Von Hertzen Brothers

Τα τελευταία χρόνια η σχέση μου με τους Von Hertzen Brothers πέρασε μια κρίση, δεν αμφισβητώ ότι το "Red Alert In The Blue Forest" είναι ένας ποιοτικός, σύνθετος δίσκος αλλά είχε κάποια πολύ συγκεκριμένα στοιχεία που δεν ταιριάζουν καλά με τα γούστα μου. Έτσι το "In Murmuration" από την πρώτη ακρόαση ήταν μια παραπάνω από καλοδεχούμενη έκπληξη. Βλέπεις ο ήχος και η δομή του είναι πολύ πιο κοντά στο αγαπημένο μου "New Day Rising" πάρα στις τελευταίες δουλειές τους!;

Κάτσε όμως πρώτα να γυρίσουμε λίγο πιο πίσω, στα πιο βασικά. Οι Von Hertzen Brothers είναι Φινλανδοί prog rockers, κατά βάση, που εδώ και περισσότερα από είκοσι χρόνια παρουσιάζουν μια ιδιαίτερα αξιόλογη δισκογραφία η οποία μάλιστα εντός των συνόρων τους είναι και πολύ αναγνωρισμένη. Φέτος κυκλοφορούν τον ένατο δίσκο, κινούμενοι σε έναν πολύ διαφορετικό δρόμο από αυτόν που είχαν πάρει τα τελευταία χρόνια. Από το πρώτο κομμάτι "The Relapse", από το εισαγωγικό ριφ μη σου πω βασικά, ο δίσκος σου δίνει να καταλάβεις ότι βρίσκεται και πάλι σε πιο rock γειτονιές, με έμφαση στις μεγάλες μελωδίες, τα πολύ κολλητικά ρεφρέν και τα αισιόδοξα, φωτεινά ηχοχρώματα. Το "A Good Life" ρίχνει λίγο πιο γρήγορα και απότομα τους τόνους από ότι θα ήθελα αλλά δεν είναι καθόλου κακό κομμάτι, είναι αυτό που έχει την περισσότερη επαφή με το ακριβώς προηγούμενο υλικό τους όμως και ίσως για αυτό να είναι το ένα που ευχαριστήθηκα λιγότερο. Το "Starlings" ξανά ανεβάζει τη διάθεση, συνδυάζοντας εξαιρετικά το υπέροχο ρεφρέν με εξ ανατολών ήχους και fast tempo rhythms. Στο επόμενο όμως, το "Ascension Day", είναι που καταλαβαίνεις τί ακούς. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος εδώ να κλείσεις το δίσκο, αλλά αν δεν το κάνεις θα ακούσεις ένα εξαιρετικό stadium pop rock κομμάτι με υπέροχο ρεφρέν και μελωδίες. Αν δεν τους βάλει αυτό στα ραδιόφωνα όλου του πλανήτη δεν ξέρω τί θα τους βάλει. Είναι φλώρικο και τέρμα αγκαλίτσικο αλλά είναι τέλειο. Το "Beneath The Silver Stars" ρίχνει και πάλι την ένταση, με μια πιο 70’s prog προσέγγιση. Γενικά η prog rock πλευρά υπάρχει στο δίσκο αλλά συνδυάζεται σταθερά με μια περισσότερο contemporary λογική, φέρνοντας έτσι συχνά στο μυαλό μου τη μουσική του Neal Morse. Κάπου εδώ αν είσαι σαν εμένα, δηλαδή οπαδός των ασυγκράτητων μελωδιών και της ομορφιάς που αυτές αναδεικνύουν, έχεις λατρέψει ήδη το δίσκο, όταν παρατηρήσεις δε και τα Avenged Sevenfold σημεία που ζουν σε αυτό - και όχι μόνο αυτό βασικά - το κομμάτι παίζει να χωροπηδήξεις από χαρά! Εντάξει υπερβολές, στη θέση σου θα μείνεις, αλλά θα το απολαύσεις. "Tightrope Walker" λέγεται το επόμενο τραγούδι που μπαίνει με Queens Of The Stone Age κιθάρες και εξελίσσεται σιγά σιγά και γύρω από διαφορετικές επιρροές, από Beatles μέχρι και μια ιδέα από Uriah Heep.

Όταν ένα κομμάτι γίνεται τόσο γρήγορα οικείο όσο το "The Change" είναι φυσικό να ψάχνεις να βρεις τι σου θυμίζει. Είναι σίγουρα στα highlight του δίσκου, όσο κι αν δεν είναι κάποιο υπερσύνθετο κομμάτι. Υπάρχουν αρκετά σημεία εδώ, αλλά και μια γενικότερη αύρα, που θυμίζουν τα σκαθάρια, μαζί με το πολύ ωραίο σαξοφωνάκι από τον Markus Pajakkala (πολύ της μόδας αυτό, έχει φορεθεί πολύ φέτος) αλλά και ερμηνείες που ξεχωρίζουν. Οι Von Hertzen έχουν επιστρατεύσει, για να φτάσουν τη μουσική τους εκεί που θέλουν, μέχρι και gospel ανσάμπλ αλλά και την Art Orchestra της Βουδαπέστης, τους το δίνεις όμως γιατί ο δίσκος δεν έχει επιλογές που ακούγονται περιττές, αντιθέτως είναι συνεχώς σωστά ισορροπημένος. Το "Separation" είναι ένα πολύ όμορφο ντουέτο πιάνου με μελαγχολικά φωνητικά που κρατάει σχεδόν δύο πολύ όμορφα λεπτά για να μπει όμως μετά η κομματάρα, το "Snowstorm". Η αλήθεια είναι ότι μου θύμισε αρκετά το "Trouble" από το "New Day Rising" στο στυλ, θα το πάω όμως ακόμα παραπέρα και θα πω ότι αυτό μπορεί να είναι και καλύτερο. Έχει ένα ιδιαίτερο βάρος το ριφ, που όμως το αλλάζει με 90’s πινελιές, ανατολίτικες επιρροές και σημεία που φέρνουν στο μυαλό ακόμα και Riverside. Ο δίσκος κλείνει με το υπέροχο "Wait For Me" που ο Mikko ακούγεται λίγο περισσότερο σαν τον Shadows, συγκινητικό κομμάτι και ιδανικό κλείσιμο για έναν πάρα πολύ ωραίο rock δίσκο.

Το "In Murmuration" δεν προσπαθεί να είναι υπερβολικά πολύπλοκο ή πειραματικό. Είναι ένας πολύ όμορφος δισκος με μελωδίες που θα τρυπήσουν και τον πιο χοντρόπετσο οπαδό της ροκ μουσικής. Η αλήθεια είναι ότι οι Von Hertzen Brothers αξίζουν να κατακτήσουν κάποια στιγμή ένα μεγαλύτερο στάτους σε πιο ευρεία κλίμακα, με δίσκους όπως το "In Murmuration" οι πιθανότητες είναι με το μέρος τους.