VLTIMAS

Όταν το 2019 οι VLTIMAS κυκλοφορούσαν το ντεμπούτο τους "Something Wicked Marches In" ομολογουμένως δεν περίμενα να παρουσιάσουν ένα τόσο συνεκτικό αποτέλεσμα. Η τριάδα των Blasphemer (Aura Noir, πρώην Mayhem), David Vincent (πρώην Morbid Angel) και Flo Mounier (Cryptopsy) δεν χρειάζεται συστάσεις. Προσθέστε και τον Ype Terwisscha Van Scheltinga (πρώην Dodecahedron) στο μπάσο πλέον, και η δισκογραφική επιστροφή του supergroup δεν θα μπορούσε να μην τραβήξει το ενδιαφέρον εκ νέου.

Το "Epic" δεν απομακρύνεται αισθητά από τον ήχο του προκατόχου του. Φυσικά όμως, λαμβάνοντας υπόψη και τη δημιουργικότητα των συντελεστών, τα 38 λεπτά του άλμπουμ παρουσιάζουν την απόπειρα των VLTIMAS να εξελιχθούν και να προεκτείνουν τα όρια του ήχου τους. Κατά βάση, οι εννέα συνθέσεις του άλμπουμ, μπορούν να χαρακτηριστούν ως «παραδουλεμένες» (sic). Από το κιθαριστικό σόλο του "Spoils Of War" που κλείνει το δίσκο, μέχρι την πεντακάθαρη παραγωγή που μετατρέπει ένα mid-tempo death metal άλμπουμ σε κάτι εύπεπτο ηχητικά, το "Epic" αποσκοπεί να προσεγγίσει ακροατήριο εκτός των όσων σε προδιαθέτει ο πρότερος δισκογραφικός βίος των μελών της μπάντας.

Οι VLTIMAS στο δεύτερο άλμπουμ τους δίνουν βάση στις ατμόσφαιρες, τα mid-tempo σημεία και τα μνημονικά μουσικά θέματα, δίχως να υποχωρούν τεχνικά. Οι Blasphemer και Mounier συνεχίζουν να αφήνουν το αποτύπωμά τους συνθετικά, ειδικά ο πρώτος με το αναγνωρίσιμο riffing του, αλλά, με την συνθετική διαδικασία αυτή τη φορά να είναι πιο συλλογική, οφείλω να ομολογήσω πως οι σχετικές Morbid Angel-ικές αναφορές (π.χ. στο "Exercitus Irae"), ακόμα και του δίσκου - εκτρώματος, είναι παρούσες. Έτσι, με τις ερμηνείες του Vincent να βρίσκονται σε πρώτο πλάνο, η θεατρικότητα και η blackened αύρα δίνουν στο δίσκο μια εντόνως πιο πομπώδη χροιά. Έτσι, οι VLTIMAS με κομμάτια όπως το "Mephisto Manifesto" ή το "Miserere" πατάνε πάνω στο «γκελ» που είχε κάνει το "Monolilith" πριν πέντε χρόνια και στρέφονται καλλιτεχνικά προς αυτή την κατεύθυνση.

Το "Epic" όμως, πέραν της όποιας υπερανάλυσης ή επιτήδευσης μπορεί να το χαρακτηρίζει, παραμένει ένα αυθεντικά απολαυστικό άκουσμα. Περιλαμβάνει τραγούδια όπως το ευθύ "Scorcher" που, εξαιρώντας το hook, το θαυμάζεις για το συνθετικό του σκελετό, ή το "Invictus" που βουτάει σε μαυρομεταλλικά δυσαρμονικά νερά και υπενθυμίζει την ακρότητα που χαρακτηρίζει το σχήμα. Συνεπώς, όποιες και αν είναι οι στοχεύσεις του Vincent πλέον μουσικά, και με τον Blasphemer να «ξεδίνει» στο χάος με τους RuiM, οι VLTIMAS παραμένουν ένα ενδιαφέρον «πείραμα» που βρίσκει την ταυτότητα και τη θέση που αποζητά στο σύγχρονο ακραίο ηχητικό στερέωμα.

Με την πρώτη εμφάνισή τους - release show στα μέρη μας να αναμένεται με ενδιαφέρον στο τέλος του μήνα, οι VLTIMAS επανέρχονται δισκογραφικά με ένα άλμπουμ ικανό να δημιουργήσει ποικίλες εντυπώσεις. Επαγγελματισμός και τεχνική κατάρτηση συνδυάζονται με καλλιτεχνικό όραμα, αν και χωρίς υπερβάσεις, για ένα άλμπουμ που, όπως υποδηλώνει και το "Nature’s Fangs" με κάθε άκουσμα, μπορεί να ισορροπήσει ανάμεσα στο σκοτάδι και την ευθύτητα. Οι VLTIMAS στο "Epic" παρουσιάζονται ανανεωμένοι, αφήνοντας υποσχέσεις και επιβεβαιώνοντας πως δεν είναι μόνο τα ονόματα στη μαρκίζα που παίζουν μπάλα, αλλά και τα τραγούδια, παρά τις όποιες ενστάσεις. Για το εξώφυλλο δεν μίλησα, αλλά με τα playoffs της Super League σε εξέλιξη, επιφυλάσσομαι μην πεταχθεί η μπάλα στην κερκίδα. Καλές ακροάσεις.

Bandcamp