Sangre De Muerdago

Την αυτόνομη περιοχή της Γαλικίας, στα βορειοδυτικά της Ισπανίας, ξέρει κανείς πως μεγάλα βουνά την περιστοιχίζουν μέχρι εκεί που συναντάει τον ωκεανό. Πανάρχαιες μεγαλιθικές κατασκευές βρίσκονται παντού κοντά στις παραλίες, δεν υπάρχει κυρίαρχη πόλη σε όλη την περιοχή και ο O Pai Miño, δηλαδή ο πατέρας Miño, είναι ο ποταμός που την διασχίζει. Ξέρει επίσης κανείς πως, εδώ και 15 χρόνια, κανείς δεν τραγουδάει την folk της Γαλικίας όπως οι Sangre De Muerdago.

Για τους μη-εξοικειωμένους με την μουσική αυτού του πολύ ιδιαίτερου σχήματος, θα μπορούσα να την περιγράψω ως μια παραμυθένια και γλυκόπικρη ακουστική μουσική που κουβαλάει τον ρομαντικό αέρα αλλοτινών εποχών και τεχνοτροπιών που κρατάνε από τις μεσαιωνικές παραδόσεις της Ευρώπης. Οι ίδιοι αποκαλούν το στυλ τους forest folk. Αν έχεις ακούσει τον ίδιο όρο από βορειοευρωπαϊκές ή βρετανικές μπάντες, ας πω εδώ ότι, προφανώς, τα δάση της Γαλικίας δεν είναι τόσο σκοτεινά ή γκρίζα. Από την μουσική ξεπετάγονται αποχρώσεις του πορφυρού, σαν να βρισκόμαστε σε ένα ακίνητο δειλινό.

Όμορφες και μεθυστικές μελωδίες ξεχύνονται από τα ηχεία, επιθυμώντας να σε παρασύρουν μέσα στις μαγικές τους ιστορίες. Το "O Vento Que Lambe As Miñas Feridas", έκτο studio άλμπουμ του γκρουπ, συνεχίζει ακριβώς από εκεί που κατέληξε το θαυμάσιο "Xuntas" του 2020. Το στυλ τους είναι πυκνό, χωρίς παύσεις, με ονειρικές ενορχηστρώσεις που καθοδηγούνται από την κλασική κιθάρα, το φλάουτο, την βιόλα, την nyckelharpa, το hurdy gurdy και τις γλυκές φωνές του Pablo Ursusson και των συνοδοιπόρων του. Είναι κρίμα αν δεν καταλαβαίνεις την γλώσσα που τραγουδούν, φαίνεται όμως ότι αφού μας ξέβρασε όλους η ίδια Βαβέλ, τα νοήματα είναι εκεί, εύγλωττα και κατανοητά. Εξάλλου, ο τίτλος του άλμπουμ και μόνο - ο άνεμος που γλύφει τις πληγές μου - μάλλον τα λέει όλα.

Αν κάτι μου λείπει στο άλμπουμ είναι ο ρυθμός, αφού τα κρουστά όργανα είναι λίγα. Όταν εμφανίζονται στο υπέροχο "Galska", η κέλτικη πολυρυθμία είναι ικανή να σε σαγηνεύσει. Εδώ, για λίγο, η μουσική γίνεται χορευτική, πριν επιστρέψει στις παραμυθένιες της ονειροπολήσεις. Εξάλλου, παρά τον πλούτο των μελωδιών - και την εμφανή αγάπη και γνώση που κρύβεται από πίσω τους - οι Sangre De Muerdago γράφουν μουσική που αποσκοπεί αποκλειστικά στο συναίσθημα. Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα. Εκεί, στην ανάδειξη του συναισθήματος, κρύβονται και οι καλές, οι θεραπευτικές της ιδιότητες. Νομίζω οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση προς αυτήν την μπάντα είναι ατυχής και ελλιπής.

Ίσως δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αυτές τις μέρες οι Sangre De Muerdago ήταν οι artists in residence στο Roadburn 2023. Δεν πιστεύω πως αυτή η τιμητική θέση ήρθε επειδή ο Ursusson εξαργυρώνει το παρελθόν του με το κλασικό neocrust σχήμα των Ekkaia. Αντίθετα, νιώθω ότι ανταμείβονται για τις εικονοπλαστικές και αφηγηματικές ιδιότητες της μουσικής τους, ιδιότητες που είναι εμφανείς σε κάθε δευτερόλεπτο (και) του νέου τους άλμπουμ. Και λίγο πριν η μουσική σβήσει, στο παραδοσιακό "Eu Chorei, Chorei", νιώθουμε ξανά ότι το μακρινό παρελθόν βρίσκεται ακόμα μπροστά μας.

Bandcamp