Monkey3, Tuber @ 6 D.O.G.S., 24/01/14

Έχοντας ανακοινώσει κάνα δυο μέρες πριν, το sold out για τη συναυλία της Αθήνας, η Smoke The Fuzz φαίνεται ότι δεν πρόκειται για τυχαία περίπτωση του «θα κάνω την κάβλα μου, θα φέρω δυο-τρία συγκροτήματα που γουστάρω και αυτό ήταν», αλλά για σοβαρή περίπτωση που ήρθε για να μείνει. Στο μεγάλο όνομα που έχουν χτίσει τα τελευταία χρόνια οι Ελβετοί Monkey3, οφείλεται φυσικά σχεδόν καθολικά αυτή η μεγάλη κοσμοσυρροή, ενώ και η χαμηλή τιμή του εισιτηρίου, έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Πρώτη φορά λοιπόν για τους Ελβετούς που παίζουν επί ελληνικού εδάφους, με το εξαιρετικό "The 5th Sun", που κυκλοφόρησαν πέρσι, στα μπαγκάζια τους και με τους φανταστικούς Σερραίους Tuber να ανοίγουν υπέροχα το live, αυτή θα είναι μια συναυλίαπου θα θυμόμαστε για κάμποσο καιρό.

Με κάνα μισάωρο καθυστέρηση, η τετραμελής μπάντα των Tuber ανέβηκε στη σκηνή και μας μάγεψε με τον συμπαγή και ταξιδιάρικο ήχο της.



Οι επιρροές τους από Colour Haze, Monkey3 και My Sleeping Karma είναι εμφανείς αλλά το instrumental ψυχεδελο-stoner τους έχει ουσία και παρ' όλο που όλο αυτό το έχουμε ξανακούσει, οι Tuber έχουν ό,τι χρειάζεται για να κεντρίσουν το ενδιαφέρον: Ξέφρενες δυναμικές και γκάζια που προστάζουν headbanging και ψυχεδελικές, αιθέριες στιγμές που φέρνουν ζαλάδα. Αυτά τα clean κιθαριστικά lead που έπαιζαν σε όλα τους τα κομμάτια ίσως χρειάζεται να περιοριστούν κάπως λόγω της μονοδιάστατης αισθητικής τους ενώ υπάρχουν και πολλά περιθώρια βελτίωσης όσον αφορά τη διαχείριση των δυναμικών τους με τις πιο μελωδικές στιγμές αλλά πέρα από αυτά ένιωθα σαν να βλέπω μπροστά μου μια μπαντάρα με όραμα που δείχνει ότι δεν βρίσκεται μακριά από την κορυφή.



Απολαυστικοί από την αρχή μέχρι το τέλος της εμφάνισης τους, μας ταρακούνησαν για τα καλά παίζοντας πάνω από μία ώρα (!), εστιάζοντας κατά κύριο λόγο στον τελευταίο πολύ καλό δίσκο τους "Desert Overcrowded". Ανυπομονώ να τους ξαναδώ.

Για τους Monkey3 τα λόγια είναι περιττά. Αναμφίβολα από τις κορυφαίες stoner / space rock μπάντες των τελευταίων δέκα ετών με τρεις αριστουργηματικούς full length δίσκους και μερικά υπέροχα EP και split-άκια, μας ήρθαν πάνω στα ντουζένια τους και μας ταξίδεψαν στις παρυφές του διάστηματος με τη μαγευτική μουσική τους.



Πρωτεργάτης αυτού του ταξιδιού ήταν φυσικά ο κιθαρίστας Boris, ο οποίος -εκτός των άλλων- είχε και την απαραίτητη καγκουριά που χρειαζόταν, κερδίζοντας της εντυπώσεις, φέρνοντας την κιθάρα πάνω από το κεφάλι του κάθε τρεις και λίγο, ενώ ταυτόχρονα σε κάθε σόλο ή riff του, γέλαγε ηδονικά σα να είχε απανωτούς οργασμούς. Εντύπωση μου έκανε η σημασία του πληκτρά, βασικού υπεύθυνου για το πανέμορφο ντύσιμο των συνθέσεων με κάθε λογής space στολίδια, αφού μέχρι πρότινος δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι στηρίζονται τόσο πολύ σε αυτά. Πολλές φορές έμοιαζαν αυτά να οδηγούν τις συνθέσεις και χάρη στον ΑΨΟΓΟ (με κεφαλαία γράμματα γιατί πρόκειται για έναν από τους καλύτερους ήχους που έχω ακούσει σε συναυλία γενικά) ήχο, η μουσική τους κατάφερνε και ακουγόταν πολλές φορές καλύτερη απ' ότι studio κάτι πραγματικά μοναδικό και πρωτόγνωρο.



Το set τους στηρίχτηκε -όπως ήταν αναμενόμενο- κυρίως στο τελευταίο "The 5th Sun", ενώ η αρχή με το "Icarus" (δηλαδή ίσως το συγκλονιστικότερο κομμάτι που έχουν γράψει) ήταν τόσο εξυψωτική όσο και διεγερτική εμπειρία ταυτόχρονα. Κατά τη διάρκεια του μακροσκελούς set τους, έγιναν περάσματα απ ‘όλους τους δίσκους τους αν και όχι από το πολύ αγαπημένο μου "Undecover", ενώ έκλεισαν με το μνημειώδες "Through The Desert" από το προ τριετίας "Beyond The Black Sky". Μετά έφυγαν από το τη σκηνή για δυο-τρία λεπτά, πριν επιστρέψουν για κάνα δεκάλεπτο ακόμα και το υπέροχο "Je Et Bikkje" αλλά πραγματικά, αυτό το αστειάκι με το «encore» πρέπει να τελειώσει κάποια στιγμή. Έχει περάσει μια αιωνιότητα από τότε που είχε πραγματικό νόημα και πλέον μόνο γελοίο μου φαίνεται (εκτός κι αν λέγεσαι Electric Wizard, τότε αλλάζει το πράμα). Σε όλη τη διάρκεια της εμφάνισης τους, τις μουσικές συνθέσεις πλαισίωνε όμορφα το βίντεο που παιζόταν στο video wall πίσω τους, το οποίο παρουσίαζε ποικίλα θέματα από εικόνες αστικές αλλοτρίωσης, φύση και ψυχεδελικά πολύχρωμα τριπαρίσματα, μέχρι αποσπάσματα από cult κα όχι μόνο ταινίες.



Μετά από περίπου δύο ώρες οι Monkey3 μας είχαν μαστουρώσει επαρκώς με τους διαστημικούς ήχους τους και αν και όπως σε κάθε περίπτωση ορχηστρικής μουσικής, ελλοχεύει ο κίνδυνος της βαρεμάρας λόγω της έλλειψης φωνητικών (αλλά και της παρουσίας ενός frontman που όσο να 'ναι ανεβάζει το κοινό και μόνο με την παρουσία του), κάτι τέτοιο δεν ίσχυσε στην περίπτωση των Monkey3, αφού μας άφησαν να κοιτάμε αποσβολωμένοι μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο.



Συμπερασματικά, η βραδιά ήταν εξαιρετική, οι τρεισίμιση ώρες instrumental μουσικής ήταν υπερ του δέοντως απολαυστικές, ο ήχος και για τις δύο μπάντες ήταν εξωπραγματικός, οι κιθάρες αντικατέστησαν με χάρη τα ναρκωτικά και ο κόσμος πολύς ελέω και sold out αλλά -προς τιμήν των διοργανωτών αλλά και των υπέυθυνων του μαγαζιού- δεν στοιβαχτήκαμε σαν κατσαρίδες. Στα συν επίσης η τοποθέτηση μπαρ και τουαλέτας δίπλα ακριβώς στο merch, όπως και το άνοιγμα δεύτερης πόρτας για την πιο εύκολη και ομαλή αποχώρηση του κόσμου. Και εις άλλα με υγεία.

Φωτογραφίες: Ανδρέας Πανόπουλος / whentimefreezes.com