Isis

21/05/05: Το βράδυ που σχεδόν όλη η Ελλάδα ήταν στημένη μπροστά στους τηλεοπτικούς δέκτες έτοιμη να πανηγυρίσει την ιστορική πρώτη νίκη μας στο θεσμό της Eurovision, δίνοντας παράλληλα τρελά νούμερα τηλεθέασης στο κρατικό κανάλι, κάποιοι άλλοι είχαμε στηθεί από νωρίς έξω από το θρυλικό Rodon Club προκειμένου να παρακολουθήσουμε την πρώτη εν Ελλάδι συναυλία των Isis (πως ν' αντέξουμε ως έθνος τόσες πρωτιές;). Το τέλος αυτής, δε, βρήκε αρκετές εκατοντάδες καμμένους να προσπαθούμε να περπατήσουμε και να μαζέψουμε τα κομμάτια μας για να καταλάβουμε τι στο διάολο συνέβαινε και τουρίστες οδεύοντας ολοταχώς προς την Ομόνοια ανέμιζαν ελληνικές σημαίες και πανηγύριζαν... Νενικήκαμεν!

Ανέμενα την κυκλοφορία αυτή πως και πως, θέλοντας να ξαναζήσω έστω κι έτσι ορισμένες απερίγραπτες σκηνές καλλιτεχνικής ευφυίας και αυθεντικής πόρωσης. Βλέποντας και μόνο εξώφυλλο, οπισθόφυλλο και το βιβλιαράκι (με στίχους παρακαλώ) που το συνοδεύει σιγουρεύτηκα για την αρτιότητα και του οπτικοακουστικού μέρους. Βλέπετε, ο Aaron Turner -υπόδειγμα επαγγελματία- δεν αφήνει τίποτα στην τύχη.

Στα του περιεχομένου τώρα, υπάρχουν κάποιες διαφορές στην ποιότητα ήχου και εικόνας στα "Celestial", "Collapse And Crush", "Cft" και "Gentle Time" (γυρισμένα στη N.Y.) σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα, κυρίως γιατί είναι παλιότερα live (2001) και η μπάντα προφανώς δεν είχε τα κατάλληλα (οικονομικά;) μέσα για να γυρίσει κάτι καλύτερο. Τα του 2005 όμως απλά δεν παίζονται! Τι θέλετε; Φωτισμό; Ήχο; Σκηνοθεσία; Απόδοση μπάντας; Όλα άψογα. Τα "Glisten" και "Weight" είναι γυρισμένα στο L.A. και το "Grinning Mouths" στο Τόκυο. Η μεταφυσική εμπειρία που βίωσα βλέποντας το "Weight" μπορεί να συγκριθεί μόνο με το σοκ που έπαθα όταν πρωτοείδα live το "The Noose" (βλ. A Perfect Circle), στην οποία εκτέλεση μαζί με τη μπάντα τζαμάρει ο Troy Zeigler (Exit Strategy, Square John), παίζοντας κρουστά αντί για τ' αγαπημένα του τύμπανα, και ο Justin Chansellor (Tool) στο γνώριμο ρόλο του κιθαρωδού.

Ένα σίγουρο highlight αποτελεί στο "Celestial" η ψύχωση ενός οπαδού / φωτογράφου στην πρώτη σειρά με την αντίστοιχη του Bryant C. Meyer (δεν έχω ξαναδεί τέτοιο κοπάνημα σε πληκτρά), λες και είχαν βάλει κόντρα για το ποιος θα σπάσει γρηγορότερα και πιο εντυπωσιακά το σβέρκο του, ενώ στο "Grinning Mouths" η πόρωση που έβγαλαν με έκανε ν' απορήσω πως και δεν έπασαν τα όργανα τους και οι οπαδοί το μαγαζί μετά το πέρας του. Το καλύτερο όμως μέρος έρχεται μετά, με ολόκληρη τη συναυλία που έδωσαν στις 11/02/05 στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας.

Οι Isis είναι σε τρομερή φόρμα, οι παραμορφώσεις στην ημερησία διάταξη (το "Altered Course" εκτελείται με τρεις κιθάρες και προς το τέλος του οι Aaron Turner και Michael Gallagher χάνονται από το πλάνο καθώς έχουν γονατίσει πάνω από τα πολυεφέ τους) και το set list να βγάζει φωτιές: "So Did We", "Backlit, The Beginning And The End", "In Fiction", "Wills Dissolve", "Grinning Mouths", "Altered Course", "From Sinking". Σε εβδομηνταένα λεπτά ζωντάνεψαν μνήμες του πρόσφατου παρελθόντος, το αριστουργηματικό video clip του "In Fiction" έπαιξε για να μ' επαναφέρει στην πραγματικότητα και οι φωτογραφίες της Αθήνας στο gallery ανέβασαν κατά ολίγον τι το ανάστημα μου.

Η σχέση των Isis με το κοινό είναι κομματάκι περίεργη. Δεν έχουν πολλά πολλά, αρέσκονται σ' ένα 'καλησπέρα' και 'σας ευχαριστούμε', αλλά δεν τους χαρακτηρίζεις σνομπ. Βλέποντας τους στη σκηνή αντιλαμβάνεσαι πόσο αληθινοί είναι σ' αυτό που κάνουν, πόσο τους αρέσει, και η μεταδοτικότητα τους είναι τέτοια που μετά το τέλος της συναυλίας νιώθεις σα να σ' έχουν πηδ**** και λες κι ευχαριστώ! Στη χρονιά που φεύγει μέσα σε λίγες ημέρες, μας χάρισαν δύο κορυφαίες κυκλοφορίες. Τα "In The Absence Of Truth" και "Clearing The Eye" ίσως και ν' αποτελούν ένα ορεκτικό πριν τη νέα επίσκεψη τους στην Ελλάδα. Τίποτα δεν είναι απίθανο, αλλά μέχρι τότε προτείνω να τα λιώσετε και τα δύο...

"...Our skin worn thin
Our bones exposed
Life reduced to ticks
From forest caves and azure skies,
We crashed upon this earth
The years they passed and SO DID WE
But, resistance would be brought..."