Staind

Πάει μια δεκαετία από τότε που το ευρύ κοινό ήρθε σε επαφή με τους Staind. Ήταν μια εποχή που ο τότε μοντέρνος αμερικάνικος rock ήχος ζούσε μεγάλες στιγμές στα charts με μπάντες όπως οι Nickelback, οι 3 Doors Down και οι Creed. Ένα σχετικό αντίκτυπο υπήρξε και στην Ελλάδα, κυρίως υπό τη μορφή μεμονωμένων κομματιών ("How You Remind Me"), αν και ποτέ το μουσικό DNA του Έλληνα δεν ευθυγραμμίστηκε με το συγκεκριμένο ήχο. Οι Staind είναι μια μπάντα που εκείνη την εποχή αν και φαινομενικά έμοιαζε με τις προαναφερθείσες, εν τούτοις επρόκειτο για ένα διαφορετικό συγκρότημα με πιο σκληρές καταβολές που, δοθείσης της ευκαιρίας που παρείχε το κλίμα, είχε ελαφρύνει κάπως τον ήχο και το προφίλ του με αποτέλεσμα το άλμπουμ "Break The Cycle" να γίνει ευρέως γνωστό και εμπορικά επιτυχημένο.

Το "Break The Cycle" αποδείχθηκε και μπούσουλας για το συγκρότημα, καθώς οι επόμενες κυκλοφορίες των Staind ακολούθησαν τον ίδιο δρόμο με το συγκεκριμένο άλμπουμ, όντας δηλαδή δουλειές με αρκετά εμπορικές προοπτικές, οργισμένες στιχουργικά μα όχι και μουσικά. Κάτι παρόμοιο ίσως περιμέναμε και στο έβδομο και ομώνυμο άλμπουμ των Staind, όμως το συγκρότημα, σε μια εποχή που οι μετοχές του στο μουσικό χρηματιστήριο έχουν πέσει σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία, επιχειρεί μια προσεκτική επιστροφή στις ρίζες του. Προσεκτική, ναι, γιατί μπορεί μεν οι κιθάρες να σκληραίνουν και ο τραγουδιστής Aaron Lewis μετά από καιρό να δοκιμάζει τα όρια του λαρυγγιού του, αλλά με μέτρο πάντα για να μην αποθαρρυνθούν οι πιο «εύκολοι» ακροατές της μπάντας.

Το εγχείρημα των Staind για ένα πιο δυναμικό άλμπουμ που θα στηρίζεται σε πιο heavy συνθέσεις και σε λιγότερες μελωδικές στιγμές έχει θετικό αποτέλεσμα τελικώς. Χωρίς να παρουσιάζει κάτι το καινοτόμο, χωρίς καν να έχει ένα χαρακτηριστικό hit, καταφέρνει να είναι ένα καλό σύνολο τραγουδιών, μια σαφώς πιο προσεγμένη προσπάθεια σε σχέση με τα δύο προηγούμενα άλμπουμ τους, "Chapter V" και "The Illusion Of Progress". Ξεχωρίζουν ως καλύτερες στιγμές τα "Not Again", "Failing" (με σαφείς επιρροές από Alice In Chains), "Now" ενώ δε θα μπορούσε να λείπει και μια έστω αμιγώς ήρεμη στιγμή όπως το "Something To Remind You" που, ενώ σε άλλα άλμπουμ θα ήταν πιο «φωταγωγημένο», εδώ κρατάει πιο δεύτερο ρόλο.

Η αλλαγή που επιχείρησαν οι Staind στον ήχο τους στο συγκεκριμένο άλμπουμ σίγουρα θα τους κοστίσει σε fans και airplay, είναι όμως ένα βήμα που θεωρώ πως θα τους είχε ευνοήσει περισσότερο καλλιτεχνικά αν το είχαν κάνει πιο σύντομα μετά το "Break The Cycle" και όχι να περιμένουν δέκα χρόνια. Καλώς ή κακώς, βλέποντας τους Staind από την εμπορική τους πλευρά, σε αρκετό κόσμο πέρασαν λανθασμένα ως ένα group πιο κοντινό στους Nickelback, ενώ δεν είναι και πλέον αυτό μάλλον είναι αργά για να διορθωθεί.