Sinai Beach

Sinai Beach. Πέντε παιδιά από την Καλιφόρνια. Η αλήθεια είναι ότι προβληματίστηκα αρκετά όταν άκουσα για πρώτη φορά αυτό το άλμπουμ. Και αυτό συνέβη γιατί δεν είναι ούτε κακοί, ούτε όμως και κάτι το ξεχωριστό. Έτσι, χρειάστηκε να το ακούσω αρκετές φορές, ξανά και ξανά.

Metalcore σκληρός ήχος, με δυνατά φωνητικά, σε σημείο που νομίζει κανείς ότι ο τύπος κρύβει πολύ θυμό μέσα του, καταπληκτικό μπάσο, riffs που αγγίζουν όλο το φάσμα του new school hardcore έως το πιο κλασσικό hardcore και, δυστυχώς, στίχοι που δε μας λένε τίποτα το καινούριο: It's just skin against skin... My life is over... Now life has ended... και άλλα τέτοια.

Εννοείται ότι όσοι ακούνε Slipknot, Staind, ακόμη και Godsmack και System Of A Down θα τους λατρέψουν, μην περιμένουν όμως ότι θα ακούσουν κάτι το διαφορετικό. Μία από τα ίδια, δυστυχώς. Φωνητικά που έχουμε ξανακούσει, αν και υστερούν λίγο στα μελωδικά μέρη, κιθάρες που έχουμε ξανακούσει και μια καταιγίδα drums και μπάσου. Αυτό πρέπει να το παραδεχτούμε, Jeff στο μπάσο και Mike Dunlap στα τύμπανα "τα σπάνε" και φαίνεται ότι το γουστάρουνε κιόλας.

Καλύτερες στιγμές το "True/False" με ένα πολύ πιασάρικο riffάκι και το "When Breath Escapes", το ομώνυμο κομμάτι του άλμπουμ όπου όλη η οργή ξεδιπλώνεται με αρκετά ευχάριστο τρόπο. Άλμπουμ μόλις τριάντα λεπτών σε διάρκεια - παραπάνω πιστεύω ότι θα είχαμε απλά επαναλήψεις... Άντε παιδιά, περιμένουμε και καλύτερα...