Sleepytime Gorilla Museum

Σίγουρα πρέπει να παραδεχτούμε ότι αυτή η αριστερή οπτική είναι που πάντα κάνει τη διαφορά, που βοηθάει τα πάντα να κάνουν ένα βήμα πιο μπροστά. Λέγοντας αριστερή δεν εννοώ την πολιτική υπόσταση του όλου πράγματος, αλλά την προσπάθεια δημιουργίας και καλλιτεχνικής έκφρασης με βάση το μη αποδεκτό από τους πολλούς.

Κάτι τέτοιο προσπαθούν να κάνουν και αυτοί εδώ, για τους οποίους δεν κατάφερα να βρω και πάρα πολλές πληροφορίες, καθώς το site τους (αξίζει να μπείτε μόνο για να δείτε κάποια φωτογραφία τους) γράφει κάτι ακαταλαβίστικα αντί της ιστορίας τους, το μόνο που μου μένει είναι το ότι κάποια από τα όργανα που χρησιμοποιούν τα φτιάχνουν μόνοι τους κι ότι υπάρχουν από το 1999.

Τώρα τι μουσική παίζουν οι Sleepytime Gorilla Museum; Δύσκολο αυτό, πολύ δύσκολο. Η μοναδική ταμπέλα που τους χωράει μάλλον είναι αυτή του avant garde, και για να βοηθήσω λίγο παραπάνω φανταστείτε κάτι μεταξύ του πρώτου δίσκου των Fantomas και του "Disco Volante" των Mr. Bungle. Δεν ξέρω πόσοι από εσάς γουστάρετε αυτού του είδους τα ακούσματα και αμφιβάλω αν υπάρχει κάποιος εκεί έξω που να ακούσει αυτόν εδώ το δίσκο και να μπορέσει να συγκρατήσει κάτι, μια μελώδια ή κάποιο καλό παίξιμο.

Έχει τύχει ποτέ να πάτε πιο νωρίς σε μια συναυλία και να πέσετε πάνω στην ώρα που ο ηχολήπτης ζητάει από τους μουσικούς να παίξουν κανα-δυο παράξενα ακόρντα, ο ντράμερ χτυπάει από δυο-τρεις φορές το κάθε κομμάτι του σετ του και ο τραγουδιστής επαναλαμβάνει κάποιες φράσεις στο μικρόφωνο για να ρυθμιστεί ο ήχος του γκρουπ; Αν ναι, κάντε τα όλα αυτά 6λεπτά και 9λεπτά "τραγούδια" και θα βρείτε πως ακούγεται στα αυτιά μου η μουσική των Sleepytime Gorilla Museum.

Θεωρώ τον εαυτό μου ήρωα που κατάφερε να ακούσει το "Grand Opening And Closing!" ολόκληρο έστω και μια φορά και μη σας φαίνεται παράξενο, γιατί τούτο εδώ το αριστούργημα καταντάει σε σημεία εκνευριστικό. Όσοι από εσάς είστε οπαδοί των κυκλοφοριών με τις οπoίες ασχολείται κατά καιρούς ο Mike Patton επενδύστε, οι υπόλοιποι μακρία.