Crosby & Nash @ Royal Albert Hall (Αγγλία), 08/10/11

Από τον Αντώνη Μουστάκα, 13/10/2011 @ 12:02
Η ιστορία: Ένα ταξίδι αστραπή στο Λονδίνο για τον πιο επιτυχημένο bluesman στο Ηνωμένο Βασίλειο τα τελευταία χρόνια που θα καταλήξει σε folk rock αναπόληση της εποχής του Woodstock.

Τι κάνεις λοιπόν όταν σπάει ο κεντρικός αγωγός ύδρευσης που περνά μπροστά από το HMV Apollo και οι διοργανωτές αναβάλλουν την εμφάνιση του Seasick Steve λόγω έλλειψης νερού; Μιλάμε για το Λονδίνο, το «bad food, even worse weather, Mary fuckin' Poppins London» και η έλλειψη νερού κάπως μου χτύπησε την ώρα που το ψιλόβροχο έπεφτε στα γυαλιά μου.

[Η ιστορική φωτογραφία των δύο συντακτών που ποζάρουν -ευτυχείς στην άγνοιά τους- με τους αντίχειρες α-λά «Rocking Επιλογή» ενώ πίσω το μικρό "Postponed" της μαρκίζας τους λοιδορεί δεν πρόκειται να δημοσιευτεί ποτέ.]

God bless τα smartphones, το Pollstar και φυσικά το «lots of theater, even more concerts fuckin' London» και κάπως έτσι βρήκαμε θέση τελικά στο υπέροχο Royal Albert Hall για την εμφάνιση των David Crosby & Graham Nash.

Ιστορικές μορφές και οι δύο για τη μουσική που αγαπάμε - ο μεν Αμερικανός Crosby όντας γνωστός ως ιδρυτικό μέλος των Byrds και των Crosby Stills & Nash (& Young ανά περιόδους) και ο Βρετανός Nash έχοντας γράψει τα δικά του κεφάλαια με τους Hollies, πέραν των Crosby Stills & Nash (Young). Εκτός από τις παραπάνω μπάντες, οι δυο τους έχουν σημαντικές solo δισκογραφίες αλλά και αρκετές ηχογραφήσεις ως ντουέτο.

Με το χώρο λοιπόν σχεδόν γεμάτο, η εξαμελής (ηλεκτρική κατά κύριο λόγο) μπάντα έκανε την εμφάνισή της ακριβώς στις 20:00, προκαλώντας ενθουσιασμό στο μεγάλης ως επί το πλείστον ηλικίας κοινό. Ενθουσιασμός που παρέσυρε και την αφεντιά μου όταν η μπάντα ξεκίνησε με τον ψυχεδελικό ύμνο των Byrds, "Eight Miles High". Μια μικρή έκπληξη για όποιον περίμενε ένα μονότονο set folk ακουστικής αναπόλησης, μιας και οι τρεις ηλεκτρικές κιθάρες και τα φωνητικά μάς ανέβασαν αρκετά μίλια ψηλά. Το countrίζον "I Used To Be A King" του Nash θα πάρει τη σκυτάλη, για να παραδώσει αμέσως μετά στο υπέροχο "Long Time Gone" των Crosby Stills & Nash, το οποίο στο μυαλό μου πάντα θα είναι συνυφασμένο με το χτίσιμο των σκηνών στο φεστιβάλ του Woodstock.

Οι συνθέσεις του Nash θα διαδέχονται αυτές του Crosby για όλο το βράδυ, με τους δύο καλλιτέχνες να αλλάζουν τις κιθάρες τους (από ακουστικές σε ηλεκτρικές) ανάλογα με το τραγούδι, ενώ οι δύο αναφορές στον φίλο τους David Gilmour, στον οποίο αφιέρωσαν τη συγκεκριμένη εμφάνιση, μάς έκαναν να κοιτιόμαστε με το «λες;» ύφος σε όλη τη διάρκεια του set. Τελικά η έκπληξη ήρθε, αλλά από άλλη μεριά, με τον ιστορικό τραγουδιστή των Hollies, Allan Clarke, να ερμηνεύει μαζί με τη μπάντα το "Bus Stop", προς τέρψιν των Άγγλων μουσικόφιλων. Ωστόσο, την παράσταση στο πρώτο μέρος θα κλέψει το "Our House", το οποίο και θα τραγουδήσει πρόθυμα το συγκινημένο κοινό.

Πολλές οι κορυφώσεις και στο δεύτερο μισό της συναυλίας, με πρώτη το υπέροχο "Cathedral" και το soundtrack (μαζί με το "Going Up The Country" των Canned Heat) του Woodstock, "Wooden Ships", να κλείνει μετά από σχεδόν τρεις ώρες (συμπεριλαμβανομένου και του 20λεπτου διαλείμματος) το set.

H επιστροφή για τα encore θα απογειώσει το κοινό, που όρθιο πια θα τραγουδήσει «Somehow people must be free / I hope the day comes soon / Won't you please come to Chicago...» και θα χειροκροτήσει θερμά την όμορφη εκτέλεση του "Teach Your Children", με τον Nash να την αφιερώνει στους ανθρώπους ενός επαγγέλματος που «κερδίζουν ελάχιστα σε σχέση με αυτά που προσφέρουν».

Μια καταπληκτική βραδιά, γεμάτη μουσική παιγμένη με μεράκι από καλούς μουσικούς, μηνύματα οικολογίας, ελευθερίας και δικαιοσύνης, για έναν κόσμο που δείχνει να πεθαίνει σε όλα τα παραπάνω μέτωπα, σε μια πόλη που ζει κάτω από το μεγάλο μάτι, με κάμερες σε κάθε γωνιά της. Η δυστοπία του Alan Moore στο πιάτο μας.

Set list:

Eight Miles High
I Used To Be A King
Long Time Gone
Marrakesh Express
Lay Me Down
Old Soldier
Just A Song Before I Go
Slice Of Time
Don't Dig Here
Critical Mass / Wind On The Water
Almost Cut My Hair
Bus Stop (με τον Allan Clarke των Hollies)
Our House
Guinnevere
In Your Name
What Are Their Names?
They Want It All
Taken It All
Orleans
Cathedral
Deja Vu
Military Madness
Wooden Ships
----------------------
Chicago
Teach Your Children

Αντώνης Μουστάκας
  • SHARE
  • TWEET