόνο στην χροιά της όλης παραγωγής που τους ανεβάζει ένα σκαλοπάτι παραπάνω σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές τους. Ίσως αυτό που κάνει τη διαφορά στη συγκεκριμένη κυκλοφορία είναι ότι τα μέλη του γκρουπ αυτήν τη φορά δεν έστελναν ο ένας στον άλλον cd με τα μέρη που ηχογραφούσαν κάθε φορά. Βρέθηκαν όλοι μαζί και το έκαναν με τον κλασικό πατροπαράδοτο τρόπο που όλοι ξέρουμε και αγαπάμε... στο στούντιο!

Από το αποτέλεσμα, λοιπόν, δε λείπουν κομμάτια σαν το "Hard Working Wall" ή το "Out Of Key, But In The Mood" που θα μπορούσαν κάλλιστα να υπάρχουν σε μία από τις κυκλοφορίες των Unida (το προηγούμενο συγκρότημα του Garcia). Όπως και να το κάνουμε, το στίγμα του σημαντικότερου ίσως εκπροσώπου του desert rock είναι ανεξίτηλο. Μεταξύ άλλων, αυτό που θαυμάζει κανείς στον Mεξικανό είναι η ικανότητα του να «βάζει» απίστευτα ταιριαστές μελωδίες πάνω στις ιδέες των υπολοίπων. Απλά σεβασμός!

Γενικά, για να το μαζέψουμε και λίγο, πιστεύω πως το "...Into The Exam Room" είναι ένας από τους πολύ καλούς δίσκους που κυκλοφόρησαν μέσα στη χρονιά. Το κάθε ένα τραγούδι που θα ακούσει κανείς πατώντας το play έχει κάτι διαφορετικό να πει στον ακροατή. Σε καμία περίπτωση δεν είναι ένας τυπικός stoner δίσκος, όπου πάνω κάτω ξέρεις τι πρόκειται να ακούσεις. Έχει νεύρο, έχει συναίσθημα, έχει μεστές και δυνατές συνθέσεις, ε, τι άλλο να ζητήσει κανείς; Ίσως μόνο την επανένωση των Kyuss, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...

Υ.Γ.: Και για να μην ξεχνιόμαστε, στις 12 του Νοέμβρη οι Hermano εμφανίζονται ζωντανά στο Gagarin 205. Ξέρουμε που θα είμαστε εκείνη την ημέρα...