Destroyer 666, Slaughtered Priest, Skull Koraptor @ Κύτταρο, 07/10/16

Όταν λίγο μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’90 στον χώρο του ακραίου metal υπήρξε η τάση τα συγκροτήματα να επιστρέφουν στο thrash των '80s και να προσθέτουν γερές black metal δόσεις, ήταν διάχυτη η αίσθηση ότι αυτό το αναμάσημα δεν είχε πολύ μέλλον, όπως και η διαπίστωση ότι τα συγκροτήματα που πραγματικά ξεχώριζαν ήταν ελάχιστα.

Από αυτούς στις μέρες μας διασώζονται ελάχιστες μπάντες. Οι Αυστραλοί Destroyer 666 είναι μια από αυτές και βρίσκονται ακόμα στο προσκήνιο. Δεν είναι η πρώτη φορά που μας επισκέπτονται και ίσως γι' αυτό στο Κύτταρο δεν είχε μαζευτεί αρκετός κόσμος.

Στις 21.00, με βάση το πρόγραμμα, την βραδιά άνοιξαν οι Skull Koraptor και άρχισαν να thrash-αρουν. Τριάντα λεπτά με ασταμάτητο old school thrash. Οι επιρροές τους εντοπίζονται σε κλασσικά συγκροτήματα του χώρου (βλ. Kreator, Slayer, Exodus κ.α.). Οι διάσπαρτες ωραίες ιδέες καθώς και το νεαρό της ηλικίας αφήνουν υποσχέσεις για το μέλλον. Ωστόσο η δουλειά πρέπει να συνεχιστεί, όπως με κάθε πρωτοεμφανιζόμενο και όχι μόνο βέβαια συγκρότημα. Γενικά μια φιλότιμη προσπάθεια μπροστά σε πολύ λίγο μέχρι εκείνη την ώρα κόσμο.

Οι Slaughtered Priest που ακολούθησαν μουσικά βρίσκονται πολύ κοντά στους headliners της βραδιάς. Επί σαράντα λεπτά παρακολουθήσαμε τις θυελλώδεις και καταιγιστικές συνθέσεις τους. Black thrash υψηλών ταχυτήτων με ελάχιστα σπασίματα και μπόλικη δόση σατανίλας. Η επικοινωνία περιορίστηκε μόνο στην αναγγελία του επόμενου κομματιού, αλλά η απόδοση των τριών μελών της μπάντας υπήρξε εξαιρετική. Εμφανώς «δουλεμένο» συγκρότημα σε συνδυασμό με τον καλό ήχο κούνησαν αρκετά κεφάλια.

Ακριβώς στις 23.00 ήρθε και η σειρά των Destroyer 666. Όσοι τους έχουν ξαναδεί ξέρουν ότι αυτό που κάνουν οι Αυστραλοί στέκεται σε σταθερά για την κατηγορία του υψηλά standard. Για μια ακόμη φορά δεν μας απογοήτευσαν.

Από το πρώτο λεπτό με το καλησπέρα και για επόμενα 75, έλαβε χώρα ασταμάτητο headbanging και circle pits στον μικρό χώρο του Κυττάρου... από ορισμένους, γιατί οι περισσότεροι από το κοινό προτίμησαν να παρακολουθήσουν ήρεμα και χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις τη συναυλία, κάτι που ώθησε τον frontman K.K. Warslut ακόμα και να μας βρίσει μπας και πάρουμε μπροστά.

Οι Destroyer 666 δεν πτοήθηκαν και η εμφάνισή τους ήταν απολαυστική. Ξυραφένια riff, λυσσασμένα φωνητικά, αφηνιασμένη ενίοτε σκηνική παρουσία. Αξιοσημείωτο είναι ότι σε πολλά σημεία τραγουδούσαν και οι τρεις μαζί (εκτός του ντράμερ) και όχι μόνο στα ρεφρέν.

Ο ρυθμός υπήρξε καταιγιστικός και οι Αυστραλοί τα έδωσαν όλα παρά το γεγονός ότι συνέχιζαν να μη βρίσκουν ανταπόκριση από το ελληνικό κοινό. Ακούστηκαν κομμάτια από όλη τους την πορεία με τα "I Am The Wardog", "Hounds At Ya Back", "Trialed By Fire" να ξεχωρίζουν, χωρίς τα υπόλοιπα να υστερούν.

Θυμηθήκαμε τον Lemmy με μια θυελλώδη εκτέλεση του "Iron Fist", αλλά από τις κορυφαίες στιγμές της βραδιάς ήταν η πιστή στο πρωτότυπο παρουσίαση του "Black Magic" των Slayer και βέβαια η σχετική αφιέρωση στον Hanneman.

Ενέργεια, πάθος, αψεγάδιαστες εκτελέσεις, πολύ καλός ήχος και αντίστοιχη διάθεση ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά της εμφάνισης των Destroyer 666. Χειροκροτήθηκαν, μας ευχαρίστησαν και ανανέωσαν το ραντεβού για μια επόμενη φορά.

Φωτογραφίες: Dorina Dragon