Dirty Granny Tales @ Θέατρο Χώρα, 08/04/16

Μικρές ατέλειες στον κήπο του Telion

Από την Κατερίνα Μυτιληναίου, 11/04/2016 @ 12:45

Οι παραστάσεις των ταλαντούχων Dirty Granny Tales είναι για πολλούς ένα από τα γεγονότα της σεζόν. Όχι άδικα. Αυτό που καταφέρνουν μουσικο-οπτικά δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο.

Άριστη cabaret-noir αισθητική με πολλές γοτθικές αναφορές που δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο, πολύ δεμένη μπάντα με ακουστικά όργανα, συνθέσεις με πλούσιες επιρροές, δυναμικές ενορχηστρώσεις και έξυπνα μουσικά μέρη, εκτελεσμένες με πάθος αλλά ταυτόχρονα και ακρίβεια. Για το χορευτικό μέρος, δεν θεωρώ εαυτόν ειδήμονα, αλλά σίγουρα δεν παρατήρησα τίποτα πρόχειρο σε χορογραφίες και εκτέλεση, αντιθέτως μάλιστα απόλαυσα την ένταση και την αρμονία στην κίνηση.

Dirty Granny Tales

Τί συμβαίνει όμως όταν επιστρέφεις από το εξωτερικό και μεταφράζεις; Συμβαίνει αυτό ακριβώς που έγινε το βράδυ της Παρασκευής στο κατάμεστο θέατρο Χώρα. Υπήρξε μόνο μία κενή θέση, αυτή που προοριζόταν για το ΔΕΟΣ. Το δέος δεν ήρθε και τη θέση του πήρε, δίπλα στον αρχικό ενθουσιασμό, η αίσθηση του ανολοκλήρωτου. Και δεν έφταιγε το τεχνικό πρόβλημα με το καλώδιο...

Dirty Granny Tales

Λίγα τραγούδια μετά την έναρξη της βραδιάς, ένα από τα βύσματα του κιθαρίστα -δεν καταλάβαμε ποτέ αν ήταν αυτό του μικροφώνου ή της κιθάρας- έχανε την επαφή και δημιουργούσε παράσιτα στα μεγάφωνα. Το πρόβλημα δεν λύθηκε εύκολα και η μπάντα αναγκάστηκε σε διάλειμμα για λίγα λεπτά. Παρ’ ότι ένα τέτοιο περιστατικό σε μια αμιγώς αφηγηματική παράσταση θα μπορούσε να δημιουργήσει «κοιλιά» στην προσοχή του κοινού και την όλη εμπειρία, κάτι τέτοιο δεν συνέβη κι όλα κύλισαν ομαλά. Αλλού αποδίδω, λοιπόν, το κενό που αναφέρθηκε παραπάνω. Στη γλώσσα.

Dirty Granny Tales

Τα σπαράγματα κειμένου που συνόδευαν τη «βουβή» ιστορία των καλοφτιαγμένων γραφικών που προβάλλονταν στο βάθος της σκηνής, παρ’ ότι ιδιαιτέρως βοηθητικά για να αντιληφθούν οι θεατές την πλοκή, δεν διέθεταν την ποιητικότητα και συνολικά την ένταση που θα έπρεπε στη λειτουργία τους και την υπόλοιπη παράσταση. Αν οι λέξεις είχαν διατηρηθεί στ' αγγλικά, πιθανώς θα έμοιαζαν πολύ πιο βαθιές απ’ όσο τελικά δεν ήταν στην ελληνική τους απόδοση. Αυτή η παράξενη πενία είναι κι ένα αιώνιο πρόβλημα της εγχώριας στιχουργικής, οπότε δεν είναι η πρώτη φορά που το συναντούμε και δεν μας εκπλήσσει.

Dirty Granny Tales

Ο «Κήπος Του Telion» -δηλαδή ο κήπος του «Τέλειον»- θέλησε να αγγίξει το θέμα της αναζήτησης μιας ουτοπίας μέσα από τον κομφορμισμό, την υποταγή και την αποξένωση, έθιξε με επίκαιρο τρόπο τα υπαρξιακά ερωτήματα που ταλανίζουν τον άνθρωπο κάθε εποχής και πήρε - τελικά αισιόδοξη ("There is hope!") - θέση σε πολλά ζητήματα της σύγχρονης κοινωνίας. Δεν έκανε εκπτώσεις στα πιστεύω των δημιουργών του, έκανε όμως ένα μικρό σκόντο στη δική μας πνευματικότητα.

Αν θα τους ξανάβλεπα; Μα, εννοείται!

Φωτογραφίες: Χριστίνα Αλώση

  • SHARE
  • TWEET