Tribal Tech

X

Mascot (2012)
Από τον Κώστα Σακκαλή, 23/11/2012
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Οι Tribal Tech υπήρξαν ένα συγκρότημα που έδειξε, την εποχή που έκαναν αρκετά κεφάλια να στρίβουν προς την κατεύθυνσή τους, ότι μπορούσαν να φέρουν κάτι νέο στην fusion σκηνή που ήδη τότε αναζητούσε τη νέα της γενιάς. Και το κατάφεραν. Ειδικά για περίπου μία δεκαετία θα μπορούσαν να θεωρηθούν ένα από τα πιο εμπορικά (ό,τι μπορεί αυτό να σημαίνει για το συγκεκριμένο είδος) ονόματα, αγαπητό τόσο για τις παικτικές όσο και για τις συνθετικές του αρετές. Η αλλαγή του αιώνα έφερε και το συγκρότημα προ του κορεσμού, οπότε και η εντεκάχρονη παύση ήρθε ως επιβεβλημένη, για να διακοπεί κι αυτή με τη σειρά της φέτος με το "X".

Λες και θέλει να θυμίσει με τον «χειρότερο» τρόπο την πιο τεχνοκρατική όψη της fusion, ο δίσκος ανοίγει με το "Mech X", ένα αρχικά σκληρό και δύσκολο κομμάτι που μόνο από κάποιο σημείο και μετά αποκαλύπτει τις μελωδικές αρετές του. Η συνέχεια με το "Got Faith 'N' Phat" θα μαλακώσει λίγο τον ήχο των Tribal Tech ενισχύοντας τις funk καταβολές του Scott Henderson και του Gary Willis (κιθάρα και μπάσο αντίστοιχα) χωρίς ποτέ να προδίδουν τα blues δαιμόνια. Ήδη από τα πρώτα τραγούδια και πολύ περισσότερο στη διάρκεια του "Time Lapse" αναδεικνύεται στα δικά μου αυτιά ένα δεδομένο που εντοπίζω καθ' όλη την ακρόαση του "X". Αποδεικνύεται ότι έλκομαι περισσότερο από την ομαδική δουλειά του συγκροτήματος, τα σημεία δηλαδή που όλοι μαζί υπηρετούν τη σύνθεση, και δευτερευόντως από τα σημεία πού δίνεται προσωπικός χρόνος στους Willis, Kinsey (πλήκτρα) και Covington (drums). Αντίθετα ο Scott Henderson (παραδόξως καθώς είναι ίσως το βαρύ πυροβολικό της τετράδας) είναι ο μόνος που κάποιες φορές κουράζει με υπέρμετρες τεχνικές ασκήσεις ταχύτητας που λοξοδρομούν της ουσίας. Λίγες φορές, βέβαια, γιατί όπως το υπέροχο "Anthem" και το συναισθηματικό, Jeff Beck-ικό "Palm Moon Pizza" αποδεικνύουν, όταν είναι λίγο πιο συγκρατημένος πιστοποιεί ότι είναι ακόμα σε φόρμα.

Στο πιο επιθετικό "Gravity" είναι τα άλλα μέλη του συγκροτήματος που λάμπουν στο χρόνο τους ενώ το bluesy "Working Blue" με τη συνομιλία πλήκτρων - κιθάρας και το επακόλουθο solo του μπάσου αφήνουν στον Henderson την τελική κλιμάκωση που έρχεται με συνετή μετριοπάθεια. Το φουτουριστικά ανατολίτικο άρωμα του "Ask Me A Question" αποτελεί μάλλον το πιο αδιάφορο σημείο του άλμπουμ, ενώ τα "Let's Get Swung" και "Corn Butter" δείχνουν να αποτελούν αυτοσχεδιαστικά jam με αφετηρία κλασικούς jazz και funk ρυθμούς αντίστοιχα, χωρίς όμως να ενθουσιάζουν.

Η εικόνα που μένει από το "X" είναι μεν θετική αλλά όχι εντυπωσιακή. Όλα τα στοιχεία που θα συνέθεταν ένα fusion διαμάντι βρίσκονται στο "X" αλλά σπάνια όλα μαζί σε ένα κομμάτι. Και αν η δεξιοτεχνία σε αυτό το επίπεδο των μουσικών είναι δεδομένη, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για την ένταξη αυτής σε ένα μουσικό έργο. Κι όμως οι Tribal Tech αποδεικνύουν ότι όπου διαφαίνεται συνθετική μελέτη σχεδόν αριστεύουν. Όπου αφήνουν το αποτέλεσμα στην «τύχη» του (λέγε με solo, αυτοσχεδιασμοί και jam) μοιράζουν τις στιγμές τους σε αυτές που αφορούν ένα ευρύτερο κοινό ή αποκλειστικά τους φανατικότερους του είδους.
  • SHARE
  • TWEET