The Mission, Common Sense @ Fuzz, 04/11/11

«25 χρόνια The Mission. Επετειακή περιοδεία με τρία original μέλη και greatest hits set list. Στάση και στην Αθήνα στις 20 Οκτώβρη». Οι προτάσεις αυτές ήταν ο πρόλογος της συνέντευξης που μας είχε παραχωρήσει ο Wayne Hussey πριν από λίγο καιρό. Τελικά, λόγω μιας απεργίας των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας, η συναυλία πραγματοποιήθηκε λίγες ημέρες αργότερα, στις 4 Νοεμβρίου. Η αρχική εμφάνιση των Mission προοριζόταν για μια «δύσκολη» συναυλιακή ημέρα, Πέμπτη, σε σχέση με την πραγματοποιηθείσα Παρασκευή, αλλά παρ' όλα αυτά όταν έφτασα στο Fuzz κατά τις 21:00 ήμασταν «εμείς κι εμείς», σε βαθμό που βρέθηκα εύκολα μπροστά στο κάγκελο κι έμεινα εκεί σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας.

Support group ήταν οι Common Sense, που υπάρχουν στην ελληνική σκηνή από το 1989! Με μεγάλη εμπειρία πίσω τους, δεν είχαν πρόβλημα να ζεστάνουν το κοινό με το new wave - dark folk στυλ τους. Το "Time Stood Still", με την extra συμμετοχή του τρομπετίστα τους, είναι εκπληκτικό κομμάτι και η γλυκιά μελαγχολία που απέπνεε η τραγουδίστρια τους, Tatiana Stavroulaki, με έκανε να σκεφτώ ότι μια αντίστοιχη ξένη μπάντα θα είχε κυκλοφορήσει τουλάχιστον 3-4 κυκλοφορίες και θα είχε αποκτήσει ένα cult status. Οι Common Sense, για διάφορους λόγους, έχουν κυκλοφορήσει ελάχιστα πράγματα, αν αναλογιστούμε την ιστορία τους, και είναι πραγματικά απορίας άξιον το γιατί.

Η εμφάνιση των Common Sense ολοκληρώθηκε στις 22:00 και μέχρι τις 23:00, που έκαναν την εμφάνιση τους οι Mission, υπήρχε ένας μικρός εκνευρισμός για την καθυστέρηση. Όσο οι roadies ετοίμαζαν τη σκηνή, μπροστά από τον ενισχυτή είχαν τοποθετηθεί ένα μπουκάλι κρασί και ένα ρούμι, τα οποία έπαιξαν το ρόλο τους αργότερα στη συναυλία.



To intro έδωσε τη θέση του στο "Beyond The Pale", για να μας απολογηθεί ο Wayne Hussey για την καθυστέρηση τους και να βρει ευκαιρία να τα «χώσει» στους roadies του, που του έδωσαν την κιθάρα ξεκούρδιστη. Μέχρι να γίνει το απαραίτητο κούρδισμα, η μορφή Craig Adams πήρε τα ηνία, τραγουδώντας σε funk ρυθμούς. Καθώς η σχέση των Mission με τους Έλληνες οπαδούς χρονολογείται από το 1988, υπήρχε όρεξη από την πλευρά του συγκροτήματος. Από την πλευρά των οπαδών δε θα έλεγα ότι, εκτός από έναν μικρό πυρήνα, υπήρχε η αντίστοιχη ανταπόκριση. Βέβαια, αυτό δεν πτόησε το group και καθώς η περιοδεία τους έχει τον τίτλο "XXV Anniversary Tour" ακούσαμε τραγούδια σχεδόν από το σύνολο των κυκλοφοριών τους, με τη μερίδα του λέοντος να έχει το "Gods Own Medicine" με τα "Blood Brother", "Sacrilege", "Severina" και"Wasteland".


 
Σε κάποια στιγμή ο Wayne Hussey έκανε ένα μικρό σχόλιο για τις πολιτικές εξελίξεις, θυμήθηκε την πρώτη του εμφάνιση στην Ελλάδα και αστειευόμενος μάς ρώτησε εάν τον καταλαβαίνουμε όταν μιλάει, καθώς, όπως προείπαμε, το κοινό ήταν λίγο υποτονικό.

Το τέλος της συναυλίας ήταν και η καλύτερη στιγμή της. Σε τακτά διαστήματα ο Hussey και ο Adams τιμούσαν τα ποτά που υπήρχαν στη σκηνή και κατά τη διάρκεια του "1969" ο δεύτερος έπαιζε το μπάσο του ακουμπώντας το ένα του πόδι στη σκηνή και το άλλο στο κάγκελο. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να χάσει την ισορροπία του, να πέσει ανάσκελα, ο Hussey να ανεβαίνει από πάνω του και αστειευόμενοι να δίνουν και ένα φιλάκι!



Στο σοβαρά τώρα, όπως ήμουν στο κάγκελο είχα μπροστά μου συνεχώς τον Craig Adams και δεν είχα καλή οπτική επαφή με τον κιθαρίστα τους, Simon Hinkler. Δε μπορώ να πω εάν ήταν τσαντισμένος ή όχι, αλλά την επόμενη ημέρα υπήρχε ένα post του στο Facebook με αρκετά παράπονα, τόσο για τη διοργάνωση, όσο και για το κοινό.



Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα τους The Mission και πέρασα καλά, ακούσαμε τα τραγούδια που -στο περίπου- περιμέναμε να ακούσουμε, υπήρχε κέφι από τους Adams και Hussey, αλλά, σύμφωνα με λεγόμενα ατόμων που τους έχουν δει ξανά, η φετινή τους εμφάνιση έχανε σε σχέση με αυτές του παρελθόντος.

Setlist:

Beyond The Pale 
Hands Across The Ocean 
Serpents Kiss 
Naked And Savage 
Garden Of Delight 
Severina 
Butterfly On A Wheel 
Sacrilege
Wake
Wasteland
The Crystal Ocean 
Deliverance 
Like A Child Again 
Like A Hurricane (Neil Young cover)
Tower Of Strength 
Blood Brother 
1969 (The Stooges cover)

Παναγιώτης Λουκάς