Sunn O))) & Boris

Altar

Southern Lord (2006)
24/11/2006
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Καταστροφή, πόνος και οδύνη είναι τα συναισθήματα που πηγάζουν από τη συνεργασία των δύο γιγάντων της πειραματικής σκηνής. Οι Sunn O))) "τζαμάρουν" με τους Boris και παραδίδουν μαθήματα του πως να δημιουργήσεις τον ιδανικό drone δίσκο. Το έργο αυτό περιέχει στοιχεία από διάφορα είδη μουσικής, καθώς αν αναμίξετε doom, drone, ambient και noise έχετε το αποτέλεσμα. Η συνεργασία αυτή κατά την γνώμη μου είναι από τις καλύτερες δουλειές που έχω ακούσει από τα εν λόγω συγκροτήματα. Οι guest εμφανίσεις των Jesse Sykes (Jesse Sykes and the Sweet Hereafter), Kim Thayil (Soundgarden), Joe Preston (Earth, Thrones, Melvins, High On Fire) και η μικρή συνεισφορά άλλων, βοηθούν στην τελειοποίηση του αποτελέσματος της σύμπραξης των δύο αυτών συγκροτημάτων...

Η ατμόσφαιρα άλλες φορές είναι πιο σάπια και από τους πιο αργόσυρτους doom ρυθμούς όπως στα "Etna" (στο οποίο ακούς κάποιους ρυθμούς που σου δίνουν την αίσθηση του "τζαμαρίσματος" και του αυτοσχεδιασμού) και "N. L. T." (ίσως το πιο ambient κομμάτι του δίσκου) και άλλες φορές είναι απλά μελαγχολική, όπως στο "The Sinking Belle (Blue Sheep)". Στο εν λόγω κομμάτι βοηθούν πολύ και τα φωνητικά στο συναίσθημα μιας ατμόσφαιρας μελαγχολικής μεν, αλλά και "ελαφριάς" δε. Υπάρχει κατά έναν τρόπο και μια μερίδα αισιοδοξίας στο δίσκο όσον αφορά τις μελωδίες του. Είναι καλό αυτό καθώς έτσι υπάρχει μία ισορροπία μεταξύ των διάφορων επιρροών που τα δύο αυτά μεγάλα γκρουπ έχουν συμπεριλάβει στο δημιούργημά τους. Παρόλα αυτά μην περιμένετε να ακούσετε πολλά φωνητικά στο "Altar". Χρησιμοποιούνται μόνο όπου πρέπει...

Έκπληξη μου προκάλεσε το "Akuma No Kuma" που έχει όργανα και μελωδίες που νομίζεις ότι τα πήραν από κάποιο εμβατήριο! Τα ελάχιστα φωνητικά στο "Fried Eagle Mind" σε παραπέμπουν πάλι σε ένα ελαφρύ κλίμα αλλά σε συνδυασμό με τα "παράσιτα", που είναι σίγουρα στοιχεία της noise κουλτούρας, σου δίνουν ακριβώς την εντύπωση που εκφράζει ο τίτλος του τραγουδιού, δηλαδή σαν να σου "ψήνεται" το μυαλό. Ο δίσκος κλείνει με το 15λεπτο "Blood Swamp", που σε παραπέμπει σε μία "βαλτώδη" ατμόσφαιρα ambient / drone χαρακτήρα και σε αφήνει με το παράπονο ότι τα 54 λεπτά διάρκειας του δίσκου σου φάνηκαν δυστυχώς λίγα...

Θεωρώ το δίσκο αυτό ως ένα διαμάντι που προστέθηκε στη συλλογή μου. Είναι ένα εξαιρετικό δείγμα των δυνατοτήτων αυτών των δύο συγκροτημάτων που δεν είναι όμως για όλες τις ώρες. Πρέπει να έχεις την κατάλληλη διάθεση για να το εμπεδώσεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αν δεν ακούτε drone / doom / noise / ambient και γενικά πειραματικά υβρίδια αυτών των ειδών, το πιο πιθανό είναι να θεωρήσετε το "Altar" ως ένα θορυβώδες μίγμα ανούσιων ήχων. Με λίγα λόγια, είναι δύσκολο έως απίθανο να σας αρέσει. Θεωρήστε το όμως σίγουρα μια απαραίτητη προσθήκη στη δισκοθήκη των οπαδών του είδους...

  • SHARE
  • TWEET