Cyanna

End Is Near

Columbia / Sony (2010)
Από τον Μανώλη Γεωργακάκη, 04/11/2010
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Η μουσική επένδυση διαφήμισης είναι φορτίο βαρύ. Από τη μια μπορεί να προσφέρει το άγγιγμα του Μίδα στο "Play" του Moby, από την άλλη μπορεί να λιγώσει τον κοσμάκη και το καταπληκτικό refrain του "Shine" να καταντήσει ένα ξεφουσκωμένο σλόγκαν - όπως την έπαθαν και οι Kaiser Chiefs, δηλαδή. Το θέμα είναι ότι προαπαιτείται μια ιδιάζουσα μαγκιά. Αν έχω ένα παράπονο από την εγχώρια pop/rock σκηνή είναι ότι συνήθως αναλώνεται σε ατελείς «arty» πειραματισμούς και σπανιότατα παράγει το κοινώς αποδεκτό, εύπεπτο, ευάερο, ευήλιο και «catchy» τραγουδάκι. Όταν βγαίνει, δε, από το λαβύρινθό της, το εκάστοτε hit πιθανότατα θα είναι απλώς ένα μασκαρεμένο μπουζουκοτράγουδο.

Πιστεύω ότι οι Cyanna έχουν νικήσει αυτό το σχήμα. Εμφανώς παίζουν καλογυαλισμένη μουσική, αδιαμφισβήτητα μπορούν να τους ανεχτούν τα ραδιοκύματα, αλλά επιτέλους Έλληνες στην Ελλάδα παίζουν ελληνικό μοντέρνο mainstream rock. Με τα αρπακτικά refrain τους, που θα απασχολούν εκείνη την κολλώδη γωνιά του εγκεφάλου για καμιά βδομάδα, με την κοφτερή electro επένδυσή τους που χαρίζει ακρίβεια στη μελωδία, με τις μετρημένες ηλεκτρικές τους κιθάρες, με το μεστό και προσιτό ύφος τους. Στο άλμπουμ "End Is Near", λοιπόν, βρίσκουμε το γοητευτικό "Perfect Mistake" και όλα είναι εκεί που πρέπει.

Ίσως, δε, είναι τόσο «εκεί που πρέπει», που ακόμη και οι πιο «βαθιές» τους μελωδίες, όπως εκείνες του "I Know You Well", καλύπτονται από την αρτιότητα της αρχιτεκτονικής της ηχοληψίας, χάνουν τη ζωντάνια τους και χωνεύονται από την ομοιομορφία του δίσκου. Με εξαιρετική εξαίρεση το ξέφρενο refrain του τραγουδιού "End Is Near", που φέρνει τον ακροατή μπροστά στη σκηνή, ανάμεσα σε παλαβιάρηδες που χοροπηδάνε, οι καλογραμμένες εναλλαγές έντασης των συνθέσεων καλύπτονται από την τελειομανία της παραγωγής, που εξουδετερώνει τη «ροκιά» της μπάντας. Το "I Wanna Be Your Dog" των Stooges, δηλαδή, βρίσκεται στον αντίποδα της φιλοσοφίας αυτού του άλμπουμ, κι όμως η έξυπνη διασκευή του αντέχει να βρίσκεται μέσα σε αυτό – και ευτυχώς, γιατί δεν ήθελα να την ακούω μόνο στις συναυλίες τους.

Για όποιον αντέχει τα alternative «γιούχου», το άλμπουμ των Cyanna ξεκινά δυναμικά με το αποτελεσματικότατο "Be The Devil" και έχει να προσφέρει άλλα τέσσερα-πέντε ζωηρά refrain. Δε συναρπάζει, αλλά τη δουλειά του την κάνει και μακάρι να υπήρχαν άλλες δέκα τέτοιες μπάντες.
  • SHARE
  • TWEET