Pink Martini @ Γκάζι Live, 16/05/14

Με τόσες απανωτές sold out εμφανίσεις τα τελευταία χρόνια, θαρρείς πως πλέον οι Pink Martini θα έπρεπε να έχουν πάρει την ελληνική ιθαγένεια, έτσι καμία έκπληξη δεν μας προξένησε άλλη μια τέτοια, το βράδυ της Παρασκευής στο Γκάζι live, σε μια συναυλία όπου οι Pink Martini υπερέβησαν τον (υψηλό) πήχη που έχουν οι ίδιοι θέσει στις ζωντανές τους εμφανίσεις, κάτι που δεν θα μπορούσαμε να πούμε και για το ελληνικό κοινό...



Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Οι πολυπολιτισμικοί Martini είχαν την τύχη αυτή την φορά να φιλοξενηθούν σε ένα εξαιρετικό συναυλιακό χώρο όπως είναι το Γκάζι Live, το οποίο είναι έτσι διαμορφωμένο ώστε να μπορείς να δεις και να αναπνεύσεις εύκολα από κάθε του σημείο - οι επιλογές καθήμενων επίσης, ικανοποίησαν τους πιο φανατικούς και πιο ηλικιωμένους τους ακροατές, καθώς το σχήμα, παίζοντας μια μουσική που αρχίζει από την jazz και την pop, και φτάνει μέχρι τις άκρες της world και ethnic μουσικής καταφέρνει να προσελκύσει ένα ευρύτατο ηλικιακό εύρος ανθρώπων με ανάλογα πολυποίκιλα ακούσματα: έτσι το βράδυ της Παρασκευής συνυπήρξαν στον ίδιο χώρο οι ακροατές του World ραδιοφώνου, οι οπαδοί της smooth jazz, και οι εραστές του latin χορού, μαζί με τους ροκάδες που τους έχουν τραβήξει οι κοπέλες τους, τους εραστές του hype και τους ακροατές των δύο hit. Όλοι αυτοί μπορεί να γέμισαν τον χώρο, αλλά σαφέστατα δυστύχησαν (υπ' ευθύνη τους) να μην απολαύσουν όλοι την ίδια συναυλία...



On stage, τα πράγματα ήταν εξαιρετικά - η China Forbes στο μικρόφωνο, ο Thomas Lauderdale στο πιάνο και μια πλειάδα καλοκουρδισμένων μουσικών, κατάφεραν να μεταφέρουν το πάρτι από την σκηνή, στο κοινό. Η αλήθεια είναι ότι οι Pink Martini είναι δικαιολογημένα επιτυχημένοι στην χώρα μας, καθώς η θετική αύρα που λούζει τις εμφανίσεις τους δεν είναι μόνο αυθεντική, είναι και μεταδοτική. Έτσι όλοι μπαρκάρουν σε ένα καράβι, για να χορέψουν με την "Yolanda" ρωτώντας την πού είναι, χαζολόγησαν πέριξ του Σηκουάνα δηλώνοντας πως «δεν θέλουν να δουλέψουν», ταξίδεψαν μέχρι την Ινδία για καρυκεύματα, την Τουρκία για ανατολίτικες λιχουδιές, την Ιαπωνία για ακόμη περισσότερη Ανατολή, αλλά και γύρισαν τελικά με το πλοίο τους στον Πειραιά για να δηλώσουν πόσα «παιδιά θα ήθελαν». Η Forbes είναι μαγευτική - ζεστή και οικεία, με μια φωνάρα και μια σκηνική παρουσία που σε «αγκάλιαζε», μας μετέδιδε διαρκώς ένα αίσθημα συμμετοχής και «συνενοχής» σε αυτό το world ταξίδι που άλλαζε ρυθμούς και ύφη, ταξιδεύοντας με rumba, cha cha, jazz, pop, ethnic, salsa και πάλι πίσω, ευχαριστώντας γνήσια το κοινό για την εμπιστοσύνη που έδειξε στους Pink Martini για άλλη μια φορά. Από δίπλα της ο κομπέρ Lauderdale δεν στέκεται πιο πίσω - όχι μόνο παίζει αισθαντικά το πιάνο του, αλλά δεν διστάζει να δανειστεί το μικρόφωνο για να επικοινωνήσει με το κοινό, να ευχαριστήσει για την συμμετοχή και να προλογίσει / εξηγήσει κάθε σταθμό της εμφάνισης του ταξιδιού των Pink Martini. Φυσικά σε μια τόσο όμορφη βραδιά, δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε τον έτερο βασικό τραγουδιστή, που άκουγε στο όνομα Ari Shapiro, ο οποίος όχι μόνο απέδωσε τα αρσενικά μέρη των τραγουδιών εξαιρετικά, αλλά έκαψε και αρκετές καρδιές στο κοινό. Εν ολίγοις, οι Martini έκαναν αυτό που κάνουν κάθε φορά, όντας ένα θίασος υποταγμένος στην τέχνη του, δηλαδή μας παρέδιδαν ένα show αντάξιο του ονόματος που έχουν χτίσει σε Ελλάδα και εξωτερικό τόσα και τόσα χρόνια...



Από την άλλη κάτω από την σκηνή, οι αντιδράσεις ήταν ανάμεικτες. Ναι στις samba, τις rumba και τις cha cha στιγμές, ο κόσμος χόρευε με το παραπάνω, είτε εμπειρικά, είτε και επαγγελματικά (μια αναμενόμενη ευχάριστη έκπληξη). Ναι στην "Yolanda", την "Lily" και την δική μας «Μελίνα», τραγούδησε με μια φωνή. Ναι γέμισε τον χώρο. Αλλά δεν μπορούμε να μην καταγράψουμε πως ενώ ο Shapiro έβγαζε την ψυχή του στην σκηνή, υπό την συνοδεία μόνο του πιάνου ή των εγχόρδων, παράλληλα ο Έλληνας έπρεπε να αναλύσει τα πάντα με τον διπλανό του. Έτσι ένα κακόηχο βουητό κάλυπτε τον τραγουδιστή, τόσο που έπρεπε κάποιοι από το κοινό να αρχίσουν τα «σσσσςςς», τα οποία αντιστοίχως μετά πολλαπλασιάζονταν σαν να βρισκόμασταν σε πενταήμερη, τραυματίζοντας ακόμα περισσότερο την εμπειρία. Επιπρόσθετα η αγενής εμμονή πολλών να τραβάνε κακογραμμένα βίντεο την ώρα των πιο αγαπημένων τους τραγουδιών, αγνοώντας όλους τους υπόλοιπους και να αδιαφορούν για την πλειονότητα των υπολοίπων κομματιών, επίσης κάποια στιγμή καλό θα ήταν να κοπεί. Αλλά τι τα θες, δυστυχώς αυτό σημαίνει sold out κοινό στην Ελλάδα, ακόμα και στους Pink Martini...



Εν κατακλείδι, οι Pink Martini συνέχισαν το σερί των καλών εμφανίσεων, αποδίδοντας τα μέγιστα, με επαγγελματισμό και κέφι, σε ένα κοινό που χόρεψε, τραγούδησε και σε φάσεις, αδιαφόρησε για τα δρώμενα στην σκηνή. Θα ξανάρθουν, και θα ξαναπάμε. Μέχρι τότε, κρατάμε τις καλύτερες στιγμές της βραδιάς στο μυαλό μας και ξαναψάχνουμε την δισκογραφία τους για κάποια κρυμμένα διαμαντάκια...

Φωτογραφίες: Σαβίνα Ακουμιανάκη