The Drin

Ομολογουμένως, δεν περίμενα οι The Drin να κυκλοφορήσουν τόσο γρήγορα νέο δίσκο. Το alt-rock σχήμα από το Ohio, μόλις πέρσυ είχε κυκλοφορήσει το τρίτο του full length, "Today My Friend, You Drunk The Venom", ένα από τα καλύτερα πειραματικά post-punk άλμπουμ της χρονιάς. Βέβαια, το συγκρότημα του Dylan McCartney, μόνο αδρανές δεν το λες. Το ‘Elude The Torch" κατέφθασε το καλοκαίρι, και μέχρι και τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, φιγουράρει στο μυαλό μου ως το απόλυτο καλειδοσκοπικό rock άλμπουμ που άκουσα φέτος.

Βέβαια, αυτό δεν λέει και πολλά, αλλά το νέο LP των Αμερικανών, δεν συνεχίζει απλώς το ιδιοφυές, ακατάτακτο, κολλάζ τους από υπο-ιδιώματα. Στα 46 λεπτά που διαρκεί, το "Elude The Torch" είναι μια, αισθητικά συμπαγής περιπλάνηση σε άδειους αυτοκινητόδρομους, βάλτους της επαρχίας, μολυσμένα δάση, κακόφημες γειτονιές, υπόγειες διαβάσεις και ταράτσες πολυκατοικιών. Τα δώδεκα κομμάτια του δίσκου μεταβαίνουν από acid rock/blues και indie folk, μέχρι kraut, industrial rock, post-punk, garage punk, και πάει λέγοντας. Σε κάθε του ηχητική στροφή όμως, το "Elude The Torch" είναι ένας οργιαστικός δίσκος που δεν λοξοδρομεί από το ισχυρό καλλιτεχνικό του όραμα.

Όπως συμβαίνει με κάθε δουλειά των The Drin, έτσι και εδώ, η χαρτογράφηση και καταγραφή των επιρροών της μπάντας είναι ελκυστική αλλά το νόημα βρίσκεται πέρα από αυτή. Από τους Pere Ubu και τους The Fall μέχρι τους Mission Of Burma, Happy Mondays, Oneida, The Men, και από τους σύγχρονους Total Control, Crime Of Passing, Straw Man Army και Poison Ruin μέχρι τους Spread Joy, Facs και πάει λέγοντας, το rock των The Drin είναι οργιαστικά πειραγμένο. Αναλογίσου μόνο, πως μέσα στο χάος του "Elude The Torch", διαστρεβλωμένα ακόρντα και πνευστά, δημιουργούν την αλληλουχία του ψαρωτικού "Persistence" με το "Δεν Είσαι Εντάξει", ένα ελληνόφωνο κομμάτι, που ακόμα δεν ξέρω πως με κάνει να νιώθω η ύπαρξή του.

Το "Elude The Torch" μοιάζει βγαλμένο από τα έγκατα του αμερικανικού underground, με αναλαμπές ιδιοφυίας όπως η γκρούβα του "Comb The Wreckage". Με κάθε ακρόαση όμως, αναδεικνύεται ως μια κυκλοφορία που ενώ αμφισβητεί κάθε περιχαράκωση, επιτυγχάνει, γοητευμένη από τις πιο περιθωριακές πηγές έμπνευσης, να συνθέσει ένα ζεστό, ζωντανό έργο. Το κακόφωνο "Scar Of Places" συνυπάρχει με τον southern gothic καλπασμό του εναρκτήριου "Bascinet", το αλά Townes Van Zandt folk του "Tomorrow’s Just Laughin’" με το Bad Seeds-ικό "Throw Your Earnings" . Στο φινάλε, υφίσταται το πολύχρωμο "No One Knows For Sure", που δίνει τη σκυτάλη στο δεύτερο μισό του, το ambient "Pratto Della Valle", συνθέτοντας ένα καταληκτικό δεκάλεπτο αντιθέσεων.

Οι The Drin, στην πιο πυρετώδη στιγμή τους, συνθέτουν τον πιο δαιδαλώδη και θαρραλέο τους δίσκο. Το "Elude The Torch", πέραν της εντυπωσιακής του πολυμορφίας, είναι και το άλμπουμ της μπάντας με τα πιο δουλεμένα της κομμάτια, απόρροια των ηχογραφήσεών του ως εξάδα, αντί για μια μονάδα με session-άδες μουσικούς. Οι The Drin, με το μέλλον άγνωστο μπροστά τους, επιστρέπουν στον άνεμο να τους παρασύρει σε νέες κατευθύνσεις. Από όπου περνάνε όμως, αφήνουν ένα ανεξίτηλο στίγμα. Τα πνευστά και οι συνειρμοί του "Tigers Cage", η πανταχού παρούσα προσήλωση στο ρυθμό λες και ακούς ένα πανκικο swing σχήμα, η άναρχη περιπλάνηση δίχως σκοπό αλλά με στόχο, συναποτελούν ένα από τα καλύτερα underground rock άλμπουμ που θα ακούσεις φέτος.

Bandcamp
Youtube