Doom:Vs

Dead Words Speak

Firebox (2008)
17/02/2009
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Καταθλιπτική ατμόσφαιρα, ασφυκτικές μελωδίες, πεσιμισμός. Αν και το εξώφυλλο, με τη νεκρική φιγούρα να αχνοφαίνεται στο σκοτάδι, σε παραπέμπει στο να κρατήσεις το στόμα σου κλειστό και να πάρεις το μυστικό μαζί σου στον τάφο, ο κόμπος έχει ανέβει εδώ και καιρό στο πάνω μέρος του φάρυγγα, η γλώσσα σου αντιστέκεται σθεναρά, αλλά και οι δυο ξέρουμε πως ήρθε η ώρα να τον ξεράσεις. Μαζί του, οι πρώτες λέξεις που θα φτάσουν στα χείλη σου είναι: ατελείωτη παγωμένη μελαγχολία.

Κάποια πράγματα είναι «βαριά» να τα αντέξεις - βαριά, όπως λέμε χειμώνας, κενό, μοναξιά. Η μουσική των Σουηδών Doom:Vs ήρθε η ώρα να συγκαταλεχθεί σε αυτά. Σκοτεινή, μαρτυρική και ομιχλώδης, δε σου κρύβει από τις πρώτες κιόλας νότες τη διάθεσή της να σε παρασύρει στα βαλτώδη νερά του απόκοσμου είναι σου, να σε τραβήξει από τα μαλλιά στα πιο σκοτεινά σου όνειρα και να σε βάλει να τα φας με το φτυάρι. Το "Dead Words Speak" απαιτεί γερό στομάχι. Δεν είναι άκουσμα για να περάσεις καλά - το αντίθετο, αλλά με την καλή έννοια. Αν είσαι στο χείλος της κατάθλιψης όμως, καλά θα κάνεις να το ξεχάσεις και να του γυρίσεις ευγενικά την πλάτη - δεν είναι τύπος που θα σε παρεξηγήσει.

Υπεύθυνος ο Johan Ericson, κιθαρίστας των πρωτομαρτύρων Draconian, και όποιος βιαστεί να πει «ναι, ξέρω», δεν ξέρει τίποτα. Ανάμιξε μια γερή δόση από Shape Of Despair, τις θεμελιώδεις σταγόνες από My Dying Bride, την ονειρική φαυλότητα των Opeth, τα ξόρκια των Mourning Beloveth, για να δέσει η συνταγή, κι έχεις μπροστά σου 6 μαρτυρικά κομμάτια, με μικρότερη διάρκεια αυτή των επτά λεπτών (για τη μεγαλύτερη, στο κρατάω έκπληξη), μεστές και ασήκωτες κιθάρες, καθάρια παραγωγή και μια φωνή που μεταμορφώνεται από βλοσυρό δράκο σε μελαγχολικό κύκνο και τούμπαλιν. Το funeral doom στοιχείο είναι διάχυτο και στα 50 λεπτά του cd κι αν δεν αντέχεις, μη μπεις στον κόπο να το προσπαθήσεις.

Αντ' αυτού, σου αφιερώνω την εισαγωγή του "Leaden Winged Burden": τρεις νότες είναι αρκετές να στοιχειώσουν το σκοτεινό κενό του μυαλού σου και να γίνουν μεμιάς το soundtrack του χειρότερού σου εφιάλτη, όπου θα διαδραματίζονται έργα και ημέραι από τις ιστορίες του «Βασιλιά με τα Κίτρινα» του Ρ. Τσέιμπερς, με πρωταγωνιστή εσένα φυσικά. Περαστικά μας!

  • SHARE
  • TWEET