Surya Kris Peters

The Hermit

Electric Magic (2016)
Από τον Σπύρο Κούκα, 27/06/2016
Ένα δημιούργημα για εκείνες τις ώρες που η μοναχικότητα αποτελεί επιλογή κάθαρσης
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Οι Samsara Blues Experiment αποτελούν μεγάλη μου αδυναμία, καθώς κατάφεραν μεμιάς να με συνταράξουν με το ασυναγώνιστο "Long Distance Trip", όπου τους έμπασε δυναμικά στο μουσικό χάρτη. Από τότε έχει κυλίσει πολύ νερό στο αυλάκι, με τους Βερολινέζους να έχουν να μας απασχολήσουν με νέα τους δουλειά από το 2013, διάστημα αδικαιολόγητο για την έως τότε παραγωγικότητά τους. Παρ’ όλα αυτά, ο mainman τους, Chris Peters, παρουσιάζεται άκρως δημιουργικός και σε αυτήν την ήσυχη, για το συγκρότημα, τριετία και με όχημα το solo project του, υπό την ονομασία Surya Kris Peters, εξερευνεί πτυχές της μουσικής του ταυτότητας που θάβονται κάτω από την fuzz-αριστή ψυχεδέλεια της βασικής του μπάντας.

Έτσι, το "The Hermit" αποτελεί ουσιαστικά μια συλλογή με επιλεγμένα κομμάτια από τα δύο digital άλμπουμ που έχει κυκλοφορήσει από τον Αύγουστο του '15 έως και σήμερα, με την ιδιαιτερότητα πως αποτελεί την πρώτη χειροπιαστή κυκλοφορία αυτού του project, κυκλοφορώντας σε περιορισμένο αριθμό βινυλίων.

Ουσιαστικά, ο δίσκος αποτελεί έναν φόρο τιμής στα μουσικά ακούσματα του Peters, τα οποία ίσα που ακουμπούν τις παρυφές του ευρύτερου rock χώρου. Καλλιτέχνες, όπως ο Mike Oldfield και οι πρωτοπόροι του krautrock, Popol Vuh, αλλά κυρίως οι Tangerine Dream, αποτελούν τις κυριότερες «ενδοσχολικές» επιρροές του άλμπουμ, μα ο ευρύτερος καμβάς του μοιάζει ανεξάντλητος. Ηχοτοπία που μυρίζουν Άπω Ανατολή, κατά τις διδαχές του Osamu Kitajima και του Ananda Shankar, μινιμαλιστικές drone δίνες και ένα ανεπαίσθητο blues vibe καταφέρνουν και διαπερνούν τα πιο ενδοσκοπικά τμήματα του ψυχισμού, προκαλώντας αβίαστα πνευματικές αναζητήσεις, συγχρόνως με μια αίσθηση αφαιρετικής απελευθέρωσης.

Δεν θα ήταν παράλογο να μιλήσουμε για την ύπαρξη καταφανών υφών soundrack-ικής προοπτικής στο άλμπουμ, καθώς παρουσιάζεται φτιαγμένο να ακούγεται συνολικά και επ’ ουδενί τμηματικά, μιας και οι δυναμικές του αναδεικνύονται πλήρως κατά την ολοκληρωτική, σχεδόν βιωματική, ακρόασή του. Έτσι, η προκεχωρημένη ποιητική του οπτική, καθοδηγούμενη από τη φεγγαρολουσμένη Μούσα, δημιουργεί ένα έργο ανεξάρτητο που, ενώ φλερτάρει με το τρωτό των νοσταλγικών αναμνήσεων, εν τέλει, καταφέρνει να αναδυθεί υπέρλαμπρο, μα ανθρώπινο, διεκδικώντας τη θέση που αξιωματικά του αρμόζει στη συνομοταξία των παραγνωρισμένων διαμαντιών.

Αναντίρρητα, το "The Hermit" μοιάζει προορισμένο να λατρευτεί από λίγους, όντας απαστράπτον αλλά δυσπρόσιτο, απαιτώντας την πλήρη και αναπόσπαστη προσοχή για να συλληφθεί η καινοφανής μοναδικότητα του. Ωστόσο, η αφαιρετική του αισθητική, συγχρόνως με τον πλούτο ιδεών που εσωκλείει, οδηγεί σε μονοπάτια πλέριας ακρότητας, καθιστώντας το ένα δημιούργημα για εκείνες τις ώρες που η μοναχικότητα αποτελεί επιλογή κάθαρσης.

Μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο το άλμπουμ, εδώ.

  • SHARE
  • TWEET