Tori Amos

American Doll Posse

Columbia (2007)
Από τον Κωστή Αγραφιώτη, 01/06/2007
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ο νέος δίσκος της Tori Amos ανήκει σε μία μάλλον σπάνια, για τις μέρες μας, κατηγορία: Αυτή των νέων δίσκων που ακούς μία φορά και μετά θέλεις να ακούσεις ξανά και ξανά και ξανά, μέχρι να έρθει η ώρα να πας στη δουλειά, στο μάθημα, στο ραντεβού ή όπου αλλού. 23 τραγούδια, συνολικής διάρκειας 78 λεπτών και 42 δευτερολέπτων, συνθέτουν το, μέχρι στιγμής, πιο πολυσύνθετο, συναισθηματικό και εμπνευσμένο μουσικό μωσαϊκό της χρονιάς.

Από εκεί που μας άφησε το "Aerial" της Kate Bush, αποφάσισε να συνεχίσει η Αμερικανίδα συνθέτρια/ ερμηνεύτρια/ πιανίστρια. Οδηγούμενο από το πιάνο και την «αθεράπευτα» sexy φωνή της, το "American Doll Posse" ακολουθεί κατά πόδας σε ποιότητα τις σημαντικότερες κυκλοφορίες της Tori, αλλά παράλληλα διαφέρει από αυτές στο ότι είναι ίσως το πιο «δυνατό» της άλμπουμ. Οι κιθάρες και τα τύμπανα κάνουν αισθητή την παρουσία τους, συντελώντας σε έναν πιο «εναλλακτικό» ήχο. Παρά τη γενικότερη pop art αισθητική του δίσκου, δεν είναι λίγες οι στιγμές που η Amos φλερτάρει έντονα με τη jazz και το rock, ενώ στα πλαίσια του ακομπλεξάριστου πειραματισμού της, δεν «κωλώνει» να αγγίξει ακόμα και μουσικές όπως για παράδειγμα η παραδοσιακή μουσική της Σικελίας (βλ. "Velvet Revolution")…

Η μεγαλύτερη πρωτοτυπία του δίσκου πάντως έγκειται στο τρόπο με τον οποίο σκέφτηκε η Amos να παρουσιάσει το στιχουργικό περιεχόμενο αυτού. Εμπνευσμένη από τις Θεές της ελληνικής μυθολογίας, δημιούργησε 4 διαφορετικούς θηλυκούς χαρακτήρες, οι οποίοι, μαζί με την ίδια, παρουσιάζουν και από μία θεματική ενότητα. Ο ένας χαρακτήρας δηλαδή ασχολείται με την πολιτική, ο άλλος με τις απογοητεύσεις της ζωής κ.ο.κ.

Το "American Doll Posse" έχει ήδη θέσει υποψηφιότητα για μία από τις θέσεις στην πεντάδα των δίσκων της χρονιάς. Απλά και ωραία. Αγοράστε το και αφεθείτε στη μαγεία του…

  • SHARE
  • TWEET