The Body

I've Seen All I Need To See

Thrill Jockey (2021)
Από τον Αντώνη Καλαμούτσο, 28/01/2021
Άγριες απολαύσεις κάτω από ωκεανούς θορύβου
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Δεν έχουν πια κάτι να αποδείξουν. Οι The Body έχουν καταφέρει, χρόνια τώρα, να αποτελούν μια δύναμη ακραίας πρωτοπορίας μέσα στον extreme metal χώρο, έχοντας ταυτόχρονα μυήσει πολύ κόσμο στα κακοτράχαλα μονοπάτια του noise. Και αφού επέδειξαν την ηχητική τους ευελιξία και πολυμορφία μέσα από ένα σωρό συνεργασίες, η αυγή του 2021 τους βρίσκει να επιστρέφουν στα βασικά και στον σκληρό πυρήνα του τί αντιπροσωπεύει το ντουέτο των Lee Buford και Chip King.

Το "I've Seen All I Need To See" είναι ένα άλμπουμ που δεν βασίζεται σχεδόν καθόλου σε συνεργασίες, με την εξαίρεση την αραιή χρήση σε φωνητικά και πιάνο των guests Chrissy Wolpert και Ben Eberle. Πέραν αυτών, το άλμπουμ σηματοδοτεί την αποδόμηση του ίδιου τους ήχου, με την εστίαση στα τύμπανα και τα υπέρβαρα riff και την ελαχιστοποίηση των ηλεκτρονικών στοιχείων. Θα έλεγε κανείς ότι ο θόρυβος είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής ξανά, αλλά αυτήν τη φορά δίνεται ιδιαίτερη σημασία στις δονήσεις του.

Σε σύμπνοια με τον μηχανικό ήχο Seth Manchester, το όλο project μοιάζει να εξερευνά τις χροιές και τις υφές του τιτάνιου ηχητικού τους distortion και τον τρομερό θόρυβο που παράγει η κιθάρα του King. Από αυτήν την άποψη, μοιάζουν σαν να λειτουργούν περισσότερο σαν drone μπάντα - πάω στοίχημα πως λάτρεψαν ηχητικά το "Life Metal" των Sunn O))) - δίνοντας μεγάλο χώρο και χρόνο στην ανάπτυξη των θεμάτων. Ο Buford χρησιμοποιεί ελάχιστα τα πιατίνια, αδειάζοντας τον χώρο από τις ψηλές συχνότητες για να τον προσφέρει στα riffs. Οι συνθέσεις ακούγονται απλούστερες, έχουν όμως μια αναντίρρητη δύναμη.

Με βάση την παραπάνω περιγραφή, θα πίστευε κανείς ότι στο άλμπουμ δεν συμβαίνουν πολλά πράγματα. Και όμως, ως εκ του θαύματος, οι φίλοι των The Body θα απολαύσουν οκτώ τραγούδια που διαθέτουν πολλά layers και εξαιρετικές λεπτομέρειες. Η ματζόρε αρμονία του "A Lament" είναι σαν την πεταλούδα κάτω από ένα τανκ. Το εφιαλτικό πιάνο του "The City Is Shelled", το τελείως sludge "Tied Up And Locked In", ο εμβατηριακός ρυθμός του "The Handle The Blade" είναι στιγμές που αποδεικνύουν τη συνθετική ευφυΐα και το αναπάντεχο βάθος αυτού του γκρουπ. Το "I've Seen All I Need To See" είναι γεμάτο από τέτοιες λεπτομέρειες.

Φυσικά, δεν πρέπει να παρεξηγηθούμε: πρόκειται για ένα άλμπουμ ενός σκληρού και σαδιστικού noise/sludge. Δεν θα γίνει φίλος σου αν δεν θελήσεις να ματώσεις αυτιά και καρδιά μαζί του. Αν όμως το επιλέξεις, οι ακροάσεις θα ξεδιαλύνουν το τοπίο και σταδιακά θα γευτείς μαζί του την εξερεύνηση αλλά και ένα συναίσθημα που είναι καθαρό και πλουσιοπάροχο. Κάτω από τα απόκοσμα ουρλιαχτά του King, κάτω από τον θόρυβο και τη δυστοπία, κρύβεται μια ματιά γήινη, ανθρώπινη, έως και ποιητική.

Οι The Body έχουν ξεκαθαρίσει ως τώρα ποιοι είναι μαζί τους. Οι φίλοι τους, αυτοί οι ανήσυχοι ακροατές που είναι προφανώς οι outsiders του extreme ήχου, δεν έχουν τίποτα να φοβούνται. Μπορούν να απολαύσουν ένα ακόμα πολύ ιδιαίτερο πειραματικό άλμπουμ από μια ηγετική δύναμη του χώρου, μία δουλειά που θα ανταμείψει πολύ περισσότερο απ' ότι αρχικά του φαίνεται. Άγριες απολαύσεις κρύβονται κάτω από τους ωκεανούς του θορύβου, οπλίσου με θάρρος και κάνε ένα βήμα εμπρός μαζί τους.

Bandcamp

  • SHARE
  • TWEET