Marky Ramone @ Gagarin 205, 11/01/08

Από τον Κωστή Αγραφιώτη, 17/01/2008 @ 04:08
Drummer με άσημους μουσικούς από την Αργεντινή έρχεται για να παίξει κομμάτια της πρώην μπάντας του, η οποία έχει διαλυθεί εδώ και 12 χρόνια. Τολμάει κανείς να μην παραδεχθεί πως η πρώτη σκέψη που έκανε στο ανάγνωσμα / άκουσμα της παραπάνω πρότασης ήταν: «αρπαχτή»; Ήταν όντως λοιπόν τέτοια ή όχι;

Όπως σε κάθε άλλη περίπτωση που τα «αγνά» συναισθήματα του «καλλιτέχνη» βρίσκονται υπό αμφισβήτηση (βλ. Doors με Ian Astbury), η απάντηση είναι -για εμένα- μία: Από τη στιγμή που περνάς καλά, λίγη σημασία έχει! Και στον κύριο Ramone περάσαμε κάτι παραπάνω από καλά!

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου λοιπόν. Πρώτη συναυλία της χρονιάς. Θα μας μπει ο συναυλιακός χρόνος με το δεξί; Η ώρα είναι 23:30, τα φώτα σβήνουν, ο Marky και οι «προστατευόμενοί» του ανεβαίνουν στη σκηνή, "1, 2 ,3, 4" από τον μπασίστα (όπως έκανε και ο Dee Dee) και από τις πρώτες νότες του "Rockaway Beach" το πανηγύρι ξεκινά! Ξύλο, σπρωξίδια, crowd surfing... είναι τέτοια η μουσική των Ramones που δύσκολα σε αφήνει απαθή. Δε γίνεται να μην αρχίσεις να χοροπηδάς, να φωνάζεις, να θελήσεις να τα σπάσεις όλα ρε παιδί μου!

Το Gagarin είναι κατάμεστο, τα τραγούδια παίζονται με απειροελάχιστα κενά μεταξύ τους, οπότε κυριολεκτικά και μεταφορικά... δε μπορείς να πάρεις ανάσα! Έστω και έτσι, εμείς οι μικρότεροι παίρνουμε μία γεύση από τα «διονυσιακά» live των Ramones!

Μέσα στο χαμό έρχονται και οι -ως συνήθως- αχρείαστες παρατηρήσεις: Ο frontman είναι ουσιαστικά ο Marky. Αν και πίσω από τους υπόλοιπους, προλογίζει κάθε κομμάτι και έχει μόνιμα τα φώτα πάνω του. Ο τραγουδιστής μοιάζει στον Joey (τον Ramone, όχι τον Tribiani). Παρόμοιο «καλούπι», ίδια μαλλιά, γυαλιά ηλίου, ντύσιμο και πολύ καλή φωνή! Ο κιθαρίστας είναι ίδιος ο Νούνιες του Ολυμπιακού! Μαζί με τον μπασίστα απλώς παίζουν τα κομμάτια, έχοντας μηδενική σκηνική παρουσία. Ολόκληρη η μπάντα παίζει καλά, είναι δεμένη, αλλά... τελείως ανέκφραστη, αφήνοντάς μας με την απορία: Δεν εξωτερικεύουν τα συναισθήματά τους ή απλά είναι βαρεμένοι;

Και μετά οι πιο σημαντικές παρατηρήσεις: Το "Chinese Rocks" που μιλάει για τα ναρκωτικά αφιερώνεται στον Sid Vicious, ενώ το "The KKK Took My Baby Away" στον Johnny Ramone... Ιστορική λεπτομέρεια: Ο Johnny είχε παντρευτεί την «ερωμένη» (sic) του Joey και είχε εκ διαμέτρου αντίθετες πολιτικές απόψεις με τον ίδιο. Οι δυο τους δε μιλιόντουσαν και ο Joey έγραψε το "The KKK...", κατά πάσα πιθανότητα για να «τιμήσει» τον συνάδελφό του...

Χωρίς να το καταλάβεις η ώρα περνάει και η μπάντα μετά από ένα best of της περιόδου '76-'82 (και λίγα μεταγενέστερα) μας αφήνει εν μέσω αποθέωσης... Οι φωνές είναι τόσο δυνατές που δε γίνεται να μην επιστρέψουν... Η επιμονή του κοινού κάνει τα encore τρία (!), με το τελευταίο μάλιστα να έρχεται τελείως απροσδόκητα και αφού τα φώτα είχαν ανάψει και ο κόσμος εγκατέλειπε το γνωστό «στέκι» της Λιοσίων!

Highlights: Η συμμετοχή του κόσμου, κυρίως στα «χιτάκια»: "Pet Cemetery", "Blitzkrieg Bop", "I Believe In Miracles" κτλ. και τα ασταμάτητα "Hey! Ho! Let's Go!". Απογοήτευση: Ένα ολόκληρο Gagarin τραγουδούσε το ρεφρέν του "Somebody Put Something In My Drink", αλλά ο Marky και οι φίλοι του μας έγραψαν... Του χρόνου ίσως;

Setlist:
Rockaway Beach / Psycho Therapy / I Don't Care / Teenage Lobotomy / Commando / Sheena Is A Punk Rocker / Havana Affair / I Just Wanna Have Something To Do / She's The One / Needles And Pins / 53rd And 3rd / I Wanna Be Sedated / The KKK Took My Baby Away / Pet Cemetery / I Don't Wanna Walk Around With You / Today Your Love, Tomorrow The World / Chinese Rock / Do You Remember Rock 'n' Roll Radio? / Beat On The Brat / Rock 'n' Roll Highschool / I Believe In Miracles / I Wanna Be Your Boyfriend / Pinhead / Judy Is A Punk / What A Wonderful World / Blitzkrieg Bop / Loudmouth / Merry Christmas (I Don't Wanna Fight Tonight)

Υ.Γ.: Πριν τον Marky εμφανίστηκαν οι Star Star, οι οποίοι -ως συνήθως- ήταν διασκεδαστικοί, αλλά με τρελή βαβούρα, καθώς και οι Velvoids του οποίους δυστυχώς δεν πρόλαβα (βρισκόμουν στην αναζήτηση μιας τιμημένης θέσης για παρκάρισμα...), αλλά έμαθα πως ήταν πάρα πολύ καλοί... είχαν και γυναίκα drummer! Έτσι!

Υ.Γ.2: Ευχαριστούμε τους φίλους του Μανώλη, Νέστορα και Γιάννη, για τη βοήθεια...

  • SHARE
  • TWEET