Arrayan Path

Ευρισκόμενοι σε δημιουργικό οίστρο τα τελευταία χρόνια, οι Κύπριοι epic metallers Arrayan Path κυκλοφορούν τον πέμπτο full length δίσκο τους, ο οποίος, εκ των πραγμάτων, είναι αναγκασμένος να συγκριθεί αφενός με το σκοτεινό "IV: Stigmata" του 2013 και αφετέρου με το αριστουργηματικό "Ira Imperium" του 2011, που προηγήθηκαν και δημιούργησαν ένα σχετικό ντόρο γύρω από τη μπάντα. Δύσκολο έργο ασφαλώς, και ίσως γι' αυτόν τον λόγο, οι Arrayan αλλάζουν ελαφρώς το στυλ τους σε αυτή τη δουλειά, μειώνοντας σημαντικά τις επικές τους αναφορές (παρά το τίγκα επικό, αρχαιοελληνικού ύφους εξώφυλλο), επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον τους στο «χτίσιμο» καθαρόαιμων power metal μελωδιών και αφήνοντας να αναδειχτούν, για πρώτη φορά τόσο έντονα, και κάποιες prog metal πινελιές (τύπου Symphony X).

Για μια μπάντα με την εμπειρία, τον επαγγελματισμό και το ταλέντο των Arrayan Path είναι πια δεδομένα τόσο η τεχνική κατάρτιση των μελών όσο και η εξαιρετική παραγωγή (από τον Βαγγέλη Μαρανή - ex-Sanvoisen) και ενορχήστρωση των κομματιών. Πραγματικά σε αυτούς τους τομείς το συγκρότημα αριστεύει, αποδεικνύοντας ότι ο πήχυς έχει ανέβει ψηλά, τόσο για το ίδιο όσο και γενικώς για την σκηνή της οποίας εν πολλοίς ηγούνται τα τελευταία χρόνια. Παρ' όλα αυτά, προσωπικά τους προτιμώ πολύ περισσότερο στο επικό-πολεμικό στυλ του "Terra Incognita" και του "Ira Imperium", παρά στο πιο στρωτό και βατό "Chronicles Of Light", το οποίο όμως σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί κακό δίσκο, απλά λείπουν από αυτό οι πιο τραχιές / σκληρές στιγμές, οι οποίες συμπλήρωναν μοναδικά το ιδιαίτερο ύφος του συγκροτήματος.

Στα θετικά του άλμπουμ είναι σαφώς για άλλη μια φορά οι εξαιρετικές ερμηνείες του Νικόλα Λεπτού (βλ. και Warlord, Astronomikon κ.ά.) και η κιθαριστική δουλειά των Α. Κλειδαρά και Σ. Λεπτού. Μέσα στα εννέα καινούρια κομμάτια (συν μία απροσδόκητη διασκευή στο "Σημάδι Του Σκορπιού" του Στέφανου Κορκολή, επανατιτλοφορούμενη ως "Scorpio"), οι ακροατές είναι βέβαιο ότι θα βρουν στιγμές που θα γουστάρουν απεριόριστα (βλ. το εναρκτήριο "Solomon Seed", το κατ' εμέ κορυφαίο κομμάτι του δίσκου, τον power metal δυναμίτη "The Distorted - Looking Glass", τα επικά "Chronicles Of Light" και "Lex Talionis", αλλά και το λυρικότατο "Ignore The Pain"). Η διασκευή στον Κορκολή θα μπορούσε να απουσιάζει κατά τη γνώμη μου, χωρίς να αποκλείω όμως να αρέσει σε κάποιους, έστω και για το χαβαλέ της υπόθεσης. Όμως ο χαβαλές από μια μπάντα σαν τους Arrayan Path, είναι άραγε το ζητούμενο;

Συμπερασματικά, θα έλεγα ότι το "Chronicles Of Light" είναι ένας αξιοπρεπής δίσκος, αλλά σε καμιά περίπτωση κοντά στα επίπεδα ποιότητας τα οποία εγώ πλέον προσδοκώ από τους Arrayan Path, χωρίς να θέλω να μειώσω το μεράκι και τον κόπο που αφιέρωσαν για να τον δημιουργήσουν. Εξάλλου, συγκριτικά με τις τρέχουσες power metal κυκλοφορίες, εγχώριες και διεθνείς, το "Chronicles..." στέκεται πολύ πάνω από τη μέση, είμαι όμως βέβαιος ότι οι Κύπριοι μπορούν (και θα το αποδείξουν) και πολύ πολύ καλύτερα.