Uneven Structure

8

Basick (2013)
Από τον Νίκο Καταπίδη, 03/12/2013
Το "8" παρουσιάζει ένα μίγμα καλοπαιγμένου, μελωδικού και επιθετικού metal
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Τους Uneven Structure τους ανακάλυψα με το ντεμπούτο τους "Februus" και έμεινα με πολύ θετικές εντυπώσεις. Ένα άλμπουμ που είχε μεν τον χαρακτηριστικό djent ήχο αλλά ήταν αρκετά διαφορετικό από τα συνηθισμένα (βλέπε Periphery, Tesseract κλπ), αφού είχε μεν τα κλασικά syncopated riff και κάποια screaming φωνητικά, αλλά ήταν πολύ ατμοσφαιρικό και μελωδικό. Το "8" ήταν το πρώτο ΕP που κυκλοφόρησαν το 2009, αφήνοντας το στίγμα τους στο χώρο του djent, αλλά οι συγκρίσεις με τους Meshuggah ήταν αναπόφευκτες. Ο Daniel Ädel (Vildhjarta) που ήταν τότε πίσω από το μικρόφωνο δεν κατάφερνε να δώσει κάτι διαφορετικό και αναγνωρίσιμο στον ήχο της μπάντας.

Μετά λοιπόν το εξαιρετικό "Februus", οι Uneven Structure επανηχογράφησαν κι επανακυκλοφορούν το "8", προσεγγίζοντας το υλικό με περισσότερη έμφαση στα ατμοσφαιρικά του στοιχεία και στα μελωδικά φωνητικά του Matthieu Romarin. Τα φωνητικά αυτά είναι μάλλον και ο βασικός λόγος που θεωρώ πως η επανακυκλοφορία του EP είναι ιδιαίτερα επιτυχημένη, βελτιώνοντας πολλά από τα αρνητικά του αρχικού.

Φυσικά το βασικό υλικό παραμένει ατόφιο, οπότε θα συναντήσουμε και πάλι τα βαριά riff και τους περίεργους ρυθμούς που περιμένει κανείς από μια djent μπάντα. Η ειδοποιός διαφορά βρίσκεται στο συνδυασμό των φωνητικών με τις ambient κιθάρες που ληθαργικά αλλά επίμονα θέτουν τη βάση στην οποία πατάει η μεταλλική πλευρά των κομματιών. Αυτός ο ιδιαίτερα επιτυχημένος συνδυασμός καταφέρνει να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα αρκετά σκοτεινή και μυστικιστική, ενώ οι εναλλαγές μεταξύ των ήπιων και των επιθετικών στιγμών έρχονται στις κατάλληλες στιγμές, ώστε να διατηρούν το ενδιαφέρον του ακροατή και να συμβάλλουν στην εναλλαγή των συναισθημάτων του.

Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον το πώς όλο το EP πατάει πάνω σε δυο τρεις μελωδίες οι οποίες μεταλλάσσονται με πολλούς τρόπους πάνω σε ποικίλα ρυθμικά μονοπάτια, αλλά τελικά το αποτέλεσμα είναι συνεκτικό και συναρπαστικό.

Το "8" είναι σίγουρα πιο επιθετικό από το "Februus", δείχνοντας σε ένα βαθμό και τις Meshuggah επιρροές που είχαν αρχικά οι Uneven Structures, ενώ επίσης δεν έχει τόσο μεγάλα ambient σημεία, όμως είναι ιδιαίτερα βελτιωμένο σε αυτή την νέα έκδοση, όπου η προσθήκη του Matthieu Romarin κάνει τη διαφορά και ανεβάζει αρκετά το ατμοσφαιρικό στοιχείο της μουσικής.

Κομμάτια όπως το "Εgocentric Focus" αναδεικνύουν την πιο επιθετική πλευρά του συγκροτήματος, με ανεβασμένες ταχύτητες που φέρνουν στο μυαλό εποχές "Chaosphere", ενώ στα "Higher Quiddity" και "Depression" επικρατεί αυτή η σκοτεινή ατμόσφαιρα που ορίζεται κυρίως από τις ambient κιθάρες και τα πολυεπίπεδα φωνητικά. Γενικά τα κομμάτια θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν και ως ένα μεγαλύτερο τραγούδι, αφού υπάρχουν κοινές μελωδίες και riffs μεταξύ τους, ενώ οι μεταβάσεις από ένα κομμάτι στο επόμενο γίνονται με αριστοτεχνικό τρόπο χωρίς να αφήνουν κάποιο ηχητικό κενό.

Εάν είστε οπαδοί του djent πιστεύω ότι το EP αυτό αξίζει να βρίσκεται στη συλλογή σας, ενώ εάν οι Meshuggah επιρροές σας αποσπούν την προσοχή, δοκιμάστε να ακούσετε το "Februus", που ουσιαστικά δείχνει την εξέλιξη της μπάντας και τον πιθανό δρόμο που θα ακολουθήσουν στο μέλλον.

Όπως και να χει, στα 24 περίπου λεπτά της διάρκειάς του, το "8" παρουσιάζει ένα μίγμα καλοπαιγμένου, μελωδικού και επιθετικού metal, που θα ικανοποιήσει τους οπαδούς του ακραίου progressive ήχου.
  • SHARE
  • TWEET