Iced Earth, White Wizzard, Fury UK @ Gagarin 205, 18-19/11/11

Από τον Κώστα Πολύζο, 21/11/2011 @ 12:22
Αν και είχαν ανακοινωθεί σχετικά νωρίς, οι συναυλίες των Iced Earth ήταν «talk of the town» εδώ και πάρα πολύ καιρό, καθώς ο Έλληνας οπαδός περίμενε πώς και πώς να τους δει, να τους ακούσει και να τους αποθεώσει, όπως δηλαδή έκανε κάθε φορά που οι Αμερικανοί πατούσαν το πόδι τους στη χώρα μας. Εν τω μεταξύ, την προσμονή ανέβασε κατακόρυφα και το φοβερό "Dystopia", που πρόσφατα κυκλοφόρησαν, αλλά και οι White Wizzard που περιοδεύουν μαζί τους ως support act.

Το Gagarin είναι μικρό για να χωρέσει τους Iced Earth, κάτι που φάνηκε και από τον κόσμο που κατέκλυσε το venue από αρκετά νωρίς και τις δύο μέρες, οπότε τα πράγματα από αισθητικής (για τις μπάντες) και εισπρακτικής (για τους διοργανωτές) απόψεως φαινόταν πως είχαν πάει πολύ καλά. Αυτό που παρέμενε ως ερωτηματικό ήταν η απόδοση των συγκροτημάτων και φυσικά ο ήχος.

Παρασκευή, 18 Νοεμβρίου 2011

Την αρχή γύρω στις 19:30 έκανε το τρίο από το Manchester, οι Fury UK, οι οποίοι με όπλο τον καλό ήχο, την καλή απόδοση και το κλασικό metal τους κατάφεραν να κερδίσουν μπόλικο χειροκρότημα από το κοινό και αποτέλεσαν ορεκτικό για το υπόλοιπο της βραδιάς. Αν και δεν τους γνώριζα, στα τριάντα λεπτά της εμφάνισής τους τα έξι τραγούδια που μας παρουσίασαν μου αφήσαν πολύ καλές εντυπώσεις.



Στη συνέχεια τη σκυτάλη πήραν οι White Wizzard με το παλιομοδίτικο metal τους, οι οποίοι, αν και μας έρχονται από το L.A., δείχνουν μεγάλη αγάπη για το N.W.O.B.H.M. και τους Iron Maiden. Στο μισάωρης διάρκειας set τους μάς παρουσίασαν, όσο τους επέτρεπε ο χρόνος που είχαν στη διάθεσή τους, μια σφαιρική εικόνα της δισκογραφίας τους και το κοινό έδειξε να τους εκτιμά δεόντως, αν κρίνω από τις αντιδράσεις του. Η μπάντα φάνηκε αρκετά δεμένη, ο ήχος ήταν καλός και, αν και προσωπικά δεν είναι πολύ του γούστου μου, τους ευχαριστήθηκα, οπότε μπορώ να συμπεράνω πως όσοι τους γουστάρουν έμειναν απόλυτα ικανοποιημένοι από την παρουσία τους.

Setlist:
Over The Top / 40 Deuces / Iron Goddess Of Vengeance / Starchild / Flying Tigers / High Speed GTO

Η ώρα για τους headliners όμως είχε φτάσει και υπό τους ήχους της εισαγωγής του "Dystopia" το πανό με το λογότυπο των Iced Earth ανεβαίνει στο πίσω μέρος της σκηνής και η μπάντα εμφανίζεται πάνω σε αυτή, γνωρίζοντας την αποθέωση. Το setlist ήταν εξόχως χορταστικό και βασίστηκε, όπως ήταν λογικό, στο καινούριο τους άλμπουμ, μέσα από το οποίο ακούσαμε επτά τραγούδια, χωρίς όμως να παραβλέψουν να τιμήσουν και στιγμές από το ένδοξο παρελθόν τους. Ο ήχος, χωρίς να είναι τέλειος, οριοθετούσε -τρόπον τινά- τη δύναμη των συνθέσεων, με τις ρυθμικές κιθάρες του Shaffer να «πριονίζουν» τα αυτιά μας. Αν υπήρχε κάποιος στο venue που ακούγοντας το "Dystopia" είχε επιφυλάξεις για την ποιότητα της φωνής του Stu Block, νομίζω πως έπαψε να έχει και την παραμικρή αμφιβολία, καθώς κατάφερε να αποδώσει πάρα πολύ καλά τόσο τα καινούρια όσο και τα παλιά τραγούδια και πιστεύω πως ο Shaffer βρήκε έναν τραγουδιστή με τον οποίο θα συνεργαστεί για χρόνια.



Στο δια ταύτα τώρα, η μπάντα απέδωσε εξαιρετικά καθ' όλη τη διάρκεια της ζωντανής της εμφάνισης και ο κόσμος, κυρίως στα παλιότερα τραγούδια, έδειξε να ανταποκρίνεται αρκετά καλά. "Burning Times", "Angel's Holocaust" και "Slave To The Dark" έκλεισαν την πρώτη τετράδα, μέχρι να απευθυνθεί για πρώτη φορά ο Stu στο κοινό. Από την αρχή φάνηκε πως οι Iced Earth δεν αστειεύονταν και με τα "When The Night Falls", "Pure Evil", "Anthem" και "Declaration Day" μάς ανάγκασαν να επιδοθούμε σε ανελέητο headbanging, διώχνοντας τα άλατα από τους ταλαιπωρημένους σβέρκους μας. Το κανονικό μέρος της συναυλίας έκλεισε με το "Tragedy And Triumph", αλλά όλοι ξέραμε το τι θα ακολουθούσε. Το γνωρίζαμε και περιμέναμε μετά από τόσα χρόνια να ξανακούσουμε ζωντανά το έπος "Dante's Inferno" και όπως ήταν λογικό η κατάσταση ξέφυγε εκτός ελέγχου, καθώς εκατοντάδες ψυχές αποφάσισαν να «εξαγνιστούν» υπό τους ήχους του τραγουδιού που είχε εμπνευστεί ο Shaffer από τη «Θεία Κωμωδία» του Δάντη. Για το τέλος, όπως κάνουν εδώ και χρόνια, κράτησαν το "Iced Earth" και ο κόσμος, κουρασμένος αλλά ευχαριστημένος, αποχωρούσε, με ένα μέρος αυτού να ανανεώνει το ραντεβού του για την επόμενη ημέρα.

Σάββατο, 19 Νοεμβρίου 2011

Το Σαββατιάτικο ντέρμπι μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού ανάγκασε τους διοργανωτές να καθυστερήσουν κατά μισή ώρα την έναρξη της συναυλίας, αλλά και πάλι ο κόσμος ήταν εκεί από νωρίς. Συνοπτικά, για τις δύο support μπάντες θα αναφέρω πως τα show που έδωσαν ήταν πανομοιότυπα με αυτά της προηγούμενης ημέρας (ακούσαμε και τις ίδιες ατάκες) και πως οι White Wizzard είχαν καλύτερο ήχο και για κάποιο περίεργο λόγο μου άρεσαν περισσότερο.



Μπορεί το ντέρμπι να μην έβγαλε νικητή, αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως νικητές της βραδιάς στο Gagarin στέφθηκαν με περισσή άνεση οι Iced Earth, οι οποίοι έδειξαν εμπράκτως την αγάπη που τρέφουν προς το ελληνικό κοινό, αλλάζοντας μέρος του setlist αλλά και παρουσιάζοντας μας ζωντανά συνθέσεις που δεν παίζουν πουθενά αλλού. Το show μέχρι τη μέση του ήταν το ίδιο με της προηγούμενης ημέρας και ο Block έδειχνε ακόμη πιο «αεράτος» και με άνεση πήρε με το μέρος του το κοινό. Η διαφορά με την προηγούμενη μέρα είχε να κάνει με την αντικατάσταση τεσσάρων τραγουδιών αλλά και την προσθήκη άλλων δύο, ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό τους στα 20 και τη διάρκεια το live στις δύο ώρες.



3+1 είναι τα σημεία που χρήζουν μνείας. Η σπαρακτική ερμηνεία του Block στο "Age Of Innocence", καθώς, όπως μας πληροφόρησε, οι στίχοι μιλούν για τη μητέρα του που παλεύει με την επάρατη νόσο, o πολύ ωραίος εμψυχωτικός λόγος του Shaffer (μακριά από οπαδισμούς και ψευτομαγκιές) πριν αναλάβει και το μικρόφωνο για να μας πει το "Stormrider" και ο κακός χαμός που έγινε στο "Watching Over Me", με το οποίο τελείωσε και η κανονική διάρκεια του set, ώστε τη σκυτάλη για άλλη μια φορά να πάρουν τα "Dante's Inferno" και "Iced Earth", για να κλείσουν αυτή τη μεγαλειώδη βραδιά.



Οπότε, εν ολίγοις συνολικά για το διήμερο τα δύο support κρίνονται αρκετά ικανοποιητικά, ο ήχος ήταν από καλός έως πολύ καλός (όχι τέλειος) και από τις δύο ημέρες η δεύτερη ήταν λίγο καλύτερη, αν αναλογιστούμε τη διαφοροποίηση στο setlist αλλά και τη μεγαλύτερη διάρκεια της εμφάνισης, με τις extra προσθήκες ειδικά για το κοινό της Ελλάδας. Οπότε θα πείτε όλα καλά και όλα ωραία. Αμ δε. Ξέρω πως με αυτό που θα γράψω κάποιοι θα σπεύσουν να πέσουν να με φάνε, αλλά όπως τονίζουμε τα καλά, έτσι πρέπει να αναφέρουμε και τα άσχημα. Είναι ποτέ δυνατόν το συγκρότημα το οποίο σε κάθε ευκαιρία σε χαρακτηρίζει ως το καλύτερο κοινό που είχε ποτέ, πριν βγει για το encore τη δεύτερη μέρα να μην ακούγεται κιχ, αναγκάζοντας τον tour manager να βγει και να μας την πει; Όχι, δεν είναι, και αυτό μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα: είτε πως οι Έλληνες ξαφνικά «φλώρεψαν», είτε «κορέστηκαν» και προσωπικά ποντάρω τα ρέστα μου στο δεύτερο. Όλοι πλέον μαθαίνουν από πριν το setlist μέσω internet και αράζουν περιμένοντας από τους Iced Earth και το κάθε άλλο συγκρότημα που έρχεται για να παίξει ζωντανά να το αποδώσουν στην ολότητά του, όπως το είχαν πληροφορηθεί. Και πριν μου ορμήσετε εσείς, θανατηφόρα πιράνχας των πρώτων σειρών, θέλω να σας προλάβω και να πω πως δεν απευθύνομαι σε εσάς.

Κατά τα άλλα, η μπύρα εξακολουθεί να έχει 5€, οι Iced Earth με τέτοιες εμφατικές εμφανίσεις συνεχίζουν να χτίζουν το μύθο τους και μακάρι να τους ξαναδούμε live λίαν συντόμως.

Setlist:

Παρασκευή, 18/11:
Dystopia
Burning Times
Angel's Holocaust
Slave To The Dark
V
Stand Alone
When The Night Falls
Damien
Dark City
Pure Evil
Anguish Of Youth
Last Laugh
Anthem
Declaration Day
Days Of Rage
Tragedy And Triumph
----------------------------
Dante's Inferno
Iced Earth

Σάββατο, 19/11:
Dystopia
Burning Times
Angel's Holocaust
Slave To The Dark
V
Stand Alone
When The Night Falls
Damien
Dark City
Pure Evil
10.000 Strong
End Of Innocence
The Hunter
Stormrider
Anthem
Declaration Day
My Own Savior
Watching Over Me
----------------------------
Dante's Inferno
Iced Earth

Κώστας Πολύζος
Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν

  • SHARE
  • TWEET