Ricky Warwick

Belfast Confetti

DR2 (2009)
Από τον Κώστα Σακκαλή, 13/05/2009
Πώς βαθμολογείτε το δίσκο;

Ο Ricky Warwick έγινε γνωστός ως ο ηγέτης του βρετανικού hard rock συγκροτήματος των '90s, Almighty, αλλά θα μείνει ακόμα στη μουσική ιστορία και για το σύντομο πέρασμά του ως ρυθμικός κιθαρίστας των New Model Army, για να μην πούμε και ως σύζυγος της (παιδικής ονείρωξης των τότε νεαρών μεταλλάδων) Vanessa, παρουσιάστριας του θρυλικού Headbanger's Ball στο MTV.

Όταν στη μετά Nirvana εποχή το κλίμα δε σήκωνε πλέον αντίστοιχου ύφους συγκροτήματα, η διάλυσή των Almighty το 1996 ήταν αναπόφευκτη, όπως την ίδια τύχη είχε και μία σύντομη επανένωση το 2000. Έκτοτε ο Warwick έχει ακολουθήσει την προσωπική πορεία του και το "Belfast Confetti" αποτελεί τον τρίτο του solo δίσκο.

Φανερά επηρεασμένος από τη μουσική παράδοση της πατρίδας του, Ιρλανδίας, προσφέρει έναν ευχάριστο, ακουστικό κατά βάση, δίσκο. Περιέργως είναι στα σημεία που γυρίζει την πλάτη του στο hard rock παρελθόν του που αποδίδει καλύτερα. Στo folk punk τραγούδι που θυμίζει Flogging Molly και τους συν αυτώ καλλιτέχνες της συγκεκριμένης σκηνής δείχνει περιέργως στο στοιχείο του ("The Arms Of Belfast Town") και είναι μία από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου. Ίσως και το παρελθόν του με τους New Model Army να έχει συνεισφέρει σε αυτό. Επίσης εντυπωσιακός είναι όταν ακολουθεί την τραγουδοποιία του Springsteen, όπως στο "Punchin' Thunder", το "Born Fighting" ή το "If Your Gonna Bleed (Wear Black)".

Τα υπόλοιπα κομμάτια του άλμπουμ, παρά τον ακουστικό χαρακτήρα τους και την ενορχήστρωση από φυσαρμόνικα και μαντολίνο μέχρι βιολί και gospel φωνητικών, δεν κρύβουν ότι πρόκειται για ακουστικές εκτελέσεις hard rock συνθέσεων ή μπαλάντων που άλλες του «βγαίνουν» ("Can't Wait For Tomorrow", "Hanks Blues", "Belfast Confetti"), και άλλες ακούγονται κοινότυπες ("Throwin' Dirt", "Thousands Are Leaving", "Angel Of Guile").

Στην πρόκληση του να προσφέρει κάτι που θα συγκινήσει το σύγχρονο αυτί, ο Warwick συνδυάζει το παραδοσιακό με το διαχρονικό και σε μεγάλο βαθμό πετυχαίνει. Αν είχε πιο συγκεκριμένο όραμα για το τι ήθελε να κάνει ή δεν είχε (πιθανώς) φοβηθεί να απομακρυνθεί περισσότερο από το παρελθόν του, θα μπορούσε να είχε προσφέρει και μία πιο ισορροπημένη δουλειά.

  • SHARE
  • TWEET