Rob Zombie

Venomous Rat Regeneration Vendor

Universal (2013)
Από τον Παναγιώτη Λουκά, 14/05/2013
«To Zombie αναστήθηκε μετά από 15 χρόνια μουσικής μετριότητας»
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;
Δεν κρύβω ότι είχα σχεδόν ξεγράψει μουσικά τον Rob Zombie. Οι τελευταίες του δουλειές ήταν από μέτριες μέχρι απογοητευτικές και ειδικά όταν είδα ότι μαζί με δίσκο έχει έτοιμη και την νέα του ταινία, "The Lords Of Salem", φαντάστηκα ότι θα ξεπέταξε τον δίσκο και θα αφοσιώθηκε στην ταινία. Το "Venomous Rat Regeneration Vendor" το άκουσα την περίοδο του Πάσχα και η πρώτη αυθόρμητη σκέψη που έκανα ήταν «Ανάσταση». Το έχω γράψει και παλιότερα ότι οι συνεργάτες / μουσικοί (Ginger Fish - drums, John 5 - guitar, Piggy D - bass) που έχει μαζί του ο Rob Zombie είναι από τους καλύτερους στον χώρο και το θέμα ήταν ο ίδιος ο Zombie το πότε θα καθόταν να ασχοληθεί σοβαρά με το μουσικό κομμάτι.

Η μουσική που παίζει και γενικότερα η φόρμουλα που ακολουθεί είναι απλή: mid tempo τραγούδια με μια δόση χορευτική, τραγούδια που μιλάνε για τέρατα και όλα αυτά με την χαρακτηριστική φωνή του Zombie. Και στο "Venomous Rat Regeneration Vendor" τα έχεις όλα αυτά. Θα ξεκινήσω ανάποδα και θα πω ότι ακόμα και τη διασκευή στο "We're An American Band" την έχει φέρει στα μέτρα του όποτε καταλαβαίνετε τι έχει πετύχει στα δικά του τραγούδια. Εάν δεν είχε και το κόλλημα με τους μεγάλους τίτλους όπως το "Ging Gang Gong De Do Gong De Laga Raga" θα ήταν ακόμα καλύτερα! Το πρώτο single, "Dead City Radio Αnd Τhe New Gods Οf Supertown", παραδόξως είναι και η σύνθεση που μου άρεσε λιγότερο καθώς ο τρόπος που ερμηνεύει ο Zombie είναι εκνευριστικός αφού η φωνή του καλύπτει τη μουσική. Εάν όμως ακούσεις επόμενα τραγούδια όπως το "Behold, Τhe Pretty Filthy Creatures!" ή το "Rock Αnd Roll (In Α Black Hole)", η φωνή του εκεί δένει όμορφα με τον ρυθμό και εάν βάλεις τα «χορευτικά» riff του John 5 καταλαβαίνεις ότι αυτό που περίμενες να ακούσεις το έχεις μπροστά σου μετά από πολλά χρόνια.

Μετά από χρόνια το σύνολο των κριτικών συμφωνεί ότι το "Venomous Rat Regeneration Vendor" είναι μέσα στις καλύτερα συνολικά κυκλοφορίες που έχει ο Zombie είτε με τους White Zombie ή με το προσωπικό του συγκρότημα. Και δεν κρύβω ότι γέλασα χαιρέκακα όταν διάβασα ότι το "The Lords Of Salem" είναι από μέτριο ως κακό. Προτιμώ τον Zombie σαν μουσικό και εάν συνεχίσει με τέτοιες κυκλοφορίες θα τις περιμένω με ανυπομονησία. Α, και για να μην το ξεχάσω, μας χρωστάει και ένα live (βλέπε Sonisphere 2011).
  • SHARE
  • TWEET