Katatonia

Δε νομίζω ότι μια ζωή θα μπορούσε να αρχίσει πιο ελπιδοφόρα με την παρουσία του “Dance Of December Souls”. Αντιφατικό, έτσι; Κι όμως… κάποιοι καταφέρνουν να ξεχωρίσουν από το πρώτο τους βήμα και να δίνουν ζωή προκαλώντας πόνο. Πόνο που χτυπάει ανελέητα ακόμα και την πιο υγιή ύπαρξη και την πιο αμόλυντη ψυχή. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποια άλλη δημιουργία που να είναι η ακριβής ερμηνεία της λέξης doom. Ακόμα και που στο μέλλον οι Katatonia άλλαξαν κατά καιρούς τον ήχο τους, παραμένουν Πατέρες του τίτλου τους. Τον κόσμο όλο ακόμα να έχεις γυρίσει, ταξίδι σαν αυτό δεν θα γευτείς. Όποιος έχει την εντύπωση ότι οι γιορτές είναι μόνο για τα χαρμόσυνα γεγονότα κάνει μεγάλο λάθος. Η μεγαλύτερη γιορτή του πόνου και της θλίψης είναι εδώ και δεν αποτελεί καταδίκη, αλλά έμπνευση και χάρισμα.

Τα φωνητικά του Jonas Renkse, αρρωστημένοι βρυχηθμοί που προσδίδουν στον οδυρμό μεγαλοπρέπεια και κύρος. Ακούς το “Gateways Of Bereavement” και το “In Silence Enshrined” και συνειδητοποιείς ότι δεν υπάρχει πιο μελωδικός συνδυασμός κιθάρας και πλήκτρων στο είδος. Κλείσε τα μάτια και άσε τις σκέψεις σου να ατενίσουν το κενό. Πορεύσου στα άδυτα των Δεκεμβριανών Ψυχών και χόρεψε με κάθε λογής μορφή που σε κάνει να σέρνεσαι για χάρη της. Απόρριψε τα Θεία, θυσίασέ τα και γίνε Θεός του εαυτού σου για επτά περίπου λεπτά, όσο θα υμνείς με το “Without God” και θα βαπτίζεις έναν άγγελο με κάτι που σου προκαλεί οίκτο.  Ήρθε η ώρα όμως να υπνωτίσεις για λίγο τα πάντα γύρω σου. Καλά κατάλαβες… “Elohim Meth”. Μέσα σε τόσο λίγα δευτερόλεπτα μπορεί να περάσει μια ολόκληρη ζωή μπροστά σου, όσο μεγάλη κι αν είναι. Κράτα το χέρι στις δυσάρεστες αναμνήσεις όσο το “Midwinter Gates” πνίγει την αθόρυβη κραυγή σου.  Χαρά, θυμός, συγκίνηση, πόνος… όλα σε μερικές νότες, από τα δάκτυλα του εμπνευστή τους, Anders Nystrom, του οποίου το βλέμμα στάζει θλίψη και οι πράξεις του κηδεύουν όνειρα βγαλμένα από γκριζό-μαυρους κόσμους.

Πέρα από το αγαπημένο μου “Without God”, δύσκολα μπορώ να ξεχωρίσω ή να ιεραρχήσω τα κομμάτια του δίσκου, πολύ απλά γιατί το καθένα είναι συνέχεια του προηγούμενου. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να κλείσεις τα μάτια και να αφεθείς. Το “Dance Of December Souls” είναι ένα παραμύθι σε ατέρμονα βρόγχο.  Και άμα ακούσεις τις Δεκεμβριανές να σε καλούν μην απορήσεις… γιατί αυτό επεδίωξαν οι Katatonia, να σε κάνουν να νιώσεις το κάλεσμα. Το μεγαλύτερό σου λάθος θα είναι να αρνηθείς…