Moss

Πέντε χρόνια μετά το ισοπεδωτικό "Sub Templum" (2008), οι Βρετανοί Moss επιστρέφουν στα γνωστά βραδυκίνητα και τρομακτικά βαριά μονοπάτια τους, μόνο που αυτή τη φορά αλλάζουν άρδην το ύφος τους και διχάζουν. Η «τρομακτική νύχτα» τους έχει πολλά από εκείνα τα στοιχεία που τους έκανε να ξεχωρίσουν και ταυτόχρονα δεν θυμίζει σε τίποτα τη μπάντα που διέπρεψε με το φανταστικό "Cthonic Rites" (2005) και το προαναφερθέν, "Sub Templum".

Οι Moss σε μια προσπάθεια εξέλιξης (;) του ήχου τους, εξαλείφουν σχεδόν οριστικά τα sludge, funeral και noise στοιχεία τους και κάνουν μια μερική στροφή σε πιο παραδοσιακές φόρμες, παρουσιάζοντας μας ένα γνήσιο, απλό και ξάστερο doom δίσκο, όπως η μαμά Αγγλία μας έχει παρουσιάσει πολλάκις τα τελευταία 40 χρόνια.

Ο ήχος τους παραμένει αργός, τελετουργικός και βαρύς με αυτήν την τρομακτική υφή που διακατείχε ανέκαθεν τη μουσική τους, πλέον όμως οι ομοιότητες με τους τεράστιους Electric Wizard (οι οποίοι είναι επίσης στη Rise Above) είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς. Η κιθάρα έχει έναν ανυπέρβλητο όγκο που κάνει την απουσία του μπάσου να μοιάζει αμελητέα και μαζί με τα εξαιρετικά, στιβαρά τύμπανα και τα -για πρώτη φορά- καθαρά φωνητικά του Olly, ο οποίος μοιάζει σαν να αποτίνει τον δικό του φόρο τιμής στον Ozzy, δημιουργούν ένα όμορφα δομημένο και αξιοπρόσεκτα εκτελεσμένο, ηχητικό τείχος.

Πρόκειται για αναμφίβολα, την πιο ώριμη δουλειά των Βρετανών, κινούμενοι πλέον μακριά από τα δυσπρόσιτα, δαιδαλώδη ηχοτοπία των προηγούμενων δίσκων τους, σε πιο straight-forward και άμεσες φόρμες, με τον ρυθμό να είναι διπλάσια πιο γρήγορος και την παραγωγή κατά το ήμισυ λιγότερο heavy σε σχέση με ό,τι μας είχαν συνηθίσει μέχρι τώρα. Εγώ όμως, που τους έμαθα και τους αγάπησα μέσα από τα σαραντάλεπτα, θανατερά αργόσυρτα περάσματα του "The Gate" (από το "Cthonic Rites") και "Gate III: Devils From The Outer Dark" (από το "Sub Templum") με το hammond organ και ένα σωρό άλλα καλούδια να κόβουν βόλτες, απογοητεύτηκα από αυτή την στροφή.

Δεν πρόκειται για κακό δίσκο (κάθε άλλο), ίσως με αυτόν τον τρόπο τους μάθει και περισσότερος κόσμος, αλλά εγώ θα προσπεράσω.