Frank Carter & The Rattlesnakes

Κάποιες φορές η πρώτη εντύπωση είναι η πιο ακριβής. Σίγουρα δεν είναι ο κανόνας και για κάθε μία τέτοια περίπτωση θα βρεις τουλάχιστον μία ακριβώς αντίθετη. Ακόμα κι αν μιλάμε για ευθύ ροκ, εκείνο το συναίσθημα του να έχεις αποκωδικοποιήσει έναν δίσκο από την πρώτη ακρόαση σπανίζει· για καλό ή για κακό. Κοιτώντας από απόσταση, ο Frank Carter και οι Dean Richardson στις τρεις προηγούμενες κυκλοφορίες τους μπορεί να το πλησίασαν, αλλά ποτέ δεν το έφτασαν ακριβώς. Αυτό αλλάζει εδώ.

Η βάση του ήχου παραμένει η γνωστή. Τσιτωμένες κιθάρες, χορευτικοί ρυθμοί, φωνακλάδικες-αλλά-πιασάρικες γραμμές. Όσοι κρατούσαν ελπίδες για επιστροφή στις φασαριόζικες core-ish ημέρες του ντεμπούτου, ή ακόμα χειρότερα των Gallows, θα απογοητευθούν για ακόμα μία φορά. Οι μελωδίες είναι έτοιμες για ραδιόφωνα και η παραγωγή γυαλίζει απ' όπου κι αν την κοιτάξεις. Το κέφι και η πόζα δεν μειώνονται στιγμή. Ο προβολέας μένει κολλημένος στον τον κοκκινομάλλη μπροστάρη από το πρώτο ως το τελευταίο δευτερόλεπτο.

Οι μόνες περιπτώσεις που η συνταγή αλλάζει, είναι για τους εκλεκτούς προσκεκλημένους. Όχι ότι πρακτικά αυτό κρατάει για πολύ περισσότερο από μία-δυο στροφές ανά περίπτωση ή ότι μαζί με το δεύτερο μικρόφωνο προστίθεται κάποιο επιπλέον επίπεδο. Τα "Bang Bang" και "Off With His Head" λένε ό,τι έχουν σε μισή γραμμή δια στόματος Carter, Lynks και Cassyette. Το "My Town" ανάμεσά τους, με τη συμμετοχή του Joe Talbot, είναι ένα μικρό σύγχρονο punky όνειρο. Το υλικό είναι τόσο άμεσο, τόσο 4/4, τόσο χωρίς σάλτσες που δε σηκώνει παραξενιές.

Στα χαρτιά η απλότητα δεν μοιάζει καθόλου παράλογη. Σε τελική ανάλυση όμως είναι το στοιχείο που κρατάει το άλμπουμ από την απογείωση. Μέχρι να σκάσει ο Bobby Gillespie και τα πνευστά στο "Original Sin" δεν υπάρχει ουσιαστική πρόκληση. Οι ισορροπίες του "End Of Suffering" και του προκατόχου του απουσιάζουν εκκωφαντικά. Για την οργή του "Blossom" ούτε λόγος. Σε κάθε περίπτωση, φωνή και στυλ είναι ακόμα εδώ, ενώ κάμποσα από τα τραγούδια θα σκίζουν ζωντανά. Τι να κάνουμε που μας είχαν καλομάθει τα παλιόπαιδα.