Skylark

Με τέτοιες κυκλοφορίες είναι να τους κατηγορείς τους πολέμιους του Ιταλικού power metal; Η μπάντα του πληκτρά Eddy Antonini θα περίμενες ότι μετά από πέντε κυκλοφορίες θα ωρίμαζε έστω και ελάχιστα. Αντιθέτως το "Wings" είναι ίσως η πιο αφελής δουλειά τους. Το άλμπουμ είναι κακόγουστα χαζοχαρούμενο. Έχει μία ατέλειωτη χαρά αλλά δοσμένη τόσο άτεχνα που θα προτιμούσα να ακούσω τα Στρουμφάκια να παίζουν metal παρά αυτό.

Προς Θεού δεν είμαι υποστηρικτής του "κακού" στο metal. Κάθε άλλο, λατρεύω την αισιόδοξη και "ανυψωτική" μουσική που δημιουργούν μπάντες όπως οι Angra για παράδειγμα. Δυστυχώς οι Skylark δεν διαθέτουν ούτε ένα μικρό ποσοστό της έμπνευσης των ταλαντούχων Βραζιλιάνων και μας παρουσιάζουν εδώ μία μετριότατη κυκλοφορία τρελής χαράς. Η κακογουστιά δεν έχει όριο. Τα πλήκτρα είναι κάκιστα τόσο στο παίξιμο όσο και στον ήχο, ο οποίος πέρα από το ότι είναι πολύ μπροστά στη μίξη, είναι και τόσο φτηνιάρικος και πλαστικός που κάνει τα midi files να μοιάζουν με ηχογραφήσεις ορχήστρας στο Μέγαρο Μουσικής.

Μιλώντας για τη μίξη, η παραγωγή είναι μετριότατη με την κιθάρα να ακούγεται υπερβολικά λεπτή. Η μπάντα νομίζω ότι είναι φτιαγμένη μόνο για να εντυπωσιάζουν τις φιλενάδες τους και αυτό το φανερώνουν και οι πολλές και απαράδεκτες μπαλάντες όπως το "A Stupid Song" (όνομα και πράμα) καθώς και το "Summer Of 2001". Νομίζω ότι το album δεν θα αρέσει ούτε στα ερωτευμένα 13άχρονα στα οποία απευθύνεται.