The Jesus And Mary Chain

Μόνο αν πάρει την απόφαση κανείς να αναζητήσει την μουσική αλλά και διαπροσωπική ιστορία των The Jesus And Mary Chain θα βρεθεί σε θέση να αναφωνήσει «Ο Χριστός και η Παναγία». Φαίνεται όμως ότι τα αδέρφια Reid έχουν αφήσει προ πολλού πίσω τις διαφορές που τους χώρισαν με δραματικούς τρόπους στο παρελθόν εδώ και χρόνια. Το «ζέσταμα» ήρθε ήδη από το 2017 και το αγαπημένο πλέον, "Damage And Joy", ωστόσο, οι The Jesus And Mary Chain, κάθε άλλο παρά έχουν στερέψει από ιδέες και φρεσκάδα. Το "Glasgow Eyes", επιχειρεί και επιτυγχάνει με το παραπάνω να φέρει στο προσκήνιο τη νέα ματιά των θρύλων που έφεραν την pop μουσική σε επαφή με το noise στοιχείο, κάνοντας τον όρο shoegaze να μοιάζει παρωχημένος για να περιγράψει τα ηχητικά τους κατορθώματα.

Ήδη από την κυκλοφορία του "Jamcod", μίας συντομογραφίας δηλαδή του ονόματός τους και των αρχικών od που γνωρίζουμε πάνω-κάτω τι σημαίνουν, οι The Jesus And Mary Chain έδειξαν με κάθε τρόπο τον πραγματικό τους στόχο: μια ανθολογία νέων κομματιών, εμποτισμένη με όλα τα μουσικά στοιχεία που τους έχουν φέρει στο σημείο που είναι σήμερα. Ενοχλητικοί ήχοι και κιθάρες που ξεπηδούν άξαφνα σε ένα πλήρως μελωδικό κομμάτι - αυτό είναι οι The Jesus And Mary Chain, σε χτυπάνε πάντοτε εκεί που δεν το περιμένεις.

Η επίσημη κυκλοφορία του δίσκου, φέρνει μαζί της μια οροσειρά τραγουδιών που υψώνονται, το καθένα με το δικό του τρόπο, σε ύψη παράλληλα. Το "Glasgow Eyes" βρίθει από επιτυχίες με ρεφρέν, ευκολομνημόνευτες, χορευτικές για σκοτεινές ψυχές - τι να πει και το "Discoteque" - πάντοτε όμως, με καυστικό χιούμορ, όπως για παράδειγμα την δυσ-ωδή στην Αμερική που ψάλλει το "American Born" μόνο για να συναντήσουμε λίγο αργότερα το "The Eagles And The Beatles" που θα εξυμνήσει τη μουσική ιστορία που επηρέασε τους The Jesus And Mary Chain και στις δύο πλευρές της υφηλίου.

Στην κορυφή των σημαντικών τραγουδιών θα συναντήσουμε την εκπληκτική μελωδία του "Silver Strings", αλλά και το συγκινητικό "Second Of June", όπου στην πραγματικότητα θα μπορούσε να είναι το κομμάτι που θα έβαζες σε κάποιον να ακούσει αν σε ρωτούσε πως ακούγονται αυτοί οι The Jesus And Mary Chain - δεν είναι τυχαίο ότι εντός των στίχων, ακούγεται και το όνομα του συγκροτήματος, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί μνεία στην πολύκροτη ιστορία τους. Παράλληλα, η χιτάρα "Girl 71" θυμίζει πως θα μπορούσε να ήταν το "Psychocandy" αν δεν ήταν πνιγμένο στο distortion (χωρίς αυτό το τελευταίο φυσικά να είναι αρνητικό).

Δεν θα ήταν δίσκος The Jesus And ,Mary Chain ωστόσο, αν δεν υπήρχαν σημεία που βουλιάζουν πράγματι, στον θόρυβο. Προς τα τελειώματα της μουσικής με το "Hey Lou Reed" που βυθίζεται αργά στην ηχητική παράνοια χωρίς να το περιμένεις ιδιαίτερα σε ένα καταληκτικό κομμάτι. Ωστόσο, το πραγματικό αφιέρωμα στη noise ιστορία τους τη βρίσκουμε συμπυκνωμένη στο μεγαλοπρεπές "Pure Poor", με τον λιτό του στίχο, αφήνει τις κιθάρες να σε πονέσουν με τον δικό τους, μοναδικό τρόπο. Είναι πραγματικά αξιοσημείωτο πως ένα τόσο δύσκολο τραγούδι στη μέση ενός κατά τα άλλα δίσκου γεμάτου ενέργεια καταφέρνει να μην του δημιουργήσει κοιλιά.

Οι The Jesus And Mary Chain είναι εδώ, λες και δεν είχαν φύγει ποτέ. Διπλή απόδειξη του πόσο μεγάλο συγκρότημα είναι οι ζωντανές εμφανίσεις τους που παρακολουθήσαμε τόσο στην Αθήνα το 2022, όσο και πολύ προσφάτως στο κλείσιμο του φετινού Roadburn Festival όπου το "Glasgow Eyes" ζωντάνεψε και έδειξε την αξία του και πόσο live δίσκος είναι στην ουσία του, όπου τα αδέρφια από τη Σκωτία και οι τωρινοί τους συνοδοιπόροι μοιάζουν σαν να μην έχει περάσει χρόνος από πάνω τους σε επίπεδο απόδοσης, από το 80 μέχρι σήμερα. Συγκινητικοί The Jesus And Mary Chain, έτοιμοι να γεμίσουν τα καλοκαιρινά μας μελαγχολικά απογεύματα.

Bandcamp | Spotify