Waldgeflüster

Dahoam

AOP Records (2021)
Από τον Αποστόλη Ζαμπάρα, 06/12/2021
Υποβλητικό και γοητευτικό, το νέο άλμπουμ των Βαυαρών σε καλεί να επιστρέψεις νοερά εκεί όπου λογίζεις ως σπίτι
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Waldgeflüster εδώ και μια δεκαετία έχουν αναπτύξει μια αξιοπρόσεκτη δισκογραφία. Κινούμενοι στα δάση του ατμοσφαιρικού, αμερικανικής κοπής black metal, το οποίο ενσωματώνει έντονες post και folk τεχνοτροπίες, με δίσκους όπως το "Ruinen" του 2016 έχουν καταφέρει να διακριθούν σε ένα ρεύμα που τα τελευταία χρόνια έχει δει μαζική υπόγεια αναβίωση. Το νέο τους άλμπουμ, "Dahoam" (σ.σ. "στο σπίτι») κυκλοφόρησε τέλη Σεπτέμβρη και επιβεβαιώνει πως η περίπτωση των Βαυαρών δεν είναι αμελητέα.

Η μουσική των Waldgeflüster διαθέτει μια γοητεία. Εξόχως μελαγχολική, αντλεί από τη γενεαλογία των Agalloch και ύστερων Panopticon, και με έμφαση στην πομπώδη, μα σκοτεινή, μελωδία, βρίσκει στόχο εγείροντας πρώιμα συναισθήματα. Το φετινό τους άλμπουμ, έρχεται έπειτα από την επανηχογράφηση του ντεμπούτου demo τους "Stimmen Im Wind", με το σχήμα να επιστρέφει στα concept albums έπειτα από μια δεκαετία. Συγκεκριμένα, το σχήμα αποκαλεί το άλμπουμ ως τον θεματικό διάδοχο του "Femudsmarka - Eine Reise In Drei Kapiteln". Γραμμένο εξ’ ολοκλήρου σε ντόπια βαυαρική διάλεκτο, πραγματεύεται διάφορες πτυχές της έννοιας του σπιτιού, τόσο γεωγραφικά όσο, κυρίως πνευματικά και συγκινησιακά.

Εμποτισμένο στην ατμόσφαιρα των τοπικών δασών και παράδοσης, το "Dahoam" διακατέχεται από μια μεταδοτική καθολικότητα. Η δυναμική των συνθέσεων, και ιδίως ο τρόπος που βασίζονται στα κιθαριστικά περάσματα καθώς και σε εμπνευσμένες φωνητικές γραμμές, αποκαλύπτει την επιμονή των Γερμανών. Ο Winterherz και η υπόλοιπη μπάντα δεν επιχειρούν στιγμή να επεκτείνουν τον ήχο τους. Δεν αποκόπτονται από τα γνώριμα ηχητικά τους πεδία, αλλά αντιθέτως προσκαλούν προς μια κατάδυση στα ενδότερα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι το κορυφαίο και επικό εντεκάλεπτο "Mim Blick Aufn Kaiser", όπου, με καλεσμένο τον Austin Lunn (που ανταποδίδει τη χάρη από το guest του Winterherz στο φετινό μνημείο των Panopticon), επιτυγχάνει μια ακροβασία ανάμεσα στη γαλήνη και τον καπνό του πολέμου.

Αν υπάρχει ένα στοιχείο το οποίο «εμποδίζει» το "Dahoam" από το να σπάσει το φράγμα της ασφάλειας είναι η υπερβολική του ομοιομορφία. Είτε εξετασθούν τα πνιγηρά ορχηστρικά "Am Stoa" και "Am Wendelstoa", είτε το έτερο εκτενές δημιούργημα "Am Tatzwulm" όπου συμμετέχει ο J.J. των labelmates Harakiri For The Sky, η εκούσια δραματικότητα μοιάζει να πραγματοποιεί επαναλήψεις, με την επαναφορά συγκεκριμένων μουσικών θεμάτων. Ο νέος δίσκος όμως των «ψιθύρων του δάσους», είναι μια εσωτερικής φύσεως κυκλοφορία. Με βρίσκω να επανέρχομαι τακτικά σε αυτή ακριβώς επειδή το ποιόν της δεν είναι υλιστικό, αν μπορούν να θεωρηθούν έτσι οι συνθέσεις στην άψυχη και μετρήσιμη μορφή τους. Τα φωνητικά είναι εξαιρετικά, οι ήχοι που δίνουν μια φυσιολατρική αύρα δημιουργούν τοπία και αντιθέσεις, και ο υμνητικός χαρακτήρας διαθέτει υπόβαθρο.

Με το "Dahoam" οι Waldgeflüster δεν πιάνουν δισκογραφικές κορυφές. Κυκλοφορούν όμως ένα άλμπουμ το οποίο ηχεί εντονότερο και ανώτερο των επιμέρους του, ακριβώς γιατί διακατέχεται από μια γνήσια οπτική και φιλοσοφημένη στόχευση. Σκιαγραφεί έναν φαντασιακό κόσμο ο οποίος ξεναγεί, ταξιδεύει και προτρέπει σε ανακαλύψεις. Κάθε βήμα εντός αυτών των 50 λεπτών βυθίζεται στο νωπό χώμα, παρέχοντας μια αίσθηση ασφάλειας. Αυτό το άλμπουμ απευθύνεται σε όσα άτομα χάνονται μέσα στους αδυσώπητους ρυθμούς της καθημερινότητας, προσφέροντας μια παύση που αποπνέει ξύλο, βροχή και παγωμένο άνεμο, επιβραβεύοντας την υπομονή όσων ενδώσουν. Θα δικαιωθείς ακριβώς επειδή δεν έπαψες την αναζήτηση.

Bandcamp
Youtube

  • SHARE
  • TWEET