Amaranthe

365

Universal Music Oy (2018)

Από τον Αντώνη Μαρίνη, 17/08/2018

Feel-good-down-tuned-pop-metal hit of the summer

Η λίστα με τους καλλιτέχνες/συγκροτήματα που ο όρος "pop metal" δεν μοιάζει απολύτως άστοχος είναι μικρή. Ανάμεσα στα κορυφαία ονόματά της, μια θέση δικαιωματικά ανήκει στους Amaranthe. Ο τρόπος που συνδυάζουν τον όγκο και το στήσιμο του σύγχρονου σκληρού ήχου με ξεδιάντροπα pop γραμμές και περίβλημα είναι τόσο ξεχωριστός που τους καθιστά άμεσα αναγνωρίσιμους ανάμεσα σε όλους εκείνους που κατά καιρούς έχουν δοκιμάσει να ισορροπήσουν μεταξύ των δύο ετερόκλητων στυλ.

Κι ενώ η πορεία του σχήματος από τις αρχές της δεκαετίας ήταν σταθερή, η αποχώρηση του Jake E λίγο μετά την κυκλοφορία του "Maximalism" άφησε ερωτηματικά. Όχι για το αν οι υπόλοιποι πέντε θα συνέχιζαν την πορεία τους, αλλά για το κατά πόσο θα παρέμεναν σε αντίστοιχο επίπεδο. Ακούγοντας το "365", το αποτέλεσμα φαίνεται να δικαιώνει την μπάντα. Οι μελωδίες παραμένουν ανησυχητικά κολλητικές, οι εναλλαγές με τα heavy σημεία παραπέμπουν στα πρώτα δύο άλμπουμ και ο Nils Molin ταιριάζει γάντι δίπλα στην Elize Ryd.

Ακούτε το κομμάτι, βλέποντας το προβλέψιμα ποζερίστικο (και χωρίς ασυνάρτητη ιστορία, αυτή τη φορά) βίντεο, από εδώ.

Αντώνης Μαρίνης

Κομπιούτερς, αριθμοί και μουσικές. Προτιμά το ροκ του σκοτεινό και έξυπνο. (Συνήθως.) Εκτιμά εξίσου ιδιότροπες και πιασάρικες μελωδίες. Πιστεύει ότι η ιδανική ακρόαση δίσκου γίνεται συνοδεία booklet....